«Հայաստանում երեխաների մեծ մասն աշխատում է գյուղատնտեսության ոլորտում, սակայն ոմանք աշխատում են փոքր ձեռնարկություններում, օրինակ՝ ավտովերանորոգման կետերում, տրանսպորտային միջոցների շահագործման բնագավառում, շինարարության մեջ, մետաղի ջարդոն եւ շշեր են հավաքում կրկնօգտագործման նպատակով վաճառելու համար: Նրանց կարելի է տեսնել նաեւ Երեւանի փողոցներում ծաղիկներ եւ նկարներ վաճառելիս»,-մեր երկրում այսպիսի փաստեր են արձանագրել ՄԱԿ-ի մանկական հիմնադրամի հայաստանյան ներկայացուցիչները:
Նրանց դիտարկմամբ, չնայած նրան, որ Հայաստանը 2006-ին վավերացրել է Աշխատանքի միջազգային կազմակերպության թիվ 138 կոնվենցիան՝ մանկական աշխատանքի նվազագույն տարիքի մասին, եւ թիվ 182 կոնվենցիան` մանկական աշխատանքի վատագույն ձեւերի մասին, սակայն բազմաթիվ դեռահասներ ներգրավված են տարբեր աշխատանքներում` սկսած հովիվի աշխատանքից, վերջացրած շինարարությունում բանվորի, առեւտրում` բեռնակրի ծանր աշխատանքով:
Հետազոտությունները պարզել են, որ որոշ երեխաներ աշխատում են առանց ծնողի համաձայնության: Այդ երեխաներն այնպիսի ընտանիքներից են, որոնք ընդգրկված չեն ընտանեկան նպաստների համակարգի մեջ:
Հայաստանի ժողովրդագրության եւ առողջության հարցերի հետազոտությունների համաձայն, մեր երկրի 5-14 տարեկան երեխաների ընդհանուր առմամբ 4 տոկոսը ներգրավված են եղել մանկական աշխատանքի մեջ, իսկ 4,7 տոկոսը` հիմնականում ընտանեկան բիզնեսներում:
Կարդացեք նաև
Հիմնադրամը մեր երկրի սոցիալական ոլորտի պատասխանատուներին առաջարկում է ստեղծել միջոլորտային համագործակցության մեխանիզմներ` դպրոցից հաճախ բացակայող երեխաներին կամ աշխատանքի պատճառով դպրոցից դուրս մնացող երեխաներին հայտնաբերելու, օժանդակելու նպատակով: ՄԱԿ-ը մասնավորապես` այս խնդրի լուծումը տեսնում է ընտանիքի սոցիալական պաշտպանության միջոցառումներով:
Լուսինե ԲՈՒԴԱՂՅԱՆ
Լուսանկարը`timeszp.com-ից