Նրանից երեք օր պահանջվեց, սակայն Սեպուհ Օշականը հասավ Արարատի գագաթին՝ ի դեմս բարձրության նկատմամբ վախի, սառցե փոթորիկի և ուժեղ հոգնածության: Գրում է «Գելնդեյլ Նյուզ փրես» թերթը 13 տարեկանում Արարատը լեռը բարձրացած պատանու մասին:
Երբ Սեպուհը Երևանում էր, նրան առաջարկեցին բարձրանալ լեռը: Սեպուհից պահանջվում էր միայն թույլտվություն ստանալ իր ծնողներից, որը նրանք միանգամից տվեցին:
«Իհարկե, դրա մեջ վտանգ կար», – ասում է Սեպուհի հայրը՝ Արա Օշականը, – «Բայց կարծում եմ վտանգը լավ է… Երբ ես պատմեցի ընկերներիս, նրանք ապշեցին: Ես վստահ էի, որ նա ոչ մի խնդիր չի ունենա»:
Արարատը բարձրանալու առաջին օրը Սեպուհը շատ լարված էր: Ճանապարհորդությունը սկսվել էր 11 ժամ երթևեկությունից հետո՝ Երևանից Վրաստան, հետո Թուրքիա:
Կարդացեք նաև
Խմբի հետ ամեն օր նա բարձրանում էր վեց ժամ՝ կողքին ավանակ և երկու քուրդ ուղեկից, որոնք խմբին հավի կրծքամիս, հավի ապուր և թեյ էին տալիս:
Լեռան վերջնամասը Սեպուհը բարձրանում էր ոտքերի ցավով՝ ձնասահքի անդրավարտիքը հագին, ճաքճքած շուրթերով և անվերջ ծորացող քթով:
Նա պատմում է, որ արշավը շարունակել նրան օգնում էր կամքի ուժը և «Գտնել Նեմոյին» մուլտֆիլմի հերոս Դորին, որը պարզապես շարունակում էր լողալ:
«Ես չէի պատկերացնում, որ այդքան դժվար կլինի», – ասում է Սեպուհը, – «Դա անչափ հոգնեցուցիչ էր»:
Երբ նրանք վերադարձան, Սեպուհն անմիջապես զանգեց իր ծնողներին՝ լավ լուրը հայտնելու:
Նույնիսկ հիմա նրա մայրը անծանոթներին պատմում է տղայի քաջագործության մասին, այդ թվում՝ խանութների դրամարկղի աշխատողներին, որոնք չեն էլ լսել Արարատ լեռան մասին:
«Մայրս բոլորին է պատմում», – ասում է Սեպուհը, որն այժմ 14 տարեկան է:
Պատրաստեց Հովհաննես ԻՇԽԱՆՅԱՆԸ
