ՍիվիլՆեթ. Անցյալ շաբաթ Բրյուսելում մասնակցեցի Սոչիի օլիմպիադային նվիրված մի համաժողովի։ Փորձագետներ էին հրավիրված տարբեր երկրներից ու հատկապես Կովկասից՝ հարավային ու հյուսիսային։ Հնչեցին հետաքրքիր դիտարկումներ ու կանխատեսումներ։
«Օ, սպորտ, դու խաղաղություն ես։
Դու լավ, բարի ու բարեկամական հարաբերություններ ես ստեղծում ժողովուրդների միջև։
Դու համաձայնություն ես»։
Կարդացեք նաև
Այս տողերը ժամանակակից օլիմպիական խաղերի հիմնադիր Պիեռ դե Կուբերտենի «Ձոն սպորտին» ստեղծագործությունից են՝ գրված 1912 թվականին։
Շատ ջրեր են հոսել այդ ժամանակներից։ Համաժողովի մասնակիցները բերեցին բազմաթիվ վկայություններ այն բանի, որ օլիմպիադաները միայն խաղաղասիրական լիցքեր չէ, որ պարունակում են։ Այո, հին ժամանակներում օլիմպիադաների օրերին պատերազմները դադարեցվում էին, բայց նոր ժամանակներում քիչ չեն դեպքերը, երբ ռազմական գործողություններ են սկսվել կամ վերսկսվել հենց օլիմպիադաների օրերին, կամ էլ երկրների ղեկավարները հավաքվում են օլիմպիադաների անցկացման վայրում ու նոր ռազմական դաշինքներ կնքում, կամ պայմանավորվածություն ձեռք բերում մարզական այդ իրադարձությունից անմիջապես հետո ռազմական գործողություններ սկսելու մասին։ Այսինքն՝ օլիմպիադաների անցկացման վայրը դառնում է ռազմական նախապատրաստության օջախ։ Սովորական երևույթ են դարձել նաև քաղաքական դրդապատճառներով օլիմպիադաների բոյկոտումն ու հակամարտող երկրների մարզիկների նկատմամբ փոխադարձ ոտնձգությունները։ Մի խոսքով՝ օ, սպորտ, դու քաղաքականություն ես։
Այսօրինակ զրույցներն ամենևին էլ պատահական չեն Սոչիի օլիմպիադայի նախօրեին։ Սոչին ընդամենը 200 կիլոմետր է հեռու Կաբարդինո-Բալկարիայից, որը չեչեններն անվանում են Կովկասի քնած գեղեցկուհի։ Միգուցե, իրո՛ք գեղեցկուհի, բայց, համենայն դեպս, ոչ քնած։ Վերջին ժամանակներս այստեղ շատ անհանգիստ է։ Նոր սրությամբ է բարձրացել նաև չերքեզների հարցը (Սոչիից մինչև Կարաչաևո-Չերկեսիա ընդամենը 100 կիլոմետր է)։ Համաժողովի բանախոսներից մեկը նկատեց, որ չերքեզական հարցը բռնկման երեք փուլ է ունեցել և վերջին փուլը համընկել է օլիմպիադայի նախապատրաստությանը։ Դաղստանն էլ արդեն իրեն զգում է որպես Մեծ Մերձավոր Արևելքի մաս։ Բայց սա մեդալի մի երեսն է միայն։ Ռուսաստանցիներն էլ են օտարվել Կովկասից։ Ըստ նորերս անցկացված մի սոցիոլոգիական հետազոտության՝ ռուսաստանցիների 60 տոկոսը Չեչնիան ու Դաղստանը Ռուսաստան չի համարում։
Գեղամ Բաղդասարյան
Նյութն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ սկզբնաղբյուր կայքում:
