«Ասոցացման պայմանագիր ստորագրելու հարցը Ռուսաստանը քաղաքակացրեց: Ստացվեց, որ գլոբալ պայքար է երկու բևեռների միջև, ինչին ԵՄ-ն պատրաստ չէ»,-այսօր «Մեդիա կենտրոնում» «Ուկրաինայի ընտրությունը. գործոններ և հետևանքներ» թեմայով քննարկման ժամանակ հայտարարեց Գլոբալիզացիայի և տարածաշրջանային համագործակցության վերլուծական կենտրոնի ղեկավար, քաղաքագետ Ստեփան Գրիգորյանը:
Տեսազանգի միջոցով քննարկմանը միացավ Եվրաատլանտյան համագործակցության ինստիտուտի քաղաքական վերլուծաբան Վլադիմիր Հորբաչը: Նա, անդրադառնալով Ուկրաինայի` ԵՄ-ի հետ պայմանագիր չստորագրելու որոշմանը, այսպես արտահայտվեց. «Ակնհայտ է, որ Ուկրաինայի իշխանությունները գնացին վա բանկ: Ուկրաինան կարծում էր, որ ինքը երկու գնորդ ունի, և ուզում էր իր երկրի ապագան որքան հնարավոր է թանկ վաճառել: Սակայն նա հաշվի չէր առնում այն, որ այդ երկու գնորդները տարբեր են, տարբեր են նաև նրանց պահանջմունքները ու նրանց տարբեր տեսակի ապրանք ու ծառայություններ են պետք: Վա բանկ խաղը հանգեցրեց նրան, որ Ուկրաինայի նախագահն արդեն չորս օր է՝ չի խոսում և իր համար մանևրելու տեղ թողնում: Մոսկվայի հանդիպումից հետո Սերժ Սարգսյանն էլ չէր խոսում, բայց դա այլ լռություն էր»:
Անդրադառնալով Կիևում տեղի ունեցած հուժկու բողոքի ակցիաներին` https://www.aravot.am/2013/11/24/408545/ ԵՄ-ին չմիանալու որոշման հետ կապված` պարոն Հորբաչը նշեց. «Դա մի մասշտաբային իրադարձություն էր, որը կարելի է համեմատել 2004-ին տեղի ունեցած նարնջագույն հեղափոխության հետ: Սա վկայում է այն մասին, որ գործընթացը չի ավարտվել, և Ուկրաինայի իշխանությունները պիտի հաշվի նստեն հասարակության հետ»:
Կարդացեք նաև
Ըստ Ստեփան Գրիգորյանի` ՌԴ-ի համար գերխնդիր էր կասեցնել Ուկրաինայի` ԵՄ-ի հետ համաձայնագրի ստորագրումը, ինչին նա հասավ: Այնուհետև պարոն Գրիգորյանը նշեց. «Վրաստանը և Մոլդովան կստորագրեն Վիլնյուսում համաձայնագիր: Բայց ես համոզված եմ, որ դրանից հետո բոլորը կհասկանան, որ ոչնչից էլ պետք չէր վախենալ, և դա չի նշանակում ՌԴ-ի հետ հարաբերությունների խզում: Ուղղակի նրանք չեն կորցնի եվրոպական տեմպը, իսկ Հայաստանի դեպքում, գուցե այդ տեմպը կորչի»:
Ստեփան Գրիգորյանի համար զարմանալի է այն, որ մեր երկրում պրոեվրոպական կուսակցություները, պարզվում է, քիչ էին ու մանրամասնում է. «Ըստ նրանց ծրագրերի` ԵՄ-ի անդամակցությունը գերխնդիր էր, բայց ՀՀ նախագահի հայտարարությունից հետո նրանց ընդվզումը չտեսա»:
Վլադիմիր Հորբաչը Ուկրաինայի և Հայաստանի վարքագիծն այսպիսի համեմատության մեջ դրեց. «ՀՀ իշխանությունները ստիպված են որոշում կայացրել, ավելի շատ մտածում էին ազգային անվտանգության, ինքնապահպանության մասին: Իսկ Ուկրաինան առաջնորդվում է մասնավոր և քաղաքական շահի տեսանկյունից, որ օգտագործի ռուսական ռեսուրսները: Սա ուկրաինական ղեկավարության մեծ սխալն է, այդպես չի կարող լինել, քանի որ Ուկրաինան այլ հասարակություն է, այլ պատկերացումներ ունի, ուստի զարգացումներն այլ կլինեն, ինչ իրենք էին սպասում»:
Տաթև ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ
