Սահմանագոտու բնակիչները «տուպիկի մեջ են»
Բերդի տարածաշրջանի սահմանամերձ Այգեպար գյուղի բնակչուհի Աիդա Վարդազարյանը մեզ հայտնեց, որ իրենք շատ վատ են ապրում, հավելելով. « Եթե թուրքերում հարսանիք ա, մեր բաղերում գործ ենք անում, ուրեմն նրանք չենք կրակի, լսում ենք հարսանիքի ձայնը, 500 մ է հեռու, իսկ եթե հարսանիք չէ, չենք գնում: Ժամանակ է լինում, որ գնում ենք, սկսում են կրակել, ծառերի տակ ենք թաքնվում, ժամանակ է լինում՝ գիշերն ենք աշխատում, սա եղա՞վ կյանք: Մենք տուպիկի մեջ ենք, ճանապարհ չունենք, ձմեռ է, կարում չենք գնանք, սարի ճամփան փակ է, Պառավաքարինը փակ է:
Հա ասենք՝ մեր գյուղապետը մեզ օգնել է, ջուրը քաշել ենք, այն վախտվա նման ուղտի քարավանների նման չենք գնում՝ 4-5 տեղից ջուր բերում, երկու ձեռքով լողանում ենք, գոհ ենք, շնորհակալ ենք, Կարմիր Խաչը օգնել է, իհարկե, մեզ օգնողներ ունենք, բայց որ ասենք՝ մենք լիարժեք կյանքով ապրում ենք, մենք չենք ապրում»:
Աիդա Վարդազարյանն ասում է, որ իրենք ադրբեջանցիների «քթի տակ» բանջարեղեն, կարտոֆիլ են մշակում: Կնոջ 5 զավակները գյուղից հեռացել են. փոքր աղջիկն ամուսնանալով՝ Բերդ քաղաքում է բնակվում, 2 տղան եւ 2 դուստրը Ռուսաստանում են ապրում, սակայն այնտեղ նոր են հիմնավորվել, չեն կարողանում ծնողներին օգնել:
Կարդացեք նաև
Ոսկան ՍԱՐԳՍՅԱՆ
Քանի Տավուշում ղեկավարում է անպատժելի ու ամենազոր Ղուլարյանը,որը բացի իր գրպանից բացի ոչինչ չի տեսնում,էս ժողովրդի վիճակը ավելի վատ է լինելու:Պատկերացնում եք՝ ընտանիքը ունի հինգ երեխա՝ոչ մեկը գյուղում չի:Եվ այդպես մնացած բոլորը:Շատ շուտով բոլորը կգնան:Միգուցե որևէ մեկը արթնանա ու մտածի այդ մարդկանց մասին:
Շատ վատ է, որ սահմանամերձ Այգեպար գյուղի խմելու ջրի, մանկապարտեզի և այլ խնդիրներ լուծվում են միջազգային կազմակերպությունների կողմից տրամադրված միջոցների հաշվին, իսկ պետական բյուջեից հատկացված գումարները ծախսվում են մի քանի աշակերտ ունեցող դպրոցների և այլ շինությունների վերանորոգման վրա /Աճարկուտի դպրոց և այլն/: Երբ է Տավուշի մարզպետը ՀՀ իշխանությունների հետ միասին հասկանալու, որ ուսումը կարևոր է, սակայն առավել կարևոր է դպրոց հաճախող երեխայի ծնողին աշխատանքով և սահմանամերձ գյուղին գոնե խմելու ջրով ապահովելու հարցերը: Քանի սահմանամերձ գյուղի կարելի էր խմելու ջրով ապահովել միայն Խաշթառակի գյուղապետարանի վարչական շենքի համար նախատեսված գումարներով /Ուր է նայում ՀՀ կառավարությունը/:
Ահա թե ինչպես է այդ բախտախնդիր արարածը վերջին 14-15 տարիներին հոգ տարել հերոս գյուղի հերոս բնակիչներին մասին:
Հոդվածն ՛՛Առավոտ՛՛-ի կայք էջում տեղադրելու նաօրյակին Տավուշի մարզպետն այցելել է Բերդի տարածաշրջան և ինչ-որ անիմաստ հարցի վերաբերյալ մարզխորհրդի նիստ անցկացրել, հետո իհարկե այցելել է ոչ թե սահմանամերձ գյուղ, այլ սննդի օբյեկտ՝ հարբեցողությամբ զբաղվելու համար: Պատերազմում հաղթած երկրի սահմանամերձ գյուղի հերոս բնակիչները թշնամու հարսանիքով են ուրախանում միմիայն նրա համար, որ այդ ժամանակահատվածն օգտագործելու են իրենց աշխատանքով բարիք ստեղծելու համար, իսկ իշխանություններն, ի դեմս մարզպետի, զբաղված են գումարների մսխումներով, ՛՛օտկատների՛՛ պահանջներ ներկայացնելով և մի շարք այլ ստորություններով: Հատկանշական է, որ տիկին Ա.Վարդազարյանը խնդիրներից խոսելու ժամանակ որևէ պաշտոնատար անձի պահանջ չի ներկայացնում, հավանական է սպասելիք չունենալու պատճառով:
Պարոն մարզպետ տավուշեցին թուրքի դեմ կռվել գիտի, հերթը քեզ էլ է հասնելու:
Տավուշի բնակչությունը պատերազմական տարիներին կարողացել է սահման
պահել, արժանապատվորեն ապրել:Իսկ այժմ ապաշնորհ,ընչաքաղց,պետական
մտածողությունից զուրկ մարզպետի պատճառով հայտնվել է ծանրագույն վիճա-
կում:Մարզում առկա բնական հարստությունների,գյուղատնտեսական բազմա –
զան հողատեսքերի և դժվար պայմաններին հարմարված մարդկանց արդյունա –
վետ կառավարման միջոցով կարելի է կարճ ժամանակում շտկել վիճակը:
Տավուշի բնակչությունը պատերազմական տարիներին կարողացել է սահման պահել, արժանապատվորեն ապրել:Իսկ այժմ ապաշնորհ,ընչաքաղց,պետական մտածողությունից զուրկ մարզպետի պատճառով հայտնվել է ծանրագույն վիճա- կում:Մարզում առկա բնական հարստությունների,գյուղատնտեսական բազմա – զան հողատեսքերի և դժվար պայմաններին հարմարված մարդկանց արդյունա – վետ կառավարման միջոցով կարելի է կարճ ժամանակում շտկել վիճակը:
Մարզին անհրաժեշտ է գործնական,տղամարդ մարզպետ, այլ ոչ թե պետական բյուջեից ու միջազ –
գային կառույցներից հատկացվող գումարները մանրանասն մշակված ու անխափան կիրառվող
սխեմաների և մեքենայությունների միջոցով լվացող գրասենյակային խաղամոլ:Մարզի շինարարնե-
րի մեծ մասը սննկացել ու հեռացել է այդ բնագավառից,դաշտը թողնելով նրա խնամուն,բարեկամնե-
րին ու անտրտունջ ենթարկվող հավատարմահպատակներին: