Փախստականների նախագահության անդամ Մարիամ Ավագյանի նախաձեռնությամբ այսօր կայացավ կլոր սեղան, որի ժամանակ բարձրացվեցին Ադրբեջանից հայ փախստականների վերաբերյալ մի շարք խնդիրներ:
«Ադրբեջանահայերի դեմ կատարած կոտորածի 25-ամյա տարելիցի հետ կապված ոչ մի միջոցառում բացարձակ չի եղել իշխանության կողմից: 25-ամյա տարելիցը նշելն ինչո՞վ է պայմանավորված՝ մեզ համար բացարձակ անհասկանալի է: Ոչ ոք այդ մասին չի անդրադարձել: Այդ մասին մի շարք հղումներ եմ կատարել և Արցախում, և ՀՀ նախագահին: ՀՀ նախագահը պատասխանեց, որ դա իրենց լիազորությունների սահմանում չէ: Փորձում ենք նախագահի և վարչապետի միջոցով կապեր հաստատել, սակայն ոչ մի արձագանք չկա: Այսօր բացարձակ անտարբերություն է: Ադրբեջանահայ փախստականների համար որևէ աջակցություն չկա»:
Մարիամ Ավագյանը շեշտեց, որ միայն մի փոքրիկ առաջընթաց կա՝ հարցը բարձրաձայնվել է Ազգային ժողովում, սակայն այն սառեցված է դեռ մնացել և որ հույսեր ունեն, թե գործին շարունակական բնույթ կտան:
Նախագահության անդամ Սուսաննա Մելիքյանը շարունակելով Մարիամ Ավագյանի բարձրացված հարցերն՝ ասաց. «Խնդիրն այն է, որ ադրբեջանահայ փախստականության խնդիրները՝ և տնտեսական, և քաղաքական, և սոցիալական, ոչ միայն ձևակերպված չեն, այլև՝ լուծված չեն: Կարծում ենք, որ սա պատկառելի ժամկետ է, որ պետությունը կարողանար որոշ լուծում տար»:
Կարդացեք նաև
Նա հատկապես շեշտեց, որ իրենք բարձրացնում են ՀՀ-ի լայն սոցիալական շահերը, որոնք ներկայացնելու խնդիրներ ունեն: «Պատմությունն առավել պատշաճ ներկայացնելու խնդիրն է»-շարունակեց Սուսաննա Մելիքյանը:
Նա անդրադարձավ 90-ական թվականներին, երբ Ադրբեջանից 500.000 մարդ բռնագաղթվել էին Հայաստան և այդ առումով խտրականություն է դրվել: «Բաքվեցին ինչո՞ւ պետք է հայերեն խոսի, եթե նա կրթություն է ստացել այլ լեզվով: Կենցաղային լեզուն հայերենն է միշտ էլ եղել, սակայն, որպեսզի փախստականը կարողանա ինտեգրվի, ապա պետք է ստեղծվեն պայմաններ, որ հայը կարողանա ուսուցանի սեփական լեզուն և դա չդառնա չինտեգրվելու գլխավոր պատճառ: Մեր ազգը կշատանա այն դեպքում, եթե հանվեն բոլոր տեսակի կարծրատիպերը և լեզվի վրա ուշադրություն դրվի ու շտկվի այդ հարցը քաղաքակիրթ տարբերակով»,-իր մտավախությունը հայտնեց Սուսաննա Մելիքյանը:
Նա ցանկություն հայտնեց, որ ստեղծվի ռեգիոնալ թանգարան, որտեղ կպահպանվեին բռնագաղթվածների նկարները, նրանց պատմությունը, կրած տաժանակիր չարչարանքների նմուշները:
«Փախստականն այսօր հնարավորություն չունի ավանդույթները վերարտադրելու և փոխանցելու սերունդներին: Կարծում ենք, որ այդ խնդիրները պետք է լուծում ստանան»,-շեշտեց Սուսաննա Մելիքյանը:
![IMG_1538[1]](https://www.aravot.am/wp-content/uploads/2013/12/IMG_15381.jpg)
«Մեր տունը Հայաստանն է» կազմակերպության ղեկավար Նիկոլայ Բաբաջանյանն անդրադառնալով բարձրացված խնդիրներին՝ փորձեց այն ներկայացնել որպես անտեսված հարց: «Ուզում եմ ասել, որ ոչ թե չկարողացան, այլ չցանկացան իրագործել փախստականների հարցը: Այդ խնդիրները կարծես ոչ մի արժեք չունենան»,- ասաց Նիկոլայ Բաբաջանյանը:
Նա անդրադարձավ Ադրբեջանում բնակվող և Ադրբեջանից բռնագաղթված հայ փախստականների ինտեգրման հարցին: Հատկապես շեշտեց ազգանունների փոփոխման հարցը: «Մեզ մոտ չեն ցանկանում ադրբեջանական ազգանունները վերափոխեն հայկականի: Վա՞տ կլիներ, որ Ադրբեջանից հայերը գային և կարողանային իրենց ազգանունները դարձնել հայկական: Պետությունը պետք է ուշադրություն դարձնի բռնագաղթվածների տնտեսական և սոցիալական խնդիրներին, ինչպես նաև՝ մշակութայինին»,-ասաց Նիկոլայ Բաբաջանյանը:
Սուսաննա Մելիքյանը սրտացավությամբ հայտնեց. «Խնդիրն այն է, որ իշխանությունները չեն ցանկանում լուծել ռեգիոնալ խնդիրները, սակայն, գոնե, թանգարաններ ստեղծեն, որպեսզի մշակութային արժեքները չվերանան և լինի մի փոքրիկ հնարավորություն՝ պահպանելու փախստականների բռնագաղթվելու ամբողջ պատմությունը»:
Սերգեյ ՀԱԿՈԲՅԱՆ
