Տեղումների առաջին օրը մաքրման ցուցադրական աշխատանքներ են տարվում՝ ձյուն մաքրող փոքրածավալ տեխնիկան լցնում են կենտրոնական փողոցներ, դա տեսանկարահանում, ցուցադրում, ապա քաղաքը հանձնում բնության բարեհաճությանը։ Ի՞նչն է այս անգործության պատճառը, որը թանկ է նստում երեւանցիների վրա։ Ֆինանսների գծով փոխքաղաքապետ Վահե Նիկոյանը մեր հարցը լսելուն պես զարմացած հակադարձեց, թե ֆինանսական խնդիր չկա, իսկ իրենք մաքրությունն ապահովում են ավելի լավ, քան երբեւէ։ «Հավատա, որ մեր մաքրման աշխատանքները բավականին լավ մակարդակով են կատարվում։ Որպես Երեւանի քաղաքացի եմ ասում, ոչ որպես աշխատակից։ Որեւէ տարի, այդ թվում Սովետական Միության տարիներին կամ այսօր որեւէ երկրում կա՞ տեղ, որտեղ մայթերին ձյուն չկա, եւ բոլոր մայթերը մաքրված են։ Որպես պաշտոնյա, կարծիքս ասելու համար ավելի զգույշ պիտի լինեմ, որովհետեւ պիտի շրջեմ ողջ քաղաքով, նոր պատասխանեմ։ Կարող եմ ասել՝ կան ապահով քայլելու տեղեր, կարող են լինել նաեւ սառցակալված։ Եղած աշխատուժն ու ռեսուրսը բաժանեք մակերեսին ու տեսեք՝ հնարավո՞ր է ամբողջությամբ մաքրել, թե՞ չէ, երկրորդը՝ ամեն ինչ համեմատության մեջ է»։
Մեր մասնավորեցմանը, թե խոսքը կոնկրետ մայթերի՝ հետիոտնի համար անհաղթահարելի սառցակալումների մասին է, փոխքաղաքապետը տրամաբանեց. «Եթե ձյունը մնում է, վրայով քայլում են, սառցակալվում է, ցանկացած եվրոպական ու ամենազարգացած երկրում, որտեղ նույն ինտենսիվությամբ ձյուն է գալիս, կարո՞ղ են ամբողջությամբ երթեւեկելի ու քայլելու տարածքները մաքրել ձյունից»։
Գայանե ՍԱՐԻԲԵԿՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հրապարակ» թերթի այսօրվա համարում
Կարդացեք նաև
