Ինչն է պատճառը, որ չենք կարողանում դուրս գալ այս ճահճից: Միշտ պայքարում ենք հետևանքների դեմ, իսկ ծնող պատճառները մնում են` օրեցօր ավելացնելով նորանոր բացասական հետևանքներ:
Ճիշտ է, ձևավորվում են քաղաքացիական խմբեր, այդ հետևանքների դեմ պայքարելու համար. կարելի է ասել, որ այդ բացասական հետևանքները նպաստում են քաղաքացիական հասարակության ձևավորմանը:
Բայց կա շատ կարևոր հանգամանք, այսօրվա «հետևանքները» ածանցյալ են փտած քաղաքական համակարգից: Իսկ քաղաքական համակարգի օրակարգը ձևավորում են կուսակցությունները: Ինչքան էլ կայանա և հզորանա քաղաքացիական հասարակությունը, միևնույն է, քաղաքականությունը ձևավորում են կուսակցությունները:
Իսկ ինչ է կատարվում այսօր. մեր գրեթե բոլոր կուսակցություններն օրեցօր ապրում են դեգրադացիա: Այսօր հասարակության մեջ կուսակցական լինելը գրեթե հավասարված է ինչ- որ աղանդի ներկայացուցիչ լինելուն: Ամենուրեք կարելի է լսել. «Չքաղաքականացնել պայքարը: Կուսակցությունները ախք են, կուսակցականները՝ նույնպես: Իրենք ունեն իրենց շահերը: Թող հեռու մնան մեզանից և այլն»: Մեջբերեցի միայն մեղմ արտահայտությունները:
Կարդացեք նաև
Բայց ցավով պետք է նշեմ, որ այս տրամադրությունները ճշգրիտ արտացոլում են մեր այսօրվա քաղաքական դաշտը և նրա հենասյուներ հանդիսացող կուսակցությունները:
Այսօր Հայաստանում գրեթե ցանկացած կուսակցություն երկրի փոքր մոդելն է: Բոլորն ունեն բրգաձև կառավարման լճացած համակարգ: Այդիսկ պատճառով քաղաքական համակարգը բուժելու համար առաջնային խնդիրը պետք լինի կուսակցություններին բուժելը:
Հիմա մեծ հարց. բայց ինչպե՞ս: Ինչպե՞ս առողջացնել կուսակցությունները:
Ճանապարհը մեկն է` առողջացնել կուսակցությունների ներքին մրցակցությունը: Ժողովրդավարության հիմքերը ներարկել կուսակցությունների մեջ: Այդ վակցինան պետք է լինի պարտադիր բոլոր կուսակցությունների համար: Վակցինայի տեսակներ շատ կան աշխարհում: Ներկայացնեմ նրանցից մեկը. մոտ տաս տարի առաջ Վարդան Պողոսյանի և «առաջվա» Հրայր Թովմասյանի կողմից մշակվել էր մի օրենսդրական մոդել, որը լուծում է այդ առողջացման խնդիրը: Մոդելը հակիրճ նկարագրված է այստեղ:
Մոդելի կիրառման դեպքում իրոք կունենանք քաղաքական գործիչների ռոտացիա, որը կբերի քաղաքական դաշտի առողջացմանը: Իսկ իրենց անփոխարինելի համարող քաղաքական գործիչները շատ արագ կզտվեն:
ՀՀ քաղաքական դաշտում պետք են նոր մարդիկ, նոր մտածելակերպ:
Հարգանքներով՝ Գրիգորի Դոխոյան
P.S. Իսկ այժմ կոչ եմ անում բոլորին հունվարի 18-ին՝ ժամը 14:00-ին, գալ Ազատության հրապարակ պայքարելու պարտադիր կուտակային կենսաթոշակային թալանի դեմ: Եվ համոզված եմ, որ կզգաք նոր մարդկանց և նոր մտածելակերպի շունչը Ազատության հրապարակում:
