Հատված «Ինտեգրում եւ զարգացում» հասարակական կազմակերպության նախագահ ԱՐԱՄ ՍԱՖԱՐՅԱՆԻ հարցազրույցից:
– ՀՀ շարքային քաղաքացու համար ի՞նչ է նշանակում իր երկրի անդամակցումը ՄՄ–ին, ինչպե՞ս է անդրադառնալու նրա կենսամակարդակի վրա։
– Անցած չորս ամիսներին «Ինտեգրում և զարգացում»
հետազոտական-վերլուծական կազմակերպությունը նախաձեռնել և ներգրավվել է բոլոր այն նախաձեռնություններում ու քննարկումներում, որտեղ ցանկանում էին մշակել ՄՄ-ին մեր մասնակցության լավագույն տարբերակը։
Կարդացեք նաև
Եվրասիական տնտեսական միության ինստիտուտը, որի փորձագիտական խորհրդի անդամ եմ ես, օրինակ, այդ հարցին հստակ մոտեցում ունի՝ ցանկանում է, որ Հայաստանը պարզ ձևակերպի իր ազգային-պետական շահը, իր ակնկալիքները։
Ես համոզված եմ, որ ՄՄ-ին անդամակցելով՝ Հայաստանը հնարավորություն ունի մոդեռնացված ծրագրի ձևավորման և այդ ծրագիրը իրականացնելու համար լուրջ գումարներ ստանալու։ Այդ ներդրումների կարիքը Հայաստանը շատ ունի, որովհետև մեր տնտեսությունը զարգանում է շատ ավելի համեստ տեմպերով, քան մեր հարևաններինը։ Մենք արդեն հետ ենք մնում, և դա ճակատագրական կարող է լինել մեր երկրի ժողովրդագրական-սոցիալական, գուցե նաև քաղաքական դիմագծի համար։
Մեզ անհրաժեշտ են թռիչքային, արագընթաց զարգացման հնարավորություններ։ Մենք կարող ենք՝ ներգրավելով լավագույն մասնագետներին, միատեղելով իշխանության և հասարակության ուժերը, բանավեճ սկսել երկրի ներսում, թե ինչպիսին պետք է լինի մեր զարգացումը, ո՞ր բնագավառներում, որքա՞ն ներդրումների կարիք կա։ Ավելի քան համոզված եմ, որ Ռուսաստանում փող կա, և այդ փողը կարող է գալ Հայաստան։
Ավելի ճիշտ կլիներ, որ հայերը և վրացիները կարողանային պրագմատիկ հենքի վրա զարգացնել հայ-վրացական հարաբերությունները այնպես, որ ներգրավվեր Ռուսաստանը, և մեծ ներդրումներ լինեին ոչ թե առանձին Հայաստանում կամ առանձին Վրաստանում, այլ երկու երկրներում միասին:
Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ
Հարցազրույցն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Իրատես de facto» թերթի այսօրվա համարում
