Եվրոպայի խորհրդի մարդու իրավունքների կրթության մանկական ձեռնարկում («Կողմնացույցիկ», 2008թ.), որը 2012թ. թարգմանաբար եւ որոշ խմբագրմամբ հրատարակվել է Հայաստանում, ընտանիքի տեսակների ցանկում ներկայացված է նաեւ միասեռական ծնողներով ընտանիքը: Ավելին` քննադատաբար է խոսվում համասեռամոլությունը հիվանդություն, հոգեբանական շեղում, ոչ նորմալ ապրելակերպ կամ մեղք համարելու մասին:
Ի՞նչ է սա. մռայլ տրամադրությամբ ու մտատանջություններով քնին հաջորդած մղձավանջային երա՞զ, թե՞ մերօրյա Հայաստանի դաժան եւ անընդունելի իրականություն, որը ոմանք Եվրոպայից բերել ու փաթաթում են մեր վզին։ Պարզվում է, իրականություն է, ու դեռ նույնիսկ այդ խայտառակ իրականության սոսկ մի մասը:
Միասեռականության մասին նյութը մտած է գիտության եւ կրթության նախարարության «Տարրական դպրոցի «Ես եւ շրջակա աշխարհը» առարկայի չափորոշիչ եւ ծրագիր» փաստաթղթի մեջ: Ըստ նշված չափորոշիչի եւ ծրագրի, երկրորդից չորրորդ դասարանի երեխան պետք է «Հասկանա սեռային որոշ կարծրատիպերի պայմանական լինելը, օրինակներ բերի», «Հասկանա, որ անձնային որակները պայմանավորված չեն սեռով», «Նախնական գիտելիքներ ունենա մարդկանց լեզվական, մշակութային, ռասայական, տարիքային, սեռային եւ այլ տարբերությունների եւ դրանցով պայմանավորված ընկալումների բազմազանության մասին», «Հասկանա կարծրատիպերի եւ նախապաշարումների վտանգը եւ կարողանա օրինակներ բերել»:
-Ուրախությամբ պետք է ասեմ, որ ես հանդիպեցի կրթության եւ գիտության նախարար Արմեն Աշոտյանի հետ, այս չափորոշիչն ու ծրագիրն իրեն ցույց տվեցի, ինքը խնդրեց որոշակի ժամանակ տալ,- մեզ հետ զրույցում ասաց ԽԱՉԻԿ ՍՏԱՄԲՈԼՑՅԱՆԸ:- Հունվարի 29-ին, գործուղում գնալուց առաջ, երեկոյան ուշ ժամի զանգեց ինձ, ասաց` պարոն Ստամբոլցյան, այս հարցը դրված է, մենք դուրս կհանենք այս ուսումնական ծրագրից:
Արթուր ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հայոց աշխարհ» թերթի այսօրվա համարում
Կարդացեք նաև
Լուսանկարը`Photolur-ի
