Կապանցի մեղվապահներին հաջողվում է իրացնել ամբողջ տարվա ընթացքում պատրաստած մեղրի միայն մի մասը՝ այն էլ հիմնականում իրենց մշտական գնորդներին վաճառելով: Շուկաներում, ռեստորաններում, մարզկենտրոնի եւ մայրաքաղաքի տարբեր խանութներում ու սուպերմարկետներում մեղրը իրացնել շատ քչերին է հաջողվում:
Արմեն Մարգարյանը 30 տարուց ավելի է զբաղվում է մեղվաբուծությամբ, այժմ էլ Կապանի տարածաշրջանի «Մեղու» հասարակական կազմակերպության նախագահն է: Մեղվաբույծը լավ գիտի համեղ ու բարձրակարգ մեղր պատրաստելու բոլոր գաղտնիքները, թե մեղվաընտանիքները տարվա տարբեր եղանակներին , որ տարածքներ պետք է տեղափոխի՝ հաշվի առնելով ցածրադիր եւ բարձրադիր այդ գոտիներին բնորոշ բնակլիմայական պայմաններն ու հարուստ բուսական աշխարհը: Նրա պատրաստած մեղրը նույնիսկ Ֆրանսիայում է առաջին տեղ զբաղեցրել, սակայն այսօր կապանցի մյուս մեղվապահների նման մեղրն իրացնելու մեծ խնդիր ունի:
«1982թ-ից եմ մեղվաբուծությամբ զբաղվում: Սկսել եմ 1 մեղվափեթակից, դարձրել՝ 130 մեղվափեթակ, այնուհետեւ վաճառքը սկսեց դժվարանալ՝ դարձրեցի 100 մեղվաընտանիք: 10 տարուց ավելի է չենք կարողանում ավելացնենք մեղվաընտանիքների թիվը: Մեղրի պահանջարկ այսօր էլ կա, բայց ժողովրդի ձեռքին փող չկա, մարդկանց սոցիալական պայմանները շատ են վատացել վերջին տարիներին»,- ասաց Արմեն Մարգարյանը եւ հավելեց, որ 10 տարի առաջ 2 տոննայից ավելի մեղր էր իրացնում, իսկ այժմ 1 տոննա մեղրը հազիվ է կարողանում վաճառել: «2000-2001թթ..-ի համեմատ՝ այսօր մի ապրանք չկա, որ կրկնակի թանկացած չլինի, բացի մեղրը, որ այն ժամանակ 1 կգ 2 հազար 500 դրամով էինք վաճառում, այսօր 3 հազար 500 դրամով չենք կարողանում վաճառել: Հիմնականում Կապանում էինք իրացնում՝ վաճառելով ծանոթներին, բարեկամներին կամ ընկերներին, բայց երբ մեղվափեթակներն ավելացան՝ սկսեցինք նաեւ Երեւանում վաճառել: Սուպերմարկետներում համաձայն են վերցնել մեր մեղրը, բայց ասում են տարայավորած բերեք, որ պատրաստի վաճառենք: Ամբողջ խնդիրն էլ դա է, եթե հնարավոր լիներ տարայավորել, ապա յուրաքանչյուր խանութում էլ կդնեինք վաճառքի», – ասաց մեղվապահը:
Կապանցի մեղվապահների խոսքով՝ Կապանի տարածաշրջանում բոլոր պայմանները կան մեղվաբուծությամբ զբաղվելու համար, հանքերից հեռու շատ մաքուր բնակավայրեր կան, որտեղ շատ հարմար է մեղվաընտանիքներ պահելը, բայց իրացման պատճառով վերջին 10 տարվա ընթացքում մեղվափեթակների թիվը գրեթե չի ավելացել, ընդհակառակը՝ նվազել է, իսկ նոր մեղվապահների Կապանում մատերի վրա կարելի է հաշվել:
Մերի ՍՈՂՈՄՈՆՅԱՆ
Արմենին ցանկանում եմ հաջողություններ, քանի որ նա այդ ամենին հասել է ինքնուրույն: Պետությունը պետք է օժանդակի նման մարդկանց:
Այստեղ ես միշտ գնում եմ “Langnese” մերկի մեղր. 500 գ. = 3.5 եվրո: Սա ամենահայտնի (ու ամենաթանկ) մեղրերից է Բենելուքսում: