Հայաստանի պետական տնտեսագիտական համալսարանի լրատվության եւ հասարակայնության հետ կապերի վարչությունը պատասխանել է «Ռեկտորն աշխատանքի է տեղավորել իր հարազատներին ու խնամիներին» հրապարակմանը:
Բուհի պատասխանում, մասնավորապես ասվում է. «Լրագրողը հիշատակել է Կորյուն Աթոյանի աներձագին՝ Ազատ Քալանթարյանին, նրա որդու երկու աներձագներին՝ Սուրեն և Կարեն Բաբաջանյաններին, բուհի գրադարանում աշխատող ռեկտորի քրոջը՝ շրջանցելով, որ նշված անձինք՝ բացառությամբ նրա քրոջ, բուհում աշխատել են մինչև Կորյուն Աթոյանի ՀՊՏՀ ռեկտոր դառնալը: Սուրեն և Կարեն Բաբաջանյաններն ավարտել են այս բուհը, պաշտպանել թեկնածուական ատենախոսություններ, ստացել գիտական կոչումներ և աշխատանքի անցել բուհում, երբ Կորյուն Աթոյանը բուհի ռեկտոր չի եղել:
Ազատ Քալանթարյանը ևս երկար տարիներ աշխատել է Տնտեսագիտական համալսարանում, մի շրջան դուրս եկել բուհից, ապա վերադարձել, բայց նա բուհի տասնամյակների աշխատող է, գլխավորել է բուհի հետազոտական լաբորատորիան…
Բացարձակ ապատեղեկատվություն է բուհի գլխավոր հաշվապահ Անուշ Մարգարյանի՝ ռեկտորի բարեկամ լինելու հանգամանքը, ինչը ևս հեշտ ապացուցելի է:
Անդրադառնանք ռեկտորի որդուն, որի մասին հրապարակված տեղեկատվության մեջ իրականությանը համապատասխանում է միայն այն, որ նա բուհում սկսել է դասավանդել 2012թ. սեպտեմբերից՝ այն էլ աշխատելով համատեղությամբ, իսկ 2013թ. հունիսից առ այսօր ՀՊՏՀ «Ամբերդ» հետազոտական կենտրոնի «Ազգային անվտանգության հետազոտություններ» ծրագրի տնօրենն է: Այս հարցի շուրջ նշենք, որ Վարդան Աթոյանն աշխատել է ՀՀ Ազգային անվտանգության խորհրդի աշխատակազմի Ազգային անվտանգության ռազմավարության իրականացման վարչության երկրորդ` դիտարկումների բաժնում՝ որպես գլխավոր մասնագետ և «Ամբերդի» տվյալ ծրագիրը ղեկավարելու հանգամանքը պայմանավորված է բացառապես այդ ոլորտում նրա փորձով և հմտությամբ: Բացի այդ, աշխատանքային օրենսգիրքը սա չի արգելում»:
Համալսարանի պատասխանում ասվում է, որ ռեկտորի որդին գիտական ատենախոսություն է պաշտպանել է 2004 թվականին 015 մասնագիտական խորհրդում, որի անդամ չի եղել ռեկտորը. «Կորյուն Աթոյանը միայն 2013թ. հունվարին է դարձել 014 մասնագիտական խորհրդի անդամ»:
Անկախ նրանից, թե ինչ ժամանակամիջոցում են ռեկտոր Աթոյանի հինգ բարեկամները աշխատում համալսարանում, փաստ է, որ նրանք այժմ այդ բուհի աշխատակիցներն են:
Ինչ վերաբերվում է գլխավոր հաշվապահ Անուշ Մարգարյանի՝ ռեկտորին բարեկամ լինելուն, որը հերքվել է տնտեսագիտական համալսարանի հաղորդագրության մեջ, նշենք, որ բարեկամը միայն արյունակիցը չէ:
Ի դեպ, հրապարակման մեջ չի էլ վիճարկվել ռեկտորի որդու աներձագների՝ ռեկտորի օրոք գիտական ատենախոսություն պաշտպանելը, նաեւ այն, որ Վարդան Աթոյանը ՀՀ Ազգային անվտանգության խորհրդի աշխատակազմի Ազգային անվտանգության ռազմավարության իրականացման վարչության դիտարկումների բաժնում գլխավոր մասնագետ է եղել:
Չի հերքվել, որ ի տարբերությունների այլ բուհերի, այս բուհի գլխավոր հաշվապահը Մալազիա է մեկնել:
Փաստ է նաեւ, որ Կորյուն Աթոյանը Երեւանի քաղաքապետ Տարոն Մարգարյանի գիտական ղեկավարն էր, եւ հենց նրա ցուցումով լրագրողների առաջ դեկտեմբերի 26-ին փակվեցին դռները, ու փակ դռների հետեւում կայացավ քաղաքապետի՝ «Երևան քաղաքի սոցիալ-տնտեսական զարգացման հիմնախնդիրները» թեմայով ատենախոսության պաշտպանությունը, իսկ բուհի ուսանողները եւ ուսխորհրդի անդամները հայհոյեցին ու քաշքշեցին լրագրողներին, խոչընդոտելով նրանց օրինական մասնագիտական գործունեության իրականացմանը:
Գոհար ՀԱԿՈԲՅԱՆ
Լավ էլ արել էէ՝դ տղեն վճարել է ռեկտո?ր դառնալու համար հիմա պետք է հանի իր տվածը
××××××××××××× B R A V O, Gohar ×××××××××××
Հարգելի Գոհար Հակոբյան, ասեմ, որ ռեկտորի որդու աներորդիները թեկնածուական ատենախոսություն պաշտպանել և ՀՊՏՀ աշխատանքի են ընդունվել Կ. Աթոյանի ռեկտոր և մասնագիտական խորհրդի անդամ դառնալուց մեկ տարի առաջ: Այդ ժամանակ, բնականաբար, նա մեր համալսարանի ռեկտորը չէր և այդ մասին մեր բուհի հերքման մեջ էլ նշված է, Ամբերդ հետազոտական կենտրոնում բացի ռեկտորի որդուց աշխատում են ևս 90 բուհի աշխատակիցներ, այնպես չէ, որ միայն Վարդան Աթոյանն է այդտեղ աշխատում, ինչի տպավորությունը ստեղծվում է Ձեր հրապարակումից, իսկ մեր բուհից, բացի գլխավոր հաշվապահից, ով ի դեպ Մալազիա մեկնել է զեկուցում ունենալու շատերս ենք արտերկիր մեկնում, այս պահին օրինակ պատվիրակներ ունենքնք նաև Գայդարյան համաժողովում: Բուհի տարբեր աշխատակիցներ գիտական ու մասնագիտական նպատակներով հաճախ են լինում նաև այլ երկրներում: Այնպես, որ չարժէ տեղեկատվության աղավաղմամբ զբաղվել: Կարծում եմ գեղեցիկ չէ:
Հարգելի Արմեն Գրիգորյան, մի՞թե հրապարակման մեջ նշված է, որ մեն-միայն ռեկտորի որդի Վարդան Աթոյանն է «Ամբերդում», կամ մի՞թե հոդվածում ասվում է, որ ռեկտորի որդու աներորդիները ռեկտորի օրոք են ատենախոսություն պաշտպանել եւ գիտական աստիճան ստացել: Իհարկե՝ ոչ: Խնդրում եմ՝ ուշադիր կարդացեք: Ինչ վերաբերվում է Ձեր բուհի գլխավոր հաշվապահին, ապա Ձեր գրածից տպավորություն է ստեղծվում, թե նա եւս գիտնական է եւ Մալազիա է մեկնել գիտական զեկուցում կարդալու նպատակով: 🙂 Եթե այդպես է, ապա դա ցնող նորություն է, կարող է նախադեպ ստեղծվել այլ բուհերի համար, որ վերջիններս գլխավոր հաշվապահներ ընդունեն աշխատանքի՝ գիտական աստիճաններով: 🙂
Հարգանքներս
Հարգելի Գոհար Հակոբյան չարժե այդպես ժպիտներով գրել: Սուրեն և Կարեն Բաբաջանյանների պաշտպանության հանգամանքին անդրադարձել եմ այն պատճառով, որ Ձեզ էլ պարզ լինի, որ մինչև Կ. Աթոյանի մեր բուհի ռեկտոր դառնալը նրանք արդեն պաշտպանած են եղել և աշխատել են մեր բուհում, Վարդանն էլ հոր ռեկտոր դառնալուց մոտ յոթ տարի առաջ է թեկնածուական ատենախոսություն պաշտպանել (թեև Ձեր հոդվածում նշել եք, որ դրանից հետո է պաշտպանել): Ինչ վերաբերվում է տղաների Ամբերդում աշխատելուն, Ձեր գրածից այնպիսի տպավորություն է ստեղծվում, որ նրանց այնտեղ ՛՛տեղավորել են՛՛, թեև դա այդպես չէ և կարելի էր հարցն ավելի խորությամբ ուսումնասիրել, նոր լուսաբանել: Այդ դեպքում պարզ կլիներ, որ հետազոտական կենտրոնում ներգրավված են բազմաթիվ ՀՊՏՀ-ականներ և այն մեր հիմնական աշխատանքին զուգահեռ, լրացուցիչ գիտական ծանրաբեռնվածություն է հանդիսանում: Ինչ վերաբերվում հաշվապահի է զեկուցմանը նշեմ, որ դա իրոք այդպես է, նա մեկնել է զեկուցում ունենալու (զեկուցման թեման էլ կարող եք ճշտել մեր բուհի պաշտոնական կայքի լրահոսից): Ի դեպ մեր բուհը նեղ մասնագիտացված տնտեսագիտական համալսարան է և շատ հնարավոր է, որ գլխավոր հաշվապահը, ինչպես նաև այլ վարչական աշխատանք կատարողներ ևս լինեն թեկնածուական ատենախոսություն պաշտպանած անձինք: Անուշ Մարգարյանի մասով հստակ ասել չեմ կարող. տեղյակ չեմ, սակայն նրանից առաջ մեր բուհի երկարամյա գլխավոր հաշվապահը Ա. Պետրոսյանը (վարչական աշխատանքը թողել է թոշակի անցնելու կապակցությամբ) ևս տնտեսագիտության թեկնածու է եղել և համատեղությամ աշխատել մեր բուհի Հաշվապահական հաշվառման ամբիոնում, որպես դասախոս: Ինձ Հաշվապահական հաշվառում առարկան դասավանդել է հենց Ա. Պետրոսյանը:
Չէի անդրադառնա այս հարցին, եթե ինքս չաշխատեի Հայաստանի պետական տնտեսագիտական համալսարանում և չնկատեի, որ ձեր հոդվածում դեպքերի ժամանակագրության, կամ իրադարձությունների մեկնաբանման առումով այսքան անճշտություններ կան:
Կարծում եմ, որ ցանկացած լրագրող էլ որևէ հարց հրապարակայնացնելուց առաջ կարող է ավելի խորը ուսումնասիրել այն. նման ապատեղեկատվությունից խուսափելու համար:
Հարգանքով
Հարգելի Արմեն Գրիգորյան, ախր հոդվածում չկա այնպիսի նախադասություն, որտեղ ասված լինի, թե Կարեն եւ Սուրեն Բաբաջանյանները ռեկտորի օրոք են պաշտպանել, չեմ հասկանում, թե ինչո՞ւ եք փորձում ապացուցել մի բան, որի հակառակը չեմ գրել: Ինչ վերավերվում է Ձեզ, տեղյակ եմ, որ տնտեսագիտական համալսարանՈՒՄ եք աշխատում, տնտեսագիտության թեկնածու եք, դոցենտ: Համենայն դեպս այդպես է նշված տնտեսագիտականի կայքում՝ https://www.asue.am/am/%D5%A1%D5%B7%D5%AD%D5%A1%D5%BF%D5%A1%D5%AF%D5%A1%D5%A6%D5%B4-204/%D5%A1%D6%80%D5%B4%D5%A5%D5%B6-%D5%A3%D6%80%D5%AB%D5%A3%D5%B8%D6%80%D5%B5%D5%A1%D5%B6-273: Ի դեպ, ի թիվս այլ վրիպակների, Ձեր բուհի անունը կայքում սխալ է գրված, այն ներկայացված է ոչ թե որպես համալսարան, այլ ինստիտուտ:
Մի բան էլ, ես Ձեր բուհի վերաբերյալ հոդվածներ եմ գրել նախորդ ռեկտորներ Կիրակոսյանի, Սուվարյանի օրոք եւս, այն տարիներին ցանկացած հարցի վերաբերյալ ցանկացած մեկնաբանություն առանց ձգձգելու եւ շատ օպերատիվ տրվել են ինչպես ռռեկտորների, պրոռեկտորների, այնպես էլ լրատվականի կողմից: Ու թյուր է Ձեր տպավորությունը, թե Ձեր բուհ ոտք եմ դրել առաջին անգամ, այն էլ անցյալ տարվա դեկտեմվերի քսանվեցին:
Նախորդ տարիներին երեբեք հարցեր չեն ծագել, թե ռեկտորների բարեկամները, մտերիմներն ու համագյուղացիները աշխատում են իր իսկ ղեկավարած բուհում: Ու հարցի էությունը դրանից չի փոխվում՝ ռեկտորից առաջ են ընդունվել, թե՞ հետո:
Հարգանքով՝ Գոհար ՀԱԿՈԲՅԱՆ
Հարգելի Գոհար Հակոբյան, կարծում եմ իմ մասով այնքան էլ մեծ «բացահայտում» չեք արել, որ աշխատում եմ Հայաստանի պետական տնտեսագիտական համալսարանում. ես դա չեմ էլ թաքցրել:
Մասնավորապես Ձեր հոդվածին առնչվող առաջին գրառմանս մեջ բառացի գրված է «…… Այդ ժամանակ, բնականաբար, նա մեր համալսարանի ռեկտորը չէր և այդ մասին մեր բուհի հերքման մեջ էլ նշված է»: Երկրորդ գրառմանս վերջում էլ բառացի գրված է «Չէի անդրադառնա այս հարցին, եթե ինքս չաշխատեի Հայաստանի պետական տնտեսագիտական համալսարանում …»:
Այժմ անդրադառնամ ձեր հոդվածին և նրան, թե ինչու եմ անդրադարձել Բաբաջանյաններին առնչվող հարցին: Դուք Ձեր հոդվածում մասնավորապես նշում եք «Հայաստանի պետական տնտեսագիտական համալսարանի ռեկտոր Կորյուն Աթոյանի պաշտոնավարումից հետո տնտեսագիտականում սկսել են աշխատել նրա ընտանիքի անդամները, բարեկամները, իր եւ տղայի աներձագները: …… Տնտեսագիտականում են աշխատում Կորյուն Աթոյանի որդու երկու աներձագները՝ Սուրեն եւ Կարեն Բաբաջանյանները: Կարեն Բաբաջանյանը համալսարանի Կարիերայի կենտրոնի ղեկավարն է, գումարած նաեւ դասախոսական աշխատանքը, Սուրեն Բաբաջանյանը ե՛ւ դասախոսում է, ե՛ւ աշխատում «Ամբերդ» կենտրոնում: …»: Այստեղից կարդացողի միակ հետևությունն այն կարող է լինել, որ տղաները աշխատանքի են անցել Կ. Աթոյանի ռեկտոր դառնալուց հետո: Ես էլ Ձեզ ու ընթերցողներին ասում եմ, որ սխալ և սուտ բան եք գրել, որ տղաները աշխատել են մեր համալսարանում Կ. Աթոյանի ռեկտոր դառնալուց մեկ տարի առաջ: Պաշտպանելու հանգամանքն ինչու՞ եմ նշել: Ճիշտ է, Ձեր հոդվածում դրա մասին խոսք չկա, սակայն, եթե խնդրով ավելի բարեխղճորեն հետամուտ լինեիք, ապա կիմանայիք, որ Բաբաջանյան եղբայրները մեր բուհի առկա հիմունքներով ասպիրանտներ են եղել և թեկնածուական ատենախոսության բարեհաջող պաշտպանությունից հետո, եթե անգամ չուզենային էլ, պետք է աշխատեին մեր համալսարանում, կամ, հակառակ դեպքում, փոխհատուցեին պետության կատարած բոլոր տեսակի ծախսերը: Ինչ է ստացվում, ըստ Ձեր տրամաբանության Կ. Աթոյանը ռեկտոր դառնալուց հետո նրանց պետք է կանչեր և ասեր, որ քանի որ ինքը դարձել է մեր բուհի ղեկավարը, ապա տղաները պետք է աշխատանքից ազատվելու դիմու՞մ գրեն, կամ ինչ անեն չեմ հասկանում: Ինչու՞ է Վարդանը դասավանդում մեր բուհում: Կարծում եմ յուրաքանչյուր բուհ էլ կցանկանա, որ իր մոտ դասավանդեին ոլորտի իսկապես մասնագետներ և ոչ թե մարդիկ, ովքեր հիմնախնդրին առնչվել են կարդալու մակարդակով: Վարդանը մեր բուհում դասավանդում է տնտեսական անվտանգության հիմնախնդիրներին առնչվող դասընթաց և կարծում եմ, որ վատ չէ, որ այդ դասընթացը մագիստրոսներին դասավանդում է ոլորտում որոշակի աշխատանքային փորձ ունեձող անհատ:
Ամբերդի մասով արդեն նշել եմ, չեմ ցանկանում էլ անդրադառնալ, կարծում եմ յուրաքանչյուրին էլ պարզ դարձավ, որ այնտեղ չեն աշխատում, այնտեղ լրացուցիչ գիտական ծանրաբեռնվածություն են ստանում և Վարդանն ու Սուրենը նման ծանրաբեռնվածություն ստացած 90 ՀՊՏՀ-ականներից մեկն են միայն, մի տարբերությամբ որ համակարգում են որոշակի հիմնախնդիրներով զբաղվող գիտնականների աշխատանքները և զբաղվում նրանց գիտական սեմինարների, զեկուցումների նախապատրաստման և հրապարակումների խմբագրման աշխատանքներով: Այդ ծրագրի տնօրեն արտահայտությունը գայթակղիչ հնչում է միայն դրսից, ներսից դա ծանր ամենօրյա աշխատանք է հարգելի Գոհար:
Ինչ վերաբերվում է Ձեր մեկնաբանման մեջ գրած այն արտահայտությանը, որ մեր բուհի անունը կայքում սխալ է գրված, այն ներկայացված է ոչ թե որպես համալսարան, այլ ինստիտուտ: Գիտեք դա մեջս «կասկածներ» ծնեց ու ստիպեց կրկին անգամ բացել դիպլոմս, որտեղ սևով սպիտակի վրա գրված է, որ ավարտել եմ Երևանի պետական տնտեսագիտական ինստիտուտը: Հարգելի Գոհար, եթե տեղյակ չեք նշեմ, որ մեր բուհը համալսարանի վերածվել է 2006 թվականին, իսկ 2003 թվականին, երբ ես ավարտել եմ այդ բուհը, այն դեռևս ինստիտուտ էր: Ընդհանրապես, չնայած երիտասարդ տարիքիս, հասցրել եմ անցնել մեր բուհի անվանման բոլոր ֆորմացիոն փոփոխություններով. ընդունվել եմ Երևանի ժողովրդական տնտեսության ինստիտուտը, ավարտել՝ Երևանի պետական տնտեսագիտական ինստիտուտը, թեկնածուական թեզս արդեն պաշտպանել եմ Հայաստանի պետական տնտեսագիտական համալսարանում: Կարծում եմ Դուք էլ ընթերցողներն էլ իմացան, որ մեր կայքում սխալ բան տեղադրված չէ, այդ Դուք երևի մոռացել եք, որ մեր բուհը տարբեր տարիների տարբեր անվանումներ է ունեցել:
Այժմ անդրադառնամ այն հարցին, որ Դուք նշում եք, թե ինձ մոտ այնպիսի տպավորություն է, որ մեր բուհ ոտք եք դրել առաջին անգամ այն էլ անցյալ տարվա դեկտեմբերի 26-ին: Քավ լիցի: Ձեզ կհակադարձեմ Ձեր խոսքերով, իսկ ես մեկնաբանումներիս մեջ նման բան գրել ե՞մ:
Այն հարցի առնչությամբ, որ մեր բուհի վերաբերյալ հոդվածներ գրել եք նախորդ ռեկտորներ Կիրակոսյանի, Սուվարյանի օրոք և այն տարիներին ցանկացած հարցի վերաբերյալ, առանց ձգձգելու, օպերատիվ տեղեկատվություն եք ստացել ինչպես ռեկտորների, պրոռեկտորների, այնպես էլ լրատվականի կողմից: Հարգելի Գոհար նախորդ ռեկտորների օրոք մեր բուհը լրատվական ծառայություն չի ունեցել: Ռեկտորներն ու պրոռեկտորները գուցե Ձեզ ինչ որ հարցի պարզաբանում տված լինեն, սակայն ոչ լրատվական բաժինը, քանի որ այն մեր բուհում պարզապես գոյություն չի ունեցել և հիմնադրել է 2011 թվականին հենց Կ. Աթոյանի կողմից:
Ինչ վերաբերվում է այն հարցին, որ Ձեր մեկնաբանման մեջ նշում եք, թե նախորդ տարիներին երեբեք հարցեր չեն ծագել, թե ռեկտորների բարեկամները, մտերիմներն ու համագյուղացիները աշխատում են իր իսկ ղեկավարած բուհում: Ու հարցի էությունը դրանից չի փոխվում՝ ռեկտորից առաջ են ընդունվել, թե՞ հետո: Հարգելի Գոհար ինձ մոտ տպավորություն է, որ Դուք իրոք մեր բուհին կյանքում առաջին անգամ եք անդրադառնում, հատկապես նման հարցով: Հակառակ դեպքում Ձեզ հայտնի կլիներ, որ մեր երկու նախկին ռեկտորների կանայք, ազգականները և բարեկամները աշխատել են և ներկայումս էլ աշխատում են մեր համալսարանում: Ավելին մեր բուհում շատ են նաև հասարակ աշխատողները ում երեխաները կամ բարեկամները սովորել ավարտել, պաշտպանել և աշխատանքի են անցել մեր բուհում: Ի՞նչ է կրակն ընկան այդ մարդիկ, որ աշխատում են մեր բուհում կամ ղեկավարել են ու ղեկավարում են մեր բուհը. դրա համար իրենց բարեկամներին կիլոմետրերով հեռու պահե՞ն մեր բուհից: Եթե Ձեր համար, ինչպես նշում եք, հարցն այն չէ մինչև ռեկտոր դառնալն են աշխատել, թե հետո, փաստն այն է, որ աշխատում են, ապա ինչու՞ եք Ձեր հոդվածը սկսել հետևյալ մտքով «ռեկտոր Կորյուն Աթոյանի պաշտոնավարումից հետո տնտեսագիտականում սկսել են աշխատել նրա ընտանիքի անդամները, բարեկամները, իր եւ տղայի աներձագները»: Այս միտքը կարդացողի միակ հետևությունն այն է, որ ցանկացել եք տպավորություն ստեղծել, թե Կ. Աթոյանը ռեկտոր դառնալուց հետո համալսարանը լցրել է իր հարազատներով ու բարեկամներով:
Հարգելի Գոհար Հակոբյան, ես կրկին մնում եմ այն կարծիքին, որ չի կարելի նման հարցերին անդրադառնալ նման կերպ, առանց մի քանի անգամ հարցը ճշգրտելու և առանց մի քանի անգամ մատուցվող տեղեկատվության հավաստիության մեջ համոզվելու, որպեսզի նման թյուր կարծիք չձևավորվի մարդկանց մոտ: Գուցե դա նրանից է, որ լինելով մարքեթինգային հետազոտությունների մասնագետ, ամեն օր կաշվիս վրա զգում եմ իրական հավաստի, օբյեկտիվ և համակողմանի տեղեկատվության արժեքը:
Եթե Ձեր նպատակն իրոք բարի էր և ոչ թե «ճչացող» վերնագրով լսարանի ուշադրությունը գրավելը, ապա կարող էիք լրագրողական մի փոքրիկ հետաքննություն կատարել, պարզելու համար՝ իրոք Ձեր գրածը ճշմարիտ է, թե կան ասենք վրիպումներ և անճշտություններ:
Հարգանքով՝ Արմեն Գրիգորյան
Հարգելի Գոհար, կարծում եմ մենք բոլորս էլ կարող ենք սխալվել, սակայն մեր պարտքն է նաև, որ ուղղենք այդ սխալները:
Եթե ես լինեի Ձեր փոխարեն ազնվորեն ընթերցողներիս կգրեի, որ հոդվածիս մեջ տեղ են գտել անճշտություններ: Մասնավորապես,
– Երբ գրել եմ, որ «համալսարանի ռեկտոր Կորյուն Աթոյանի պաշտոնավարումից հետո տնտեսագիտականում սկսել են աշխատել նրա ընտանիքի անդամները, բարեկամները, իր եւ տղայի աներձագները», սխալվել եմ: Ռեկտորի որդու աներորդիները այդ բուհում աշխատել են նրա ռեկտոր դառնալուց մեկ տարի առաջ, նույնն է նաև նրա աներորդու պարագայում:
– Կգրեի, որ իմ ստացած հավաստի տեղեկատվությամբ «Ամբերդ» հետազոտական կենտրոնը նախատեսված է բուհի դասախոսների լրացուցիչ գիտական ծանրաբեռնվածության ապահովման համար և ռեկտորի որդին ու որդու աներորդին այնտեղ աշխատում են, ի թիվս բուհի 90 այլ գիտնականների:
– Ես կգրեի, որ փորփրելով բուհի կայքը տեսա տեղեկատվություն, որ բուհի գլխավոր հաշվապահ Անուշ Մարգարյանը իսկապես Մալայզիայում մասնակցում է գիտական կոնֆերանսի:
– Կգրեի, որ սխալվել եմ, որ Աթոյանի որդին հոր՝ ռեկտոր դառնալուց հետո է պաշտպանել գիտական ատենախոսություն և ստացել տնտեսագիտության թեկնածուի գիտական աստիճան, քանի որ նա տնտեսագիտության թեկնածու դարձել է հոր ռեկտոր դառնալուց վեց կամ յոթ տարի առաջ:
Սակայն այդպես կվարվեի ես: Դուք ինչպես կվարվեք. չգիտեմ: Սակայն դատելով Ձեր ընտրած վերնագրից, գրելու ոճից և մեր բուհի հերքմանը Ձեր կատարած անդրադարձից կարծում եմ, որ Դուք այլ կերպ եք միտված վարվել: Սակայն չէի ցանկանա այդպես լիներ, քանի որ Դուք, որպես լրագրող, պետք է հետամուտ լինեիք Ձեր ներկայացրած խնդրի իրական լուսաբանմանը և ոչ թե հետապնդեիք պարզապես ավելի մեծ լսարանի ուշադրություն գրավելու և «Ճչացող» խնդիր պատրաստելու ու ընթերցողին հրամցնելու խնդիր և հարցից ավելի տեղեկացված մարդկանց մեկնաբանումներն էլ չընդունեիք կամ բառախաղով մանևրեիք, որ ընթերցողի մոտ տպավորություն ստեղծվեր, որ Դուք մի բան եք ասել, ես մեկ այլ բան եմ ասում, ինչին Դուք Ձեր հոդվածում չեք էլ անդրադարձել:
Հարգանքով՝ Արմեն Գրիգորյան
Կեցցեն գայդարականները….
Ի դեպ գայդարականներին սպասվում է ճոխ ու բարձրաշխարհկ ժամանց` ամենաթանկ ու բազմաստղ հյուրանոցներում…
ԲԱ Ր Ի Վ Ա Յ Ե Լ Ու Մ
Հարգելի Գոհար, այդ ի՞նչ նոր բառ եք հորինել՝ ՛՛աշխատանքելով ՛՛
Հարգելի Արա, այդ նոր «բառի» հեղինակը ես չեմ :), ՀՊՏՀ լրատվության եւ հասարակայնության հետ կապերի վարչությունն է այդպես սխալներով ու վրիպակներով պատասխանի տեքստ ուղարկել: Ամեն դեպքում, շնորհակալ եմ, վրիպակն ուղղված է:
Հարգանքով՝ Գոհար ՀԱԿՈԲՅԱՆ
===Աթոյանի օրոք է ստեղծվել ,, Ամբերդ,, կենտրոնը, որը , ի դեպ, հասցրել է երեք ղեկավար փոխել, որտեղ էլ տաք-տաք տեղավորվել են նրա հարազատ որդին և վերջինիս աներձագը,
=== Նրա օրոք է բացվել Կարիերայի կենտրոնը, որը ղեկավարում է որդու մյուս աներձագը,
=== Բուհում հիմնական աշխատանքի է ընդունվել երկար ժամանակ անգործ մնացած իր աներձագ Ազատը (տաղանդավոր աներձագերի հրաավառություն)…
=== Աշխատանքի է ընդունվել հարազատ քույրը,
=== Դասախոս է դարձրել թոշակի անցած գրադարանի տնօրենը … և այսպես շարունակ:
Այնպես որ դատարկ բառախաղերի և երկարաշունչ ,, հավատարմագրերի փոխարեն արժանապատվորեն ընդունեք իրողությունը, և բուհի կայքը մաքրեք ծիծաղելի և անհեթեթ սխալներից……..
Հարգելի Նունե
Այո Կ. Աթոյանի օրոք է ստեղծվել Ամբերդ հետազոտական կենտրոնը, ինչը սակայն հանդիսացել է մեր բուհի ռազմավարական նպատակներից մեկը, դեռ ավելի վաղ ժամանակաշրջանից, քանզի ժամանակակից ցանկացած համալսարան չպետք է լինի սոսկ մասնագետ պատրաստող կառույց, այն պետք է կարողանա նաև գիտական հետազոտությունների բնագավառում լուրջ արդյունքներ ապահովել, ինչին էլ ծառայում է Ամբերդ կենտրոնը: Ի դեպ ասեմ, որ սխալ եք նշել, թե կենտրոնը կարճ ժամանակամիջոցում հաջողել է երեք տնօրեն փոխել: Դա այդպես չէ: Կենտրոնն իր հիմնադրման օրից ունեցել է և ունի մեկ տնօրեն Ս. Ավետիսյանը, ով ի դեպ համանման աշխատանքի բավականաչափ փորձ ունի: Սխալ եք նշել նաև, որ Աթոյանի օրոք է հիմնադրվել մեր բուհի կարիերայի կենտրոնը. այն հիմնադրվել է մինչև Կ. Աթոյանի ռեկտոր դառնալը և իմ բուհում աշխատելու տարիներին, մինչ Կ. Բաբաջանյանի կենտրոնի ղեկավար դառնալը, հասցրել է ևս երկու ղեկավար փոխել: Ինչ վերաբերվում է երկար ժամանակ աշխատանք չունեցողին աշխատանքով ապահովելուն: Չգիտեմ այդ մարդն աշխատանք ունեցել է թե ոչ, սակայն կարող եմ ասել, որ հաճախ են դեպքերը, երբ մեր բուհի դասախոսներն, այլ աշխատանքի անցնելու պատճառով, երբեմն համատեղում են դասախոսական աշխատանքը, երբեմն էլ ընդհանրապես թողնում: Սակայն որոշակի ժամանակ անց կրկին վերադառնում հարազատ բուհ, որտեղից սկսել են իրենց մասնագիտական քայլերը: Թոշակառուի դասախոս դառնալու մասով. եթե չգիտեք ասեմ, որմեր օրենսդրությունը չի արգելում թոշակառուին գիտական, դասախոսական, կամ մանկավարժական աշխատանքով զբաղվել. այն արգելում է վարչական աշխատանքով զբաղվել, ինչն էլ գտեղի է ունեցել գրադարանի ղեկավարի հետ՝ թոշակի տարիքի լրանալու կապակցությամբ:
Իսկ մեր բուհի կայքում առկա սխալներն այդպես էլ չհասկացա որոնք են:
Հարգանքով՝ Արմեն Գրիգորյան
●●● Հասկանալու համար` հասկանալ է պետք ●●● և ոչ թե քրդի լո~լո:
Հարգելի Նունե, կարծում եմ վեճի, բանավեճի կամ քննարկման ընթացքում դիմացինին անձնական վիրավորանք հասցնելը, ասելու բան չունեցող մարդու կեցվածք է, որով նա պարզապես փորձում է դիմացինին տանել այլ հարթություն: Ինձ ուղղակի անհասկանալի է Ձեր նմանատիպ գրառումը, հատկապես, երբ թաքնվում եք կեղծանվան տակ. առանց անուն ազգանուն նշելու: Եթե Ձեր գրառմանն իմ գրած պատասխանին բացի նման վիրավորական մեկնաբանություն թողնելուց, այլ բան անել կամ փաստարկված խոսել չեք կարող, ապա անհույս է Ձեր հետ այս հարցի հետագա քննարկումը:
Հասկանալու համար իրոք հասկանալ է պետք
Մեծարգո Արմեն, եթե չեք ուզում տեսնել ակնառու փաստերը, ապա` իրոք, անհույս է այդ մասին
խոսելը◆◆◆
◇◇◇ Վերջապես, ընդունեցիք, որ հասկանալու համար` հասկանալ է պետք ◇◇◇
Հարգելի Նունե կարծում եմ ինչպես դուք, այնպես էլ ընթերցողները մեր բանավեճից, հոդվածագրի և Ձեր ներկայացրած մեղադրանքներին իմ փաստարկված պատասխաններից հասկացաք, որ ես հասկանալու հետ կապված որևէ խնդիր չունեմ, ավելին մեր բուհում տեղի ունեցող գործընթացներից այնքան էլ անտեղյակ մեկը չեմ:Ձեր վիրավորական պատասխանները ընթերցողին ակնհայտորեն կարող են հուշել, թե ով է ավելի ճշմարիտ, քանզի նման ոճով փորձում են միայն շիտակ խոսքը լռեցնել: Ավելին իմ որոշ մեկնաբանումներին հոդվածագրի և Իսկ Ձեր վերջին գրառումն ինձ հուշում է, որ ես և Դուք փաստերին և երևույթներին նայում ենք այլ պրիզմաներով. ես ամեն ինչը ներսից տեսնողի և իրականությանը քաջածանոթ աշխատակցի պրիզմայով, Դուք. չգիտեմ: Կարծում եմ ընթերցողին պարզ դարձավ, որ հոդվածի մեծ մասը իրականության հետ կապ չունի, լի է փաստական և ժամանակագրական բազմաթիվ անճշտություններով, ինչն այն վերածում է պատի տակի սրա-նրա բամբասանքի վերարտադրության, որից բուլվարային նյութի հոտ է գալիս և որին կարելի էր և չարձագանքել: Ավելացնեմ որ ես փաստերի խեղաթյուրումից, անիրական, կոնտեքստից կտրված հոդվածներ, հեգնական կամ ակնհայտ վիրավորական քոմենթներ գրելուց ոմանց նման բավականություն չեմ ստանում և ինքնադրսևորման ավելի լայն՝ գիտական դաշտ ունեմ:
Հարգելի Արմեն, այդ ,, դաշտից,, մի քիչ էլ մենք ունենք. առավել ևս հոդվածագիրը, որը իր մասնագիտկան պարտականությունն է կատարում` ի տարբերությու ձեզ…
Իսկ ոմանց ծննդյան օրը չիմանալը երկրոդական – երրորդական նշանակությու ունի և առկա
իրողությունները դրանից չեն պակասում: Այնպես որ իրական գիտությամբ զբաղվե’ք և ոչ ակաջահաճո փառաբանություններով: Գուցե Ձեր գիտությունն էլ դա է ???
Ւնչպես` ոմանց պատկերացրած տնտեսագիտությունը – Նժդեհի մասին գիրք ,,գրելն,, է …
◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆ Գ Ո Ր Ծ Ո Վ Զ Բ Ա Ղ Վ Ե Ք ◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆
Հարգելի Նունե, կամ Նունեի կեղծանվամբ հանդես եկող անձ: Դուք կրկին անցաք ձեր սիրելի ոճին. վիրավորանք հասցնելուն, սակայն ես վիրավորելու մակարդակին այնուամենայնիվ չեմ իջնի:
— Ի դեպ Ձեր մասին, ով հանկարծակի հայտնվեց և հոդվածագրի հետ մեր բանավեճին խառնվեց ու բանավեճ սկսեց հենց այն պահին, երբ հոդվածագիրը անհերքելի փաստերի առաջ այլևս նոր բան ասել չէր կարող:
— Նունե միթե այդքան զորեղ եք, որ, երբ իմ էլեկտրոնային հասցեն, անուն ազգանունը նշելով Ձեզ մեկնաբանում եմ, մեկնաբանությունս Առավոտ կայքի կողմից որպես սպամ չի հրապարակվում: Այսպես ենք տեղեկատվության ազատությունից խոսում? կամ դրա համար պայքարում? երբ Ձեր վիրավորական արտահայտություններին պատասխանելու համար իմ նախապես նշած հասցեի փոխարեն ստիպված էմ այլ հասցե նշել: Ի դեպ նույնն էր նաև երեկ մինչև երեկոյան տասը:
–Չեմ հասկանում իմ մեկնաբանումներից որտեղից վերցրիք, որ ես, որևէ մեկի փառաբանմամբ եմ զբաղված: Ես ընդամենը հոդվածագրին և հետո նաև Ձեզ ներկայացրել եմ այն բացերն ու ակնհայտ սխալները, որոնք առկա են հոդվածում և Ձեր մեծախոս մեկնաբանումներում:
— Անհասկանալի է նաև, թե հոդվածագրի կողմից ինչ ծննդյան օր չիմանալու մասին եք խոսում?:
— Անհասկանալի է նաև, թե ինչ մոտիվներով եք ստանձնել հոդվածագրի իրավաբանի դերը? Ես, օրինակ, իմ մեկնաբանումներն արել եմ քանզի ՀՊՏՀ-ական եմ և հոդվածագիրն անդրադարձել է իմ բուհին, դուք հոդվածագրի հետ ինչ կապ ունեք?:
— Հա ի դեպ հոդվածագրի առաջին հոդվածում էլ Ձեր մեկնաբանումն ունեք, որով մեզ հորդորում եք ուշքի գալ, նշում, որ դուք էլ այս երկրի քաղաքացի եք, ներկայացնում, որ Կ, Աթոյանի կողմից իբրև թե Ձեր բաժինն են խլել: Անհասկանալի է, թե մեր բուհում այդ ինչ բաժին ունեք և կամ ինչ բաժին ունեք հոդվածագրի հոդվածում: Իսկ գուծե Նունե կեղծանվան տակ հանդես է գալիս հենց…? դե դուք հասկացաք երևի ում ի նկատի ունեմ. դե Դուք, ի տարբերություն ինձ, լավ հասկացող մարդ եք:
— Ի դեպ, ինձ ճանաչողները շատ լավ էլ գիտեն իմ գիտությունը որն է, որքան իրական է և ես որքան ավանդ ունեմ Հայաստանում դրա զարգացման գործում: Այդ առումով իմ փոխարեն կարող են խոսել ընդամենը յոթ տարվա ընթացքում կատարածս բազմաթիվ գիտական և ուսումնամեթոդական աշխատանքները: Մասնավորապես, հրատարակած երեք ձեռնարկներս, մշակված և համապատասխան ընթացակարգերով հաստատված ու հրատարակված երկու կրթական և մեկ տասնյակից ավելի առարկայական ծրագրերս, երկու տասնյակի հասնող գիտական հոդվածներս, զեկուցումներս, միայնակ կամ գիտական դրամաշնորհային տարբեր ծրագրերում իրականացրած հետազոտություններս և դրանց գիտական հաշվետվությունները: Այնպես որ այստեղ էլ Ձեր վիրավորական հարցադրումը, իմ գիտության առնչությամբ անտեղի և զրպարտչական էր: Այ արդեն հոդվածագրի հոդվածից, Ձեր մեկնաբանումներից, դրանց ժարգոնային ոճից, դրանցում պարունակվող ակնհայտ կեղծ և չհիմնավորված փաստերի առկայությունից, կեղծանվան տակ հանդես գալու և զարմանազան վիրավորանքներ գրելու Ձեր մոտեցումից ես լավ էլ հասկացա որքան լայն է Ձեր դաշտը` սուտ հոդվածներ գրելու, թաքուն մեկնաբանություններ գրելու և սրան-նրան վիրավորելով լռեցնելու կամ վիրավորելուց սիրտը հովացնելու դաշտը, ինչի կապակցությամբ ցավակցում եմ Ձեզ: Ի դեպ եթե մեր բուհից այդքան տեղեկացված եք, ցանկացած մեկնաբանություն գրողին մոտիկից ճանաչում եք, կամ եթե այդքան հոգացավ եք մեր բուհի համար հրավիրում եմ Ձեզ հրապարակային քննարկման, որտեղ Դուք ինձ պես հրապարակայնորեն հանդես կգաք և ոչ թե կթաքնվեք կեղծանվան տակ և տարաբնույթ անհիմն բաներ կգրեք և Ձեզ հակադարձողներին էլ վիրավորեք: Այ թե գործով կզբաղվենք: Ձեր հետ բանավեճ կշարունակեմ միայն հրապարակայնորեն, այլևս Նունե կեղծանվամբ հանդես եկող անձին չեմ պատրաստվում մեկնաբանել, անգամ, եթե եթե ինձ կրկին վիրավորող մեկնաբանումներ կամ սխալ փաստեր ներկայացնի, քանզի ես իրական մարդ եմ և բանավիճում եմ իրական մարդկանց և ոչ թե կեղծանուններով ֆեյքերի հետ
Հարգելի Արմեն, ես ՀՀ իրազեկ քաղաքացի եմ և հոդվածագրի հետ որևէ կապ չունեմ:
Չեմ տիրապետում օտարահւնչ (հավանաբար` վիրավորական) տերմիննրի, ինչը Ձեր գիտական ,, առավելությունն,, է:
Ես աշխատում եմ ասելիքս ավելի սեղմ ու հակիրճ ներկայացնել.
Այն է`պետք չէ յուրայինների ձեռքում կենտրոնացնել մի քանի պաշտոն և արդարանալու համար նրանց հռչակել ,, տաղանդավոր,,: Անգործ և հուսահատ երիտասարդներին էլ բաժի
թողեք:
Իսկ ,, ծննդյան օր,, բառակապակցությունը ուղղակի փոխաբերական իմաստով է օգտագործվել, ինչը նշանակում է, որ գլխավորը սպրդած սխալները չեն, այլ` իրական փաստերը:
Մինչ հանդիպում`դե առ դեմ…..
Հարգելի Նունե, ուրախ եմ, որ դեմ առ դեմ հանդիպմանը պատրաստ եք: Հանդիպման կազմակերպման տեխնիկական հարցերը, Ձեր թույլտվությամբ, թողնում եմ Ձեր հայեցողությանը, քանի որ Ձեր կոնտակտային տվյալները չունեմ: Իմը կարող եք վերցնել մեր բուհից կամ բանավեճի նամակ հրավերքը հանձնել մեր բուհի գրասենյակ:
Ինչ վերաբերում է օտարահունչ արտահայտություններին, որոնք հավանաբար մեղադրանքներ են պարունակում և ըստ Ձեզ հանդիսանում իմ գիտական առավելությունը: Խնդրեմ իմ մեկնաբանումները հանձնեք փորձաքննության, գտեք այդ ինչ օտարահունչ բառեր եմ օգտագործում և որոնք են պարունակում վիրավորանք: Ինչպես արդեն նշել եմ վիրավորելն իմ փեշակը չէ:
Ինչ վերաբերում է Ձեր սեղմ դիտարկմանը: Հարգելի Նունե, բացի Ձեր նշած երեք անձնավորությունների պաշտոններից գիտեք արդյոք? թե մեր բուհում որքան վարչական պաշտոններ կան, ի դեպ ավելի բարձր վարձատրությամբ, որ խոսում եք ամեն ինչ յուրայինների ձեռքում կենտրոնացնելու մասին: Մեր բուհում առկա են վեց դեկանի, ութ դեկանի տեղակալի մոտ երկու տասնյակի հասնող ամբիոնի վարիչների, մեկ տասնյակից ավել տարբեր վարչությունների և բաժինների ղեկավարների հաստիքներ, որոնց մեծ մասը ղեկավարում են երիտասարդ կադրեր և ովքեր Աթոյան ընտանիքի հետ բացարձակապես կապ չունեն:
Ինչ վերաբերում է մեր երկրի այլ երիտասարդներին էլ տեղ թողնելուն: Հարգելի Նունե իրոք ցավալի է, որ մեր երկրում առկա է գործազրկության այդքան բարձր մակարդակ, սակայն մեր բուհում աշխատում են, հիմնականում, տնտեսագիտության թեկնածուի աստիճան ունեցող և սակավ դեպքերում գոնե ասպիրանտուրա ավարտած անձիք: Ի դեպ մեր բուհում աշխատում են Հայաստանի Հանրապետության ԲՈՀ-ի կողմից շնորհվածմ տնտեսագիտական որևէ աստիճան ունեցող (թեկնածու կամ դոկտոր) մասնագետների կեսից ավելին և երիտասարդ տնտեսագետների զգալի մեծամասնությունը: Այնպես որ այս մասով էլ կարծում եմ սխալ եք: Ինչ վերաբերում է Ձեր մատնանշած անձանց տաղանդավոր հռչակելուն: Քավ լիցի, որևէ մեկը նրանց տաղանդավոր չի հռչակել, սակայն որ նրանք բանիմաց մասնագետներ են և լսարանում հարգված դասախոսներ դա անհերքելի փաստ է:
Ինչևէ, եթե համաձայն եք հրապարակային քննարկման, ես պատրաստ եմ: Մեկ անգամ էլ ասում եմ կոնտակտային տվյալներս կարող եք վերցնել մեր բուհից, կամ հրավեր նամակը հանձնեք մեր ուհի գրասենյակ, եթե Ձեզ դժվար չի: Այլ եղանակով այլևս Ձեզ չեմ պատասխանի: Սա էլ ուղղակի պատասխանեցի, որ Ձեզ էլ պարզ լինի, որ քննարկման պատրաստ եմ:
Հարգանքով Արմեն Գրիգորյան
Հարգելի Արմեն, արդեն երրորդ անգամ խոստանում եք չպատասխանել, բայց ստացվում է հակառակը…
Ձեր բուհի երկարամյա և փորձառու գիտնականների մասին չէ խոսքը, այլ`թեկնածուական ,,թղթի կտորի ,, մրցավազքը և դրա թվացյալ առավելությունը մատնանշելը, որով հոգնեցրել եք թե’ ԲՈՀ-ին, և թե’ հասարակությանը:
Երևի տեղյակ եք, որ լուծարվելու են Ձեր գովերգած ,, թղթի կտոր,, բաժանող խորհուրդները…