Մարտի 8-ին Վրաստանի Մառնեուլիի շրջանի Թեքալի գյուղում կայացած հասարակական լսումների ժամանակ իր ելույթով հարավային Կովկասի երկրների միությանը կողմ արտահայտվեց Թբիլիսիի հանրակրթական դպրոցներից մեկի ուսուցչուհի Մանանա Կարապետյանը: Նա հայտարարեց. « Իմ դասարանում սովորում են հայեր, ադրբեջանցիներ եւ վրացիներ,վրացական դպրոց է: Մեր երեխաները մեծանում են խաղաղության եւ սիրո մեջ: Եվ մենք այդպես ենք սովորեցնում, եւ այդպես մենք կաճեցնենք այդ սերունդը, եւ այդպիսին էլ կլինի երկիրը: Մենք այսօր կարծես խաղաղություն չենք տեսնում, բայց դա պետք է լինի, չի կարելի ամբողջ կյանքում թշնամություն անել, մենք պետք է գտնենք ընդհանուր ինչ-որ բան: Ես ողջունում եմ այսօրվա միությունը, ես կողմ եմ, որովհետեւ այն մեզ հարկավոր է, մեզ պետք է խաղաղություն, մեզ պատերազմ հարկավոր չէ, ոչ՝ ձեզ, ոչ՝ մեր երեխաներին եւ ոչ ոքի: Եվ առավել եւս այլ՝ երրորդ երկրի քաղաքացիներին, ինչպիսին ես եմ»:
Ոսկան ՍԱՐԳՍՅԱՆ
Այդ երեխաները այսօր են հայ, վրացի, ադրբեջանցի: Վաղը նրանք բոլորն էլ լինելու են վրացիներ: Ու բնականաբար հնարավորինս համերաշխ պիտի լինեն: Գյուտ չկա: