Ղարաբաղ կոմիտեի անդամ Աշոտ Մանուչարյանը վստահեցնում է՝ ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինի առաջիկա հայաստանյան այցի շրջանակներում Գյումրիին չեն սպառնում Ալեքսանդրապոլ կամ Լենինական անվանափոխության տարբերակները:
«Նման էկզոտիկ բաներ մեզ չեն սպառնում, առանց այն էլ, այնքան վերանվանեցինք, բայց այդպես էլ չվերականգնեցինք պատմական անունը… Ալեքսանդրապոլն ու Լենինականը մեզ հաստատ չեն սպառնում»,- այսօր «Տեսակետ» ակումբում ասաց պարոն Մանուչարյանը: Հետո ասաց, որ Պուտինի այցը բարդ իրավիճակում է անցնելու. «Որովհետեւ նա գիտի ժողովրդի վերաբերմունքը գործող իշխանության նկատմամբ եւ պետք է կարողանա մաքսիմալ ցույց տալ, որ գալիս է հանդիպելու ժողովրդի, երկրի հետ եւ ոչ թե իշխանության»:
Նրա խոսքով՝ Հայաստանն ամեն ինչ պետք է անի, որ կարողանա Ռուսաստանին համոզել, որ Հայաստանում ամենեւին էլ հակառակորդներ չեն. «Այստեղ այնքան հակառակորդ նյութ է կուտակվել: Մեր արհեստական հարձակումները Ռուսաստանի վրա վերջին մեկ տարում ստեղծեցին տպավորություն, որ այստեղ ստեղծվում է թշնամական վերաբերմունք; Բայց երբ բարեկամական հարաբերությունները կվերականգնենք, կունենանք հակառակ քաղաքականությունը: Ռուսաստանն ամեն ինչ կանի, որ այստեղ վերադառնան ռուսաստանաբնակ հայերը, որ Հայաստանը լինի ամուր զարգացող երկիր»:
Նա նաեւ ասաց, որ աշխարհաքաղաքական քաշքշուկների մեջ առաջացել է Ռուսաստան- Արեւմուտք անջրպետը.« Եվրոպան համագործակցող հարաբերություններ էր ձգտում Ռուսաստանի հետ ունենալ, բայց խորը անջրպետն առաջացել է, եւ Հայաստանն անջրպետի մեջ արհեստական ընտրության առջեւ է կանգնած՝ որն ընտրի՝ սա՞, թե՞ նա: Արդյունքում Հայաստանն իր ընտրությունը կատարել է, բայց Արեւմուտքի համար էլ կարեւոր է հետ պտտելու հնարավորությունը պահպանել…Հայաստանը համադրման երկիր է, որովհետեւ հայերը աշխարհի բոլոր երկրներում են, եւ չենք կարող լինել մի համակարգում եւ թշնամական հարաբերութուններ ունենալ մեկ այլ համակարգի հետ: Մենք բոլորի հետ ենք »:
Կարդացեք նաև
Նա նաեւ հավելեց, որ Ռուսաստանը փորձում է վերականգնել աշխարհաքաղաքական ազդեցությունը հետխորհրդային տարածքում եւ պետք է բոլորի հետ ունենա որոշակի հարաբերություններ, իսկ Հայաստանում լուրջ աշխատանքներ է տանում. «Հայաստանը պատրաստ է, որ անհրաժեշտության դեպքում այստեղից հարվածներ հասցվի ե՛ւ Թուրքիային ե՛ւ տարածաշրջանի այլ կետերին: Հայաստանի ռազմական դերն ու նշանակությունն էական բարձր է, ճիշտ է՝ հայ-ռուսական համատեղ հզորությունն է, բայց հզորությունը մնում է հզորություն»:
Արփինե ՍԻՄՈՆՅԱՆ
