Ի տարբերություն Վրաստանի եւ Մոլդովայի, որոնք նոյեմբերի 28-29-ին Վիլնյուսում պետք է Եվրամիության հետ նախաստորագրեն Ասոցացման համաձայնագիրը (մենք էլ այդպիսի հնարավորություն ունեինք, բայց սեպտեմբերի 3-ին դրանից հրաժարվեցինք), Ուկրաինան այդ փուլն արդեն անցել էր, եւ այդ համաձայնագիրը պետք է ստորագրեր: Այս շաբաթվա ընթացքում դրա վերաբերյալ կասկածներ առաջացան:
Ամեն ինչ սկսվեց չորեքշաբթի օրը, երբ Ուկրաինայի Գերագույն Ռադան (խորհրդարանը) հավաքվել էր արտահերթ նիստի եւ պետք է «վերջին շտրիխները» մտցներ «եվրոպամետ» օրենքներում: Օրենքների փոփոխություններից երկուսը «ընդհանուր բնույթի» էին եւ վերաբերում էին դատախազությանն ու ընտրություններին՝ այս օրինագծերն առանձնապես առարկությունների չէին հանդիպում: Սակայն կռվախնձորը օրենքի նախագիծն էր, որը առավելագույնը պետք է ներում շնորհեր Յուլյա Տիմոշենկոյին, իսկ եթե ոչ՝ առնվազն պետք է հնարավորություն տար Ուկրաինայի նախկին վարչապետին բուժվել արտասահմանում: ԵՄ-ի համար այդ հարցը սկզբունքային է՝ մի մտածեք, որ միայն Ռուսաստանն իր կամակորություններն ունի՝ եվրոպական չինովնիկներն ու լիդերները նույնպես սիրում են երբեմն երկու ոտքը դնել մի կոշիկի մեջ:
Սակայն Ռադայի նիստը չկայացավ. «հանկարծ» պարզվեց, որ «Ռեգիոնների կուսակցությունը» (նրանց ՀՀԿ-ն) որոշել է նիստը տապալել. հավանաբար «իշխանության կուսակցություններն» ամենուր այդպիսի սովորություն ունեն: Ուկրաինայի նախագահ Յանուկովիչն էլ սկսեց մշուշոտ զրույցներ վարել այն մասին, որ իր երկրի տնտեսությունը սերտորեն կապված է Ռուսաստանի հետ, որ իր գործարանների արտադրանքը չի համապատասխանում եվրոպական ստանդարտներին՝ կարծես այդ հայտնագործությունը նա նոր է արել: Արդյոք դա նշանակո՞ւմ է, որ Ուկրաինան ԵՄ-ի հետ համաձայնագիր չի ստորագրի, թե՞ Յանուկովիչը պարզապես եվրոպացիներից հավելյալ փողեր է ուզում՝ դժվար է ասել: Փոխարենը հայտնի է, որ հոկտեմբերի 27-ին եւ նոյեմբերի 9-ին Յանուկովիչը երկարատեւ զրույցներ է ունեցել Պուտինի հետ:
Ուկրաինա-ԵՄ համաձայնագրի չստորագրումը լավ խաղաքարտ կտա մեր իշխանությունների ձեռքը՝ դե, եթե այդ հարուստ, մեծ, Եվրոպային մոտ, հարեւանների հետ հակամարտության մեջ չգտնվող երկիրը չդիմացավ Ռուսաստանի ճնշմանը, ապա մեզնից ի՞նչ եք ուզում: Եվ այդպես, հավանաբար, կմտածի ոչ միայն իշխանությունը: Եթե Ուկրաինան չստորագրի ԵՄ-ի հետ Ասոցացման համաձայնագիրը, դա մեզ համար գուցե կլինի ոչ այնքան սպիտակ սրտի մխիթարանք՝ ինչ լավ է, որ միայն մեզ չեն ստորացրել: Բայց եթե ստորագրի, ես եւ ինձ նման մտածող մարդիկ կուրախանանք՝ համոզվելով, որ ռուսական կայսրությունն ամենազոր չէ, եւ խելացի ու ճկուն քաղաքականության դեպքում հնարավոր է պահպանել պետական եւ ազգային արժանապատվությունը: Այնպես որ՝ մոտակա օրերին ուկրաինացիներին հաջողություն ցանկանանք:
ԱՐԱՄ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ
Ճիշտն ասած` զարմանում եմ: Իհարկե լավ ցանկությւոնները լավ բան է, բայց ցանկություններն էլ պետք է համապատասխանեն հնարավորություններին: Եթե հիշենք փղի, ավելի շուտ արջի, և մի այլ փոքր կենդանի էակի պատմույթունը, ապա Ուկրաինայի հետ համեմատվելը առնվազն պատրանք է: Ես էլ կայսրություններ չեմ սիրում, բայց ավա~ղ նրանք են նույնիսկ 21-րդ դարում թելադրում փոքր երկրներին: Մենք անգամ Մոլդովայի հետ չենք կարող համեմատվել. նրա մեջքին գոնե Ռումինիա կա: Իսկ մեր մեջքին ո՟վ է…ճիշտ կռահեցիք` Թուրքիան; Այնպես որ համաձայնելով խմբագրականի հեղինակի հետ գրեթե միշտ, կարծում եմ` այս անգամ հրաշք կլիներ, եթե մեզ հաջողվեր միանալ Եվրոպային; Այն Եվրոպային, որը չի կարողանում Թուրքիային ստիպել բացել սահմանը; Եվ այս հարցում Ռուսաստանն էլ նրանց կողմից է, քանի որ սահմանի բացումը հակասում է Ռուսաստանի շահերին. որքան մենք շրջափակված լինենք, այնքան հեշտ կլինի մեզ կառավարել; Այնպես որ իմ միակ հույսն ու ցանկությունը այն է, որ Ռուսաստանը կարգին երկիր դառնա; Մենք էլ նրա հետ.
Ինձ թվում է, նախաստորագրել ասոցիացման պայմանագիրը չէր նշանակի «միանալ Եվրոպայի հետ»: Բայց խոսքը տվյալ դեպքում ոչ մեր այլ Ուկրաինաի մասին է: Ուրախանա՞լ, թե՞ տխրել, եթե Ռուսաստանը կարողանա այդ երկրին, կոպիտ ասած, «կզացնել»: Ես կտխրեմ:
Ես էլ
Եթե ՔՅԱՌԹԱԳԵՆ-ի հաստիքային և արտահաստիքային գործակալները միաձայն սկսում են երգել ՛՛Բոլշեվիկ է Շիր-կանալը՛՛, ուրեմն հոդվածը առաջադիմական է, ահա Ձեզ ևս մեկ մխիթարանք…
Ուրախանալ՞ թե տխրել, եթե Բրյուսելը կարողանա Ուկրաինային կզցնել: ես անձամբ շատ կտխրեմ:
Բրավո!! Չգիտես ինչու եվրոպաները փորձում են սղղացնել “Ինչը կարելի է Զևսին, չի կարելի եզին” սկզբունքը, և դեռ մեծ հարց է իմ կարծիքով` թե ով է ավելի ԵԶ…))))))
Հիմա կարեւոր է իմանալ «կայսրությունների» ուժերի հարաբերությունը:Վիլնյուսը հնարավորությոն կտա դա պարզել ինչոր չափով:
Այդ ուժը անընդհատ փոփոխվում է; Ինչպես և ամեն ինչը
Համենայն դեպս որոշումներ կայացնելու համար անհրաժեշտ է իմանալ ներկա իրավիճակը:
Իսկ ես այլ բանի վրա եմ զարմանում` Իսկ Ինչու՞ պետք է դարերով միասին ապրած երկրները, որոնց կապում են միլիոնավոր տնտեսական, մշակույթային և արյունակցական կապեր, չկարողանան իրար հետ լեզու գտնել, և եթե նրանցից մեկը` ի դեպ ավելի մեծը և հզորը, ավելի լուրջ է մոտենում այդ հարցին և առաջ է քաշում արգումենտներ, որոնք դիմացինին համոզիչ են թվում և ապացուցում, որ եղբայրների ուժը միասնության մեջ է` դա “կզացնել” չի, այլ ժամանակավոր տարաձայնությունների հարթում և վերադարձ դեպի ակունքները: Ի վերջո Ուկրաինային էլ, մեզ էլ, մյուսներին էլ` եվրոպան գրկաբաց չի սպասում, այլ ընդամենը Ռուսաստանին “ինադու” և նրան թուլացնելու համար է մտնում մեր “դարդի” տակ: Իսկ որ մենք ավելի շատ դարդ ենք եվրոպայի համար, քան օգուտ` բոլորին է պարզ:
Սա ընտրություն է ընդամենը, և ես զարմացած եմ նաև կոնկրետ պարոն Աբրահամյանի տեսակետի վրա: Նա երբեք չի արտահայտվել ուրիշի ընտրության վերաբերյալ կողմնակալ տեսակետից: Բերեմ օրինակ` Ես նախագահական ընտրություններին չեմ ընտրել Չաք Նորիսին, կամ առավել ևս` Րաֆֆիին)))))): Չկիսելով ներկա վարչակարգի շատ մոտեցումներ երկրի ներսում կադրային, տնտեսական, իրավական դաշտերում` այնուամենայնիվ վստահորեն ընտրել եմ ներկայիս նախագահին: Ինչու՞…, Շատ պարզ` մնացած թեկնածուները ինձ ԱՎԵԼԻ ՔԻՉ վստահություն են ներշնչել, իսկ Չաք Նորիսը հայաստանի քաղաքացի չէր… ընտրության շրջանակը ինձ թելադրել և ՊԱՐՏԱԴՐԵԼ է այդ ընտրությունը կատարել: Ես Չեմ սևեռվել առկա թերությունների վրա, այլ մտածել եմ` իսկ եթե ես վերցնեմ ու ԻՆԱԴՈՒ այլ ընտրություն կատարեմ և ԱՐԺԱՆԻ ՊԱՏԻԺ տամ դրանով այս վարչակազմին, Ինչ՞ կբերի դա իմ հայրենիքին և ժողովրդին…. գտել եմ, որ ավելի վատ կլինի, ինչը չեմ ուզեցել, քանի որ սա ԻՄ երկիրն է…
Ես նույնիսկ զարմացել եմ Րաֆֆիի հավաքած մեծ տոկոսից, քանի որ իմ ընտրությունը ինձ տրամաբանական է թվացել, բայց չեմ փնովել նրան ընտրողներին, կրկնուն եմ` չհասկանալով և չընդունելով նրանց ընտրությունը…
Փոխարենը լսում եմ իմ և իմ պես մտածողների հասցեին տարբեր մեկնաբանություններ` կամ վախեցրել են, կամ ծախվել են, կամ էլ “հանցագործ ռեժիմի պնակալեզներից” են, և ուրիշ բացատրություն չի կարող լինել… բայց Ինչու՞, եղբայր, ես այդ եմ ընտրել… եթե հայրենիքի շահը թելադրում է ընդունել թեկուզ և պարտադրված որոշում, չի կարելի “հերոսաբար” ինադ անել…
Լրիվ նույն պատկերը հիմա է: Ինչ որ տեղից տվյալներ են բերում, որ ՀՀ քաղաքացիների 80%-ը դեմ են ՄՄ մտնելուն, իսկ ՈՒկրաինացիների 90, կամ նույնիսկ 120%-ը: ՉԵՄ ՀԱՎԱՏՈՒՄ: Ես այլ կարծիքի եմ, և ուրախ եմ ոչ միայն մեր, այլև Ուկրաինայի ընտրության համար: Բայց էլի ուրախությունս այլ մոտիվ ունի` ոչ թե ուրախ եմ, որ ուրիշին էլ են “ստորացրել”, այլ ուրախ եմ, որ մի հզոր երկիր ևս կմիանա այն կառույցին, որտեղ ԵՍ եմ և իմ երկիրը, որ այդ կառույցը ավելի հզոր կարող է դառնալ և այս գայլային օրենքներով աշխարհում պետք եղած դեպքում ինքը կարող է ուզածին “կզացնել”….
իզուր չէ, որ Բրյուսելի /լեզուս էլ չի ֆռում իրանց Եվրոպա ասել, քանի որ իսկական Եվրոպան առաջին հերթին Հունաստանը ու Սերբիան են/ հիմնական պայմանը ու դնում է Ուկրաինայի առաջ, դա պետական հանցագործին- Տիմոշենկոյին ազատ արձակելն է: Համապատասխանաբար էլ Հայաստանի առաջ նմանատիպ մի պայման պետք էր դրվել – Առաջին հերթին Նաիրի Հունանյանին ազատ արձակել, հետո էլ Արցախը վերադարձնել Թուրքական մինի կայսրությանը:
Հռոմեական կայսրությունը չէ կործանվել, այլ ընդամենը ապրում է իր հերթական Սատանայական տրանսֆորմացիան, ու մեղկ են առաջին հերթին նրանց պատանդ մնացած հույները ու եվրոպական սլավոնները:
Հրագելի Հրանտ: եթե այսքանը հասկանային մասնավորապես մեր թերթերը, ապա շատ բան այլ կլիներ ներհայաստանյան մթնոլորտում
Իմ պապիկը կոմունիստ էր։ Ցուրաքանչյուր «ընտրությունից» առաջ գիշերը չէր քնում, վերլուծում էր «քաղաքական իրավիճակը աշխարհում», ծանրութեթև անում, հուզվում և գալիս այն եզրակացության, որ երկրի համար ամենաճիշտը կոմկուսի ներկայացրած միակ «թեկնածուին» ընտրելն է։
Առավստ շուտ, առաջինների մեջ, մտնում էր ընտրական տեղամաս և հպարտությամբ կատարում էր իր գիտակցված ընտրությունը։
Անհամբերությամբ սպասում էր ընտրության արդյունքներին, և երբ, առավոտյան բերում էին թերթը, որտեղ գրված էր, որ «թեկնածուն» անցել է 99,78% ֊ով,նայում էր մեզ և հպարտությամբ ասում՝ «տեսաք,որ չեմ սխալվել»։
Երեկոյան, երբ հեռուստատեսությունը ցույց էր տալիս ռեպորտաժներ ախատանքային կոլեկտիվներում ընտրությունների արդյունքներ առաջացրած ոգևորության մասին, մեզ ասում էր ՝ «բա, որ ասում էի!, չէ մի էն Ամերիկայի նման՝ սաղ օր իրար են ուտում, մեխք են եդ երկրի աշխատավորները»։
Դուք իրոք լավ պապիկ եք ունեցել, իմն էլ էր այդպիսին…
Փաստորեն դուք ձեր պապի արժանավոր թոռն եք, իսկ ես խախտել եմ ընտանեկան ավանդույթները.)).
Ցավում եմ Ձեզ համար…
Պարոն Պապիկյան,կարդալով ձեր հանճարեղ մեկնաբանությունները ,վերջնականապես համոզվում եմ,որ ամերիկացիները հիմար ժողովուրդ են:Ընդամենը 230 տարի առաջ ստեղծելով իրենց պետությունը,նրանք հիմարաբար ամեն 1-2 ընտրությունից հետո փոխեցին իշխող վարչակարգը և հիմար-հիմար դարձան համաշխարհային տերություն:Տո ասա այ խելոքներ,մի ուսումնասիրեիք հին ազգերի,օրինակ հայերի,պատմությունը և ձեր գլուխը լցնեիք հետևյալ հանճարեղ գաղափարներով-ով էշ,մենք փալան-ով էլ գա նույնն է լինելու,սրանք կշտացել են…Էդ դեպքում նրանք ոչ միայն Ալյասկան չէին գնի,այլ ներկայիս ԱՄՆ-ի տերտորիայում կունենային 50-ից ավել պետություններ,որոնց բնակչությունը սովամահ չլինելու համար ցանկություն կհայտնեին մտնել ՄՄ-ի մեջ…Չեմ կասկածում,որ դուք և հաստիքով ռուսամոլ Հակոբը ուրախությունից կհալվեիք…
Ես ուրախ եմ Ձեզ համար, լավ է ուշ, քան երբեք….))))))
Իսկ եթե լուրջ` եկեք մնանք մեր կարծիքներին, երբեք չասենք “երբեք”, և հետևենք ժամանակի ընթացքին, որը ամեն ինչ կդնի իր տեղը:
Ձեր ասածը ոչ այլ ինչ է, քան ՛՛Да здравствует созданный волей народов…՛՛ : Անձամբ ես անընդհատ նսեմացած եմ զգացել ռուսական գաղութ լինելու մեր փաստով: Դա շատ ավելի խորն եմ զգացել ռուսաստանում գտնվելուս ժամանակ: Այդ երկրի կազմում հզոր զգալն ինքնախաբեություն է, նոստալգիա սովետի նկատմամբ: Կանցնի ևս մի յոթանասուն տարի, ու մեր ռուսախոս երեխաները կզգան, որ մնացել են տեղում. ռուսաստանը բարոյազուրկ, ագրեսիվ ու անորոշ ապագայով մի երկիր է, որն իրեն ՛՛հպատակ՛՛ ժողովուրդներին դիտել և դիտում է իբրև իր ստրուկների: ՄՆացած ամեն ցուցադրածը ձևականություն է:
Այնպես որ ձեր ոգևորությունն ու ուրախությունը վստահաբար անտեղի է:
Ցավում եմ, որ իմ գրածը հասկածաք տրամագծորեն հակաակ նրան, ինչ ես նկատի ունեի: Երեւի իմ մեղքն է՝ պարզ չեմ գրում: Իրականում մենք 75 տոկոսով իրար հետ համաձայն ենք:
“ռուսաստանը բարոյազուրկ, ագրեսիվ ու անորոշ ապագայով մի երկիր է… “??
Հուսով եմ այս ծայրահեղական միտքը մտնում է այն 25%-ի մեջ, որում պարոն Աբրահամյանը համակարծիք չէ Ձեզ, ինչպես նաև որևէ երկրի անունը փոքրատառով գրելը…
Հետաքրքիր է ինչ էիք անում Դուք այդ անբարո և անապագա երկրում? և որոնք են ըստ Ձեզ բարոյական, լուսավոր ապագայով և բարության տիպար երկրները?
Եթե հնարավոր է` огласите весь список пожалуйста!
Ռուսական մեծ ու բարեհոգի “արջը” զարթնում է ժամանակավոր թմբիրից, ի ուրախություն աշխարհի առաջադեմ մարդկության:
Չեմ հիշում ով է ասել, բայց ճիշտ է ասել` Ռուսաստանը կարելի է չսիրել, բայց հնարավոր չէ այն հաշվի չառնել…
Հարգելի Հակոբ եվ Հրանտ, ինչքան հասկանում եմ դուք շարունակում եք օրական մի քանի ժամ «Վրեմյա» հեռատեսիլի ծրագիրը նայել ուր գլխավոր հերոս Բրեժնեվին այսօր իհարկե փոխարինել է Պուտինը: Իհարկե հարցը ոչ թե Ռուսաստանն է կամ ռուս ժողովուրդը այլ Ձեզ ներկայացնող, այդ երկրի ԿԳԲ ական նախագահը, որը ողջ Ռուսական կայսրությունը եվ հատկապես բազմաչարչար Ռուս ժողովրդին է «կզ….» ի շահ իր եվ «օլիգարխների» անձնական շահերի:
Դուք երեվի Ռուսաստան ասելով հասկանում եք միայն Մոսկվան ու Պէտէրբուրգը…այն որ Ռուսաստանի բազմաթիվ քաղաքներում ու գյուղերում մարդիկ ապրում են միէվնույն պայմաններում ինչ որ մեր Գյումրու անօթեվանները, իհարկե «տեղյակ» չեք:
Ցավոք սրտի եթե Պուտինի «կայսերական» նկրտումները մի փոքր ավելի երկար շարունակվեն , ինչպես մի Ռուս մտավորկան Պուտինին ուղղված նամակում էր նշել , մի 50 տարուց հարկ կլինի Ուրալից արեվելք ընկած ռուսական հողերը վաճառել չինացիներին, կորեացիներին, ամերիկացիներին եվ նույնիսկ, հայերին էր մի փոքր շրջան առանձնացրել, եվ նշել էր եթե մոտ ապագայում այդ ձեվով հարցը չլուծվի ապա այդ հողերը կանցնի չինացիներին առանց որէվէ հատուցման:
Ես իհարկե համոզված եմ որ ձեզ Ռուս եվ հատկապես Հայ ժողովրդի ապագան այնքան է հետաքրքրում ինչքան որ այն հետաքրքրում է այդ երկրների համապատասխան Նախագահներին…
Հարգելի Գալոուստ Ենոքյան: Ձեր այդ “հասկանալով” ընդամենը ցույց եք դրել այստեղ Ձեր հասկացողության աստիճանը:
Ընդանուր առմամբ, խոսելով Պուտինի մասին լավ կլինի հետևեք նաև աշխարհի անցուդարձին ու տեսնեք թե ինչ է ասում իր մասին աշխարհի Գիտակից մասը: Նաև Ռուսաստանի ճնշող մեծամասնությունը:
Այո . ինքը ԿԳԲ-ի կադր է: հետո՞ ինչ:
Իսկ Վեսի, Կամ Վրեմիա, կամ ոբց է հիմա կոչվում, նայում եմ այնքան, ինչքան Եվրոնյուզ, ԲԲՍ, ՍՆՆ:
Պետք է ազատվել սեփական ֆոբիաներից, և ուրախանալ, որ Աշխարհը դառնում է վերջապես Երկբևեռ: Երկբևեռ աշխարհը փոքր պետությունների համար նշանակու է ունենալ կշիռ, և ոչ թե ինչպես այս վերջին 20 տարում էր, լինել բոռդյուռից այն կողմ գցված մի չուլ:
Գլելով այս ամենը, իհարկե հասկանում եմ, որ սա հայաստանաբնակի “մտավորականի” համար ընկալելելի կլինի ոչ հիմա, քանի որ դեպրեսիան նրա ընկալունակույթունը լրիվ բթացրել է: Նորմալ է 🙂
Հարգելի Գալուստ, եկեք այսպես անենք` մենք նայենք մեր նախընտրած հաղորդումները, Դուք` Ձեր սրտի ուզածը: Կարծում եմ Դուք “եվրոպական արժեքներ” դավանելով հանդերձ, իմ և Հակոբի այլակարծիք լինելուն պետք է որ դրական վերաբերվեք, և նույնիսկ ողջունեք…
Այնպես որ մեկ անգամ ևս լսեք իմ կարծիքը այն մասին, թե որն եմ համարում ճիշտ որոշում երկրիս համար, որտեղ ապրում եմ`(խոսքը եթե հիշում եք, բացառապես ՀՀ արտաքին քաղաքականության մասին է, քանի որ մեր երկրի ներսում ես էլ եմ տեսնում բազում թերություններ, որոնս հետ չեմ կարող համակերպվել և ուժերիս ներածով պայքարում եմ )
-Ես շատ ուրախ եմ, որ Հայաստանը որոշել է անդամակցել ՄՄ-ին: Նայելով հաղորդումներ, կարդալով լուրեր և այլն` ես ամեն օր ավելի եմ համոզվում, որ չեմ սխալվել և ավելի ուրախ եմ, որ ժամանակը դա անշեղորեն ապացուցում է: Դա ինձ դրական լիցքեր և ապագայի հույսեր է տալիս:
Ձեր պարագայում մի փոքր այլ է: Դուք նայում եք Ձեր սիրած լրատվությանը և կարծում եմ նույնպես մնում եք Ձեր կարծիքին, որը հակառակ է իմ և Հակոբի տեսլականին: Բայց դա Ձեզ դրական լիցքեր հաստատ չի հաղորդում, քանի որ ինչ լրատվություն էլ նայեք, միևնույն է` իրադարձությունները Ձեր ուզածով չեն ընթանում… Իսկ միգուցե ճիշտ լրատվություն չե՞ք նայում …
Հարգելի Հրանտ, շնորհակալ եմ պատասխանի համար: Պիտի ասեմ որ առանձնապես հէռատեսիլի նորություններին չեմ հետեվում, քանզի եվ Ամերիկայում, եվ Եվրոպայում եվ հատկապես Ռուսաստանում համար 1հեռուստակայանը, որը կարծեմ նրանց նախագահի սեփականության մի մասն է, հիմնականում պրոպագադայի կարեվոր աղբյուրներ են: Ազատ ժամանակ կարդում եմ ինձ հետաքրքրող թերթեր եվ երբեմն գրքեր (ցավոք ժամանակս չի հերիքում լավ գրքերի համար):
Ես իհարկե Ձեզ խորհուրդ տալու միտում չունեմ, որովհետեվ կարծում եմ մենք հասուն մարդիկ ենք եմ մեր տէսակետները կյանքի վերաբերայալ վաղուց ձեվավորվել են, ինչպես մի ֆինլանդացի փիլիսոփա էր ասում « ամեն ոք ապրում է խստորեն համաձայնեցված իր անմիջական կարիքների հետ» … Ես ինքս Ռուս գրականության, երաժշտության ( իհարկե միայն դասական), արվեստի եվ իհարկե Ռոուս մեծ ժողովրդի երկրպագու եմ, սակայն ցավոք ինչպես հայտնի ֆիլմում էր ասվում «Ռուսաստանի բախտը թագավորների հարցում Պետրոս Առաջինից հետո չի բերել…» մինչեվ այսօր: Հարգանքներով, Գալուստ
Երբ, որ ես 16-18 տարեկան էի, իմ դեմքին շատ պզուկներ կային։ Ես դրանք, բնականաբար, չէի սիրում, բայց հնարավոր չէր դրանց հետ հաշվի չնստել։ Գիտես քանի-քանի անգամ եմ ինձ ահավոր վատ զգացել դրա պատճառով?
Մի աղջկա վրա էի սիրահարվել, երբ նրան ասացի այդ մասին, նա ինձ ասաց. «դու ես ինձ սիրում?, հլա դեմքիդ նայի այ քոսոտ»։
Հետո այն, ինչը չէի սիրում, բայց որը հնարավոր չէր հաշվի չառնել՝ ինքն իրեն անցավ (տարիքային էր, անցումնային տարիքում բոլորի մոտ էլ լինում է)։
Ձեր քաղաքական մոլորություններն էլ կանցնեն պզուկների պես, չնայած կարծում եմ դա ավելի երկար կտևի, քանի որ պզուկներին Դուք չէիք սիրում, իսկ Ձեր հայացքներից Դուք հիացմունքի մեջ եք կարծում եմ… բոլորի հետ էլ լինում է:
Աստված լսի ձեր ձայնը, հարգելի Հրանտ Պապիկյան։ Դրա համար պահանջվում է շատ քիչ բան։ Ընհամենը՝ 1 չկեղծված նախագահական ընտրություն, օրենքի առաջ բոլորի հավասարություն, սոցիալական մինիմումի երաշխիք, երաշխավորված անվճար բուժօգնություն, աշխատանք և միայն աշխատանքով արժանավայել ապրելու երաշխավորված հնարավորություն։
Այն պահին երբ այդ բոլորը Հայաստանում իրականություն կդառնա իմ «քաղաքական մոլորությունները» մի վարկյանում կանցնեն, ես անվերապահ կընդունեմ, որ Մաքսային Միությունից լավը չկա, ինքնաթիռի տոմս կգնեմ և կվերադառնամ Հայաստան։
Ինչ եք կարծում, արդեն տոմսը գնեմ թե մի քիչ էլ սպասեմ? ))
Արսեն ջան, որ ասեմ արդեն Ձեր ուզածը առկա է, ազնիվ չեմ լինի: Բայց այս պահից սկսած մի ստիմուլ էլ ավելացավ ինձ համար` Հայաստանը շենացնելու և իրոք գոյություն ունեցող խնդիրները լուծելու: Ես և բազում Հայաստանը լքել չցանկացողներ, ջանք ու եռանդ չենք խնայի, որ Դուք վերջապես գոհ լինեք հայրենիքից և վերադառնաք: Մի շտապեք, հանգիստ Ձեր համար սպասեք, մինչև մենք կզեկուցենք Ձեր գալուստին պատրաստ լինելու մասին: Հարգանքներով` Հրանտ Պապիկյան
ինչ որ դու ուզում ես, դա երբևէ ոչ մի պետական միավորի չի ունեցել ու չի էլ ունենա: Դեմոկրատական Ընտրություն կոչվածը արդեն շատերն են հասկացել, որ իրա դարն ապրած մի հոգնատանջ բարբաջանք ա, ոնց որ սովետի կոմունիզմը:
Ոնց կարելի ա ,,կզացնելու” երևույթի վրա ուրախանալ, երբ խոսքը միլիոնավոր մարդկանց ազատ կամարտահայտման հարցերին ա վերաբերում… Ոնց որ, մեկ-մեկ մենք պետություններին տղաների տեղ ենք դնում….
Այդ մենք չէ, այլ որոշ երկրներ իրենց քուչի ավտարիտետների պես են պահում և իրավունք են վերապահում իրենց “միջազգային ոստիկանի” դեր ստանձնել, բայց իրականում դա էլ արդար չեն անում, այլ “դիրքը չարաշահելով”…
Եվրոպան վաղուց կզած է ԱՄՆ-ի առաջ, բայց միշտ պատրաստակամորեն մասնակցում է այլ երկրներին կզացնելու ԱՄՆ նախաձեռնություններին, ստանալով դրա դիմաց իր փայը: Իհարկե այդ պրոցեսը միշտ կրում է տարբեր “հումանիստական” անվանումներ` “ահաբեկչության դեմ պայքար”, “ժողովրդավարության հաստատում”, “միջուկային զենքի որոնումներ”…, բայց իրականում ոչնչով չի տարբերվում քաղմասում “ջեբը պլան գցելուց” կամ “շառով” դատելուց:
Այս իրավիճակը նման միաբևեռության դեպքում խիստ վտանգավոր է, և նոր հակակշիռ բևեռի առաջացումը միայն օգուտ կլինի աշխարհին: Վստահ եմ, որ Սիրիայի հասարակ ժողովուրդը օրհնում է ռուսներին իրենց ամերիկյան “օգնությունից” փրկելու համար: Դրա մյուս վառ ապացույցը լավ ֆինանսավորվող և գնալով մոլեգնող հակառուսական հիստերիան է և մեզ պես երկրներին շռայլվող կեղծավորություններն ու “կտերը”
“Եվրոպական Միությունը” ընդամենը անգլո-սաքսերի հերթական /400 տարվա կտևրվածքով/ պռոեկտն է, նրանց “կզած” պահելու մի հասարակ սխեմա:
Իսկ ԱՄՆ-ը ընդամենը անգլո-սաքսերի ստեղծած վազուցվա պռոեկտ է, որը “փառքով” մոտենում է իր տրամաբանական վախճանին:
Իսկ իրենց թուլափայլը այս անգլո-սաքսական թալանից երկարաժամկետ կտրվածքով ընդամենը ստանում է Ֆրանսիան, քանի որ Գերմանիայի “ստացածը” միշտ էլ նրա բերնից հետ ա գալիս:
այս երեք հետ-հռոմեական պետական միավորները քարկտիկ են խաղում Աշխարհի հետ արդեն 1000 տարի է, ու նրանց հակակշիռը եղել է առաջ Օսմանները, իսկ արդեն մոտ 200 տարի է այդ բեռը դրված է բազմազգ Ռուսասական կայսրության վրա:
»Վերլուծությունը« հիասքանչ էր, իմ Կանադացի բարեկամ Հակոբ։ Կես քայլ մնաց, մինչև «հայտնաբերես», որ եթե Ռուսական և Օսմանյան կայսրությունները միավորեն իրենց ջանքերը ավելի արդյունավետ հակակշիռ կլինեն։ 3/4 քայլ մինչև կհայտարարես, որ Ռուսաստանին ձեռնատու է Թուրքիայի Եվրոմիություն մտնելը, անգլո-սաքսոնական պրոեկտը ներսից պայթեցնելու համար, մինչ Ռուսաստանը կխոչընդոտի անգլո-սաքսոնական հերթական արշավը (այս անգամ տնտեսական)։ Ուզում ես մի փոքր կատակեմ?
Շվեդները եկան նիզակներով՝ լճի մեջ խեղդեցին։
Ֆրսնսիացիները եկան ձիերով և հրացաններով, սառեցրին և սովամահ արեցին։
Գերմանացիները եկան տանկերով և ինքնաթիռներով՝ Գերմանիային ջարդեցին և գցեցին քարե դար։
Այս անգամ եկել է ամբողջ Եվրոպան, Այֆոնով և կալբասով, տեսնես որ կհասնի? Կալբասի դեմ Ռուսաստանը զենք ունի? )))
Ւսկ ընդհանրապես, այդ գլոբալ դավադրության տեսությունը թարգի։ Թե չէ քո մեկնաբանությունները կարդալիս տպավորություն է առաջանում, որ կարդում եմ «Իրավունք- light» թերթը։
Փաստորեն, ըստ ձեզ, աշխարհը ունի բրգաձև կառուցվածք։ Վերևում ԱՄՆ-ը (первый рук կցացնող) կզացրել է բոլորին, հետո կզած Եվրոպան, առանց մեջքը ուղղելու, կզացնում է ում որ կարող է, ԱՄՆից իր «թուլայափայը» ստանալու համար?
Այդ ամենին դիմադրում է միայն ասպետական՝ Պուտին, Նազարբաեվ, Լուկաշենկո եռյակը, որին ուզում է միանալ ոչ պակաս ասպետ Սարգսյսնը?
Ւմիջայոց. Չակ Նորիսը ՀՀ քաղաքացի չէր՝ Եղիշե Չարենցին ընտրեիք, նա էլ հո հաստատ Հայաստանի հավերժական քաղաքացի է? ))
Քուչի ավտարիտետների և տարբեր “հումանիստական” անվանումների մասին հիանալի է գրված: Գտել էք շատ տեղին և մինչ այժմ չկիրառված փաստարկներ: Հրաշալի է: Սակայն քուչի ավտարիտետների մասին գրելիս կարծում եմ աններելի է չշեշտել ամերիկայի բնիկների կոտորածը, սեպտեմբերի 11-ին ամերիկյան հատուկ ծառայությունների կողմից ոչնչացված երկնաքերերը և անպայման Հոլիվուդում նկարահանված “Ապոլլո” առաքելությունը:
Մյուս կողմից այս դիտողությունները, համոզված եմ, որ բերված են Ձեզ հատկացված մեթոդական ցուցումներում: Խնդրում եմ հետագալում լինել ավելի բարեխիճ: Նույնը փողանցեք նաև Hakob-ին դա Ձեր համար դժվար չի լինի անել:
Քուչի ավտարիտետների և տարբեր “հումանիստական” անվանումների մասին հիանալի է գրված: Գտել էք շատ տեղին և մինչ այժմ չկիրառված փաստարկներ: Հրաշալի է: Սակայն քուչի ավտարիտետների մասին գրելիս կարծում եմ աններելի է չշեշտել ամերիկայի բնիկների կոտորածը, սեպտեմբերի 11-ին ամերիկյան հատուկ ծառայությունների կողմից ոչնչացված երկնաքերերը և անպայման Հոլիվուդում նկարահանված “Ապոլլո” առաքելությունը: Մյուս կողմից այս դիտողությունները, համոզված եմ, որ բերված են Ձեզ հատկացված մեթոդական ցուցումներում: Խնդրում եմ հետագալում լինել ավելի բարեխիճ: Նույնը փոխանցեք նաև Hakob-ին դա Ձեր համար դժվար չի լինի անել:
Ամենևին դժվար չէ, խնդրեմ`
Հակոբ ջան, Գագիկ Բաղդասարյանը ասում է Ամերիկան ու եվրոպան քննադատելիս ինչ կա չկա ասենք, որ իրանք ցուցամոլ ու դաղալ են, Բեն Լադենը իրանց աճեցրած կադրն ա, և այլն…
Բայց դա դպրոցականներն էլ գիտեն, ինչ կարիք կա… համ էլ Զադորնովը կնեղանա, ինքն էլ ա չէ՞ մեր կանտորայից, ցուցումներով` այդ պահերը ինքը պիտի ասի…)))))))))))
Անկեղծ ասած,՝ Հրանտ Պապիկյանի խիստ նկատողությունից հետո, որ ինձ դրեց իմ անվան գնդացիրի տեղը, որ իբր աջ ու ձախ շաղ եմ տալիս, որոշել էի մի քանի օր ելույթ չունենալ՝ ,,Առավոտի,, վերլուծական բաժիններում, որպեսզի իմ հայրենակիցի նյարդերը չբորբոքվի, բայց
չկարողացա, ինչպես ասում են՝ ձեռքերս քոր են գալիս, հատկապես որ այս թեման, որը վերաբերվում է՝ Եվրոմիությանը, ինձ ավելի ծանոթ է իր ամենայն մանրամասնություններով, քան Հայաստանում
որևէ մեկին: Եթե անցնեմ մանրամասնությունների, շատ երկար կտևի, ուստի ասեմ, որ իմ զավակներին պատկանող կաթնարտադրության Ֆիրնան 3-5տ. կաթի վերամշակում հերթափոխում,՝ 147 համարանիշով, որը գտնվում է Էստոնիայի մայտաքաղաք Տալլիննում OU MERRIBA անվան տակ, կառուցվել է իմ իմացության շնորհիվ: Երկու տարի առաջ՝ վերափոխել եմ նաև, Կանադայում՝
Ռիչմոնդ քաղաքում ,,որին Ֆրեզեր գետը բաժանում է Վանքուվերից,, VERKA Ֆիրմայի մի արտադրամաս: ,,Այս ամենը գրում եմ միայն նրա համար, որ եթե հավատաք գրածիս, ապա գործից
բավական լավ տեղյակ եմ, թե՛ ինչպես են անցնում Եվրոնորմերին,,:
Ինձ շատ էր հետաքրքրում, թե՛իմ հայրենիքում իրականում ինչ է կատարվում և այս տարվա մարտի 20-ից մինչև սեպտեմբերի 2-ը՝ ՆԱԽԱԽՈՐՀՐԴԱՐԱՆԻ հետ շրջել եմ ողջ Հայաստանը, թեպետ եկել էի մասնակցելու՝ ՌաֆՖի Հովհանիսյանի շարժմանը, սակայն ցավով կարող եմ ասել, որ ձախուղվեց: Հանցագործ ռեժիմը կարող է ձախուղել ցանկացած ցիվիլ նախաձեռնություն, առավել ևս, եթե խոսքը իշխանափոխության մասին է, ապա իրենց հորն ու մորն էլ կգնդակահարեն: Ես չեմ ձգտում հայրենասեր երևալ, հայրենասերները բերեցին ԼՂՀ-Ի հաղթանակը, և արժանացան այն վերաբերմունքի, ինչը, որ տեսնում ենք: Պարզվում է, որ նույն
վերաբերմունքին են արժանացել նաև ԼՂՀ-ում, այն հերոս անձիք, ովքեր իշխանափոխության վտանգ են առաջացրել տեղի իշխող վարչախմբին: Բավական է բերել Սամվել Բաբայանի և նրա համախոհների օրինակը, դեռ չեմ խոսում՝ Արթուր Մկրտչյանի սարգած ինքնասպանութրունը:
Թեման այնքան խորն է և ցավալի, որ չեմ կարողանում կենտրոնանալ ասելիքիս վրա, սակայն ասեմ, որ իմ իմացության սահմաններում փորձեցի Հայաստանի աշխարհագրական ծայրերում, նշածս փոքր արտադրական ծավալ ունեցող արտադրություններում, բացարձակ անշահախնդիր արտադրանքի որակը բարձրացնելու քայլեր անել, ոչ մեծ ծախսերով, և ամենազարմանալին այն էր, որ երկուսն էլ կարծես նույն անձը խոսեր, որ -եթե այստրղ լուրջ բան տեսնեն, ապա վաղը ձրռքներիցս կվերցնեն, որից մեկը նշվեց պրոֆեսյոնալ հանցագործ՝ Լիսկայի անունը:
Իմ ամենախորհին երախտագիտությունն եմ հայտնում՝ ՆԱԽԱԽՈՐՀՐԴԱՐԱՆԻՆ, նրանց բացարձակ անշահախնդիր ինքնանվիրումը, որոնց այսօր շատ ցավալի՝ կոչում են Փակ Շուկայի
ակտիվիստներ: Նրանք ակտիվիստներ չեն, այլ երկրի խիղճն են, աղետի ցավը կրողները, ովքեր
տառապում են,՝ սկսած դատարանների կեղծ ու խայտառակ որոշումներից, և վերջացրած՝ ընդեմ
երկրի ընդերքի թալանողներով, որի մասին հնարավոր չի մանրամասնորեն գրել:
Երբ Հրանտ Պապիկյանին դուր չի գալիս իմ տեսակետը, ապա ինձ պարզ է, ևս մեկ անձ, ով լի տաշտակից ինչ որ ձև օգրվում է, և հավանաբար երբեք չի հիշում՝ Գյունմրիում 4500 անօդեվան ընտանիքներին, իսկ կեղծ՝ Նժդեհականները 800 հոգով հարսանիք են անում: Ես տասնյակ երկրներում եմ եղել, այդ թվում և Աֆրիկայում բայց նման խայտառակություն՝ ինչ այսօր մեր երկրոմ է, ոչ մի տեղ չեմ տեսել: Բաղրամյան 26-ում կոտրել են երկրի բարոյական առանցքը, որի հերևանքները դեռ ավելի ծանր է լինելու, որին է վերաբերվում նաև՝ Արամ Աբրահամյանի ասած
,,Կզացնել,, բառի իմաստը, որը և նշանակում է լրիվ հեղինակազրկել, որը շատերը գիտեն, բայց չգիտես ինչու շրջանցում են: Իսկ Հայաստանը մինչև երկիր չդառնա, ոչ ոքի պետք չէ:
Եվրոպայից խոսալու ժամանակ լավ կլինի մեկ-մեկ դիտեք, թե ինչ են ասում ասենք Լիտվայի քաղաքացիները հետց այդ մասին հենց Եվրոնյուսով
https://ru.euronews.com/2013/11/17/eu-waits-for-tymoshenko-law-mulls-decision-on-ties-with-ukraine/
Ծաղկուն Եվրոպայից մի ծաղկաքաղ էլ Եվրոնյուզի կատարմամբ
https://ru.euronews.com/2013/02/22/eu-economies-set-for-stormy-2013
Այո, պարոն Հակոբ, սարսափելի ստատիստիկա է՝ ամենասարսափելին, որ ճիշտ է։ Օրինակ. 4 տարի առաջ խոզի միսը առնում էի 2.30€, հիմա 3.90-ից պակաս չես գտնի։ Ւմ աշխատավարձը, այդ ընթացքում, աճել է մի 10%, բայց եվրոյի գնողունակություն՝ աչքաչափով, մի 20% նվազել է։ Թանկացել է ամեն ինչ, տրանսպորտը, կոմունալ ծախսերը, ուտելիքը… ամենասարսափելին, որ ճգնաժամի վերջը չի երևում։ Հիմա ինձ ասա, ես ոնց ապրեմ 1600€ աշխատավարձով? Կխելագարվեմ երևի այս անհուսության մեջ։
Այլ է Հայաստանը՝ տարեցտարի հսկայական տնտեսական աճեր։ Միացնում ես Հ1-ը և սիրտդ լցվում է երանությամբ՝ ամեն օր բացվում են նոր աշխատատեղեր։ Գործազրկություն այնքան քիչ է, որ կառավարություն նույնիսկ գործազրկության նպաստը հանեց ( իրոք, ինչ կարիք կա նպաստ տալու, եթե մարդիկ ժամանակ չունեն գործազուրկ լինելու?, մինչև լրացնեն նպաստի դիմումը արդեն այլ աշխատանք գտած կլինեն)։
Մտածում եմ, չգամ Հայաստան? Երթուղային տաքսի կքշեմ, լավ փող կստանամ, մի մասն էլ կուղարկեմ Ֆրանսիա, որ ընտանիքս գոյատևի։
Եթե ԹԱԼԱՆՈՂՆ ու ԹԱԼԱՆՎՈՂԸ նույն մակարդակի տնտեսական վրա լինեին, ապա թալան ինքստինքյա կկորցներ իր իմաստի մի պատկառելի մասը… հիամ որ Ֆարնսիայում օգտվում ես իրանց համաշխարհային թալանից, չի նշանակում որ իրանք լավն են, իսկ ասենք վետնամցին վատն է:
Աշխարհը կարուսել է եղել, ու ով որ առաջինն է թալանի մեջ, հայտնվում է վերջում ինչպես մոնղոլները: շատ մի ուրաախցի: Փարիզում մեկ-մեկ էլ թանգարան բան այցելի, ու նայի թե ոնց են մասնավորապես աշխարհի հնությունները թալանել բերել լցել իրանց լուվրերը… տոննայանոց սյուները հիմնահատակ են արել…
մի ուրախացի ուրիշին թալանողի պնակից օգտվելուց: հասկացի, որ մեր ազգն էլ էս վիճակին ա, որտև մեզ էլ հիմնահատակ թալանել ու թալանում են: օրինակ, հիմա Հայաստանի հարավը կանադացիք էն հիմնահատակ թալանում, և ոչ թե ռուսները:
Ռուսները մի շատ լավ բան ունեն մեր նման երկրների համար, նրանք թքած ունեն մեզ թալանելու վրա, քանի որ իրանցը իրանց համար ծով 1000 տարի հերիք ա: ու հակառակը, հլա մի բան էլ մեր նման երկրներինց իրանք սնում են, քանի որ ոչ թե վատն ենք ու թամբալ, այլ մենք ռեսուրս չունենք: ու եթե ռուսները չլինեին, ապա Արևելյան Հայաստանի տարածքում հիմա ընդամենը մենաստաններ կլիներին, ինչպես և էր մի հազար ու ավել տարի:
Հիմա չհասկացա, մենք անգլո- սաքսոնական լծի տակ կզածներն էինք, թե թալանողները? Թե թալանում էինք, և ենք անգլո-սաքսոնական լծի տակ կզած?.))
Եթե ավելի լուրջ ապա,օրինակ, հենց հիմա ֆրանսիացիները մեծ հաճույքով թալանում են Նիգերիայի նավթահանքերը։ Ընդհանրապես, այդ հանքերի շուրջը խիստ յուրօրինակ տագնապալի իրավիճակ է, շատ հարուստ հանքերի շուրջը ապրում է շատ աղքատ (սովամահության շեմին) բնակչություն։ Նրանց քթի տակից, ամեն օր, անցնում է միլիարդների կարողություն, իսկ իրենք սովահար են։ Առաջացել է «պարտիզանական» շարժում, տեղական «Ռոբին Հուդները» գողանում են կոմպանիայի աշխատողներին և միլիոնանոց փրկագներ պահանջում։
Երբ կոմպանիայի տերերին հարցրեցին ինչու է այդպես, նրանք ցույց տվեցին փաստաթղթերը, որով ապացուցվում էր, որ իրենք կենտրոնական կառավարությանը մուծել են բոլոր պահանջված հարկերը (այնպիսի թիվ էր, որը էկրանին տեսնելուց հետո 4 օր չէի կարողանում զուգարան գնալ.)) )։
Երբ ժուռնալիստները բնակիչներին հարցրին, «դուք գիտեք ինչ է վճարում ընկերությոնը հանքը շահագործելու համար?»։ Պատասխանեցին, որ իրենք երբեք ոչինչ չեն ստացել։
Եթե Կանադացիները թալանում են Հայաստանի հարավը, միգուցե, նախ և առաջ ՀՀ կառավարությունից հարցնես, «Ինչու, և ինչպես եղավ, որ Կանադացիները ԿԱՐՈՂԱՆՈՒՄ ԵՆ ԹԱԼԱՆԵԼ?»
Մաքսիմ ջան, փաստորեն ես ճիշտ էի հաշվարկել, որ Դուք ՀՀ-ում չեք բնակվում: Դուք Ձեր ներդրումները կատարել եք տարբեր արտերկրներում, աշխատավարձ եք տալիս ոչ հայաստանցիների, հարկեր եք մուծում ոչ Հայաստանին, երբեմն էլ էքսկուրսիայի եք գալիս ՀՀ, այն էլ այդ ընթացքում շրջում եք նախախորհրդարանի ակտիվիստների հետ… Բայց այդքանը Դուք բավարար եք համարում, Ձեզ Հայաստանի վիճակի գիտակ համարելու համար: Որպես գիտակ` Դուք միայն մի բան եք անընդհատ ասում, որ Հայաստանը կործանված երկիր է և ճիշտը “ԵՐԹԱԼՆ Է”… Ընդ որում Դուք դա անում եք որպես ԶԲԱՂՄՈՒՆՔ` կաթնամթերման պրոցեսներից ազատ ժամանակ, և բավական տարված եք դրանով, քանի որ ինչպես նշեցիք` չկարողացաք Ձեր որոշած երկօրյա դադարը տալ և ձեռքերդ քոր են գալիս քնելուց առաջ հայրենի երկիրը մի լավ “քլնգելու” և հայրենակիցների առանց այն էլ սև սիրտը էլ ավելի սևացնելու: Ակտիվիստների հետ շրջագայողի և Զարուհիով հիացողի համար այնքան էլ զարմանալի չէ: Ես մի առաջարկ ունեմ` այ ախպեր, հաջորդ գալուց արի իմ հետ շրջագայի: Կտեսնես թե որն է այն լի տաշտակը, որից օգտվում եմ, կտանեմ կծանոթանաս իմ մարտական ընկերների հետ, որոնց հետ էս երկրի համար արյուն ենք թափել, կայցելենք զոհված ընկերներիս բազնաթիվ շիրիմներին, քեզ մեր դարդերը կպատմենք, որ իրոք կուզենայինք մեդալներից զատ հայրենիքը մեզ մի քիչ ավելի ուշադիր լիներ, բայց կասենք նաև, որ իհարկե մենք դրա համար չենք արել և մեր ընտանիքները լավից վատից իրար օգնելով պահում ենք, կտեսնես իմ զավակներին, որոնք Հայաստանի և ամեն հայկականի ՖԱՆԱՏՆԵՐ են: Չեղած տեղից էլ լինի, մեր հյուրին առաջվա լավ օրերի պես Սևան ու Գառնի էլ իհարկե կտանենք` խորովածով, բանով…
Թե չէ ասում ես ` “Երբ Հրանտ Պապիկյանին դուր չի գալիս իմ տեսակետը, ապա ինձ պարզ է, ևս մեկ անձ, ով… և այլ, և այլ… (ակտիվիստների, Րաֆֆու և Զարուհու ազդեցությունն է…)
Ճիշտ տարբերակն է` “Երբ Հրանտ Պապիկյանին դուր չի գալիս իմ տեսակետը, ապա մենք տարբեր կարծիքներ ունեցող հայ մարդիկ ենք, և չի բացառվում, որ մեզնից մեկը սխալվում է…”
Арсен джан, а какая Армения была лучше??? Та, когда Ваш дед-коммунист ходил рано утром на выборы, или нынешняя???? Я имею ввиду все—-наука, образование, культура, промышленность……..
Նույն երկիրն է, ՈՉԻՆՉ ՉՒ ՓՈԽՎԵԼ, ընդհամենը պլանային «սոցիալիզմը» դարձել է նոմինալ կլանային «կապիտալիզմ»։ Նախկին ռայկոմի քարտողարները՝ մարզպետներ կամ օլիգարխներ (ըստ նախասիրությունների), Լենինի փոխարեն՝ Նժդեհ, իշխանական էլիտան էլ (նախկին կուսակցական ակտիվը) եկեղեցիները պայթեցնելու փոխարեն՝ եկեղեցիներ է սարքում։ ( Հա, մեկ էլ կոմունիստական «տոները» փոխարինվել են մեռելոցներով.)).)։
Շարոնակությունը կասեմ եթե պատասխանեք 1 հարցի.
Հնարավոր է ունենալ հարուստ պետությոն աղքատ քաղաքացիներով?
էտ հարցը ավելի լավ ա ձեզնից մի քիչ հեռու գտնվող հույների, իսպանացիներին կամ պորտուգալացիներին տուր: իրանք քեզ դա շատ լավ կբացատրեն: մենակ չմոռանաս աչքերտ էլ լայն բացված պահի, ոքր տոսնես թե ինչ լոզունգներ էն պահում ձեռէերում ու ականջալուր էզիր, թե ինչ հայոյանքներ են տալիս քո Եվրոի հասցեին:
Հա չամփի կեսին էն մտի Դեպարտիեի տուն, ու հրցրա թե ինքը ինչ կարծիքի ա էտ ամենի մասին: Չմոռանաս նաև Շառլ Անձնավուրից հետաքրքրվել ֆրանսիական կոռուպցիայից ու թե ում ինչքան կաշառք պետք ա տալ:
Բազմահարգելի (многоуважаемый) Հակոբ, հարցին պատասխանեք՝ ասեմ։
Эх, яблочко
Ты мое спелое,
А вот барышня идет —
Кожа белая.
Кожа белая,
А шуба ценная.
Если дашь чего,
Будешь целая.
Эх яблочко
Да с голубикою!
Подходи буржуй —
Глазик выколю!
Глазик выколю —
Другой останется,
Чтоб видал, говно,
Кому кланяться!
Աֆորիզմ ծնվեց`
На каждого Шарикова найдется свой доктор Борменталь..)))))))))))
Հարգելի Հրանտ Պապիկյան: Նախ անկեղծ շնորհակալ եմ՝ ինձ արձագանքելու համար: Հավատա
խնդրում եմ, որ իմ այս քննադատությունների շարքը ինքնանպատակ չէ: Երեք տասնյակ տարվա հայրենիքից բացակայությունս ինձ հնարավորություն է տվել շատ բան տեսնել, և որոշն էլ սովորել:
Համոզված եմ, որ մենք սեղանի շուրջը,՝ լինի Սևանում, թե՛ Գառնիում իրար շատ լավ կհասկանանք,
կենացներ կասենք՝ բարեմաղթանքներով և այլն, քանի որ դրանից հեշտ բան չկա, բայց համոզված եմ նաև, որ դրանից ոչ մի լավ բան դուրս չի գա, որի պարզ ապացույցը նա է, որ աշխարհի ամենազարգացած ժողովուրդները առանց հյուրասիրությունների, և բաժակաճառերի հասել են մի մակարդակի, որ նրանց արտադրած՝ MB, AUDI, BMV, OPEL, WW, ողջ աշխարհում հիացմունք են պատճառում՝, նաև ինչ որ արտադրում են, իսկ Սկանդինավյան երկրներն էլ ունեն իրենց զարգացման ուղին, որը ոչ ոքի չի զիչում իրենց կենսամակարդակով: Ինձ համար շատ ուրախալի կլիներ, երբ մենք
հանդիպեինք և դու ինձ ցույց տայիր՝ բարձր ճնշման տակ զոդողների, լազերային հաստոցների վրա
աշխատող խառատների, կոմպյուտրով շտամպներ և գիլիոտին սպասարկող՝ մասնագետների, որոնք մեր երկրում չկան, իսկ ով էլ որ կա՝ դա 60տ. անց մասնագետներն են, որոնց դարը ինչպես ասում են վաղուց անցել է՝ թե՛ տարիքային և թե՛ մասնագիտական առումով: Օրինակներ կարելի է բերել ցանկացած բնագավառին պատկանող, իսկ դու ասում ես, որ 10տ. հետո ամեն ինչ կուղղվի,
բայց 10տ. այն ժամանակն է, երբ լավ մասնագետ են պատրաստում, եթե դրա համար կա համապատասխան բազզա, իսկ մեր երկրում, ինչպես ասում են՝ արմատներից կտրել են:
Ես պատրաստ եմ ցանկացած պահի գալ և անշահախնդիր ծառայել իմ երկրի բարգավաճման համար, բայց դրա հնարավորությունները իսպառ բացակայում է, չկա այդպիսի նպատակ այն մարդկանց մոտ, ումից, որ կախված է տվյալ բնագավառը, և միակ պատճառը՝ ստեղծված թալանի
մեխանիզմի անխափան գործելն է: Քո հեգնանքը՝ ինչպես ՆԱԽԱԽՈՐՀՐԴԱՐԱՆԻ, այնպես և Զարուհի Փոստանջյանի, ես կավելացնեի՝ նաև Նիկոլ Փաշինյանին, ,,որին իհարկե դու չես նշել,,
բոլորովին ավելորդ է: Այդ լավ, գեղեցիկ, և իմաստուն երիտասարդները շատ խորն են հասկանում
սպառնող աղետի մասշտաբները՝ երկրին: Սահմանափակելով, կուզեմ ասել, որ նայիր խնդրում եմ՝
,,Ազատություն,, ռադիոկայանի տնօրեն՝ Հրայր Թամրազյանի վերջին երկու հաղորդումները՝ մեկը
Փամբակ և Դսեղ գյուղերի, իսկ վրեջինը՝ Գյումրու անօդևան ընտանիքների ճակատագրերի մասին:
Ամռանը իմ տեսնելուց հետո, որը շատ ավելի դաժան էր, քան ցուցադրածը, միշտ ինձ մի միտք է
տանջում, թե՛ որքան պետք է ատել իր ազգը, որ պահել այս վիճակում, թալան անել, կենացներ ասել ու ուզունդարա պարել:
Ափսոս, որ ոչ մեկը չի ասում. Երոպան թող մնա իր գործին, Ռուսաստանը` իր, Ամերիկան` իր: Մենք էլ լինենք մենք` Հայաստան ու մենք գրենք մեզ համար օրենքներ: Օրենքներ, որոնք հիմնված լինեն բացառապես պարզ հայ մարդու տրամաբանության ու բարության վրա ու առջնորդվենք, ապրենք դրանցով: Հենց կարողնանք մենք մեր տերը զգանք ու առաջնորդվենք մե՛ր օրենքներով ու մեր ուղեղով, լինենք իրար նկատմամբ կամեցող, հասնող, մեկս մյուսով ուրախացող, կարողանանք ձերբազատվել նախանձից, չարությունից, ստրկամտությունից, վախից, այ այն ժամանակ էլ կհասնենք լավին, կունենանք հարգանք, պատիվ, կշիռ աշխարհում… թե չէ ռուսները փրկեն, եւրոպացիք փրկեն, չգիտեմ ով փրկի, սրա հետ միություն կազմենք, նրա հետ չկազմենք…..բոլորն էլ պուպուշ են, բայց ես իմն եմ ուզում ունենալ, իմը` հայկականը, որով ես ինձ պաշտպանված զգամ, որով հպարտանամ, ուրիշի մասին չմտածեմ…..
Հարգելի Վահան, Ձեր գրածը բացարձակ ճշմարտություն է՝ գեղեցիկ երկիր ունենալու համար, բայց
ինչպե՞ս անել, երբ երկրի առաջին դեմքերի միակ նպատակն է թալանը:
Երբ գործող վարչապետը մի քանի տարի առաջ հրավիրեց Հայաստան Սինգապուրի հավերժ վարչապետ՝ ԼԻ ԿՈՒԱՆ ՅՈՒ-ին, ես կարծեցի թե նա իրոք բարեփոխումներ է ցանկանում: Նրա առաջին պատգամն էր, որ երկրի առաջին դեմքերը բացարձակ ազնիվ կատարեն իրենց գործը, բայց
ինչպես տարիները ցույց տվեցին կանչել էր՝ բոլոր պատգամները ճիշտ հակառակն կատարելու համար:
Максим! А Вы думаете, что в Армении нет таких успешных предпринимателей, как Вы???, Есть! Очень много! Их десятки тысяч!!! И запомните, пожалуйста— Армения одна из самых прекраснейших стран мира!!
А можно полный список прекраснейших стран мира? ))
Հա… Նիկոլին չէի նշել, դրանում դուք ճիշտ եք Մաքսիմ…
Арсен!, прекрасных стран много на свете, и многие из них во многом превосходят по своим возможностям нашу крохотную страну. Но для каждого порядочного и морального человека, прекраснейшей страной, то есть самой прекасной, является РОДИНА. Это не простая запись в паспорте, в графе “место рождения”, так как это “место” может и не совпадать с тем прекраснейшим уголком земного шара, с которым человека связывают зов крови и генетическая память.
С ИРОНИИ И САРКАЗМА на эту тему, начинается процесс превращения человека в нечто подобное растению с названием ПЕРЕКАТИ ПОЛЕ, в существо без корней, а значит и без будущего.
Я радуюсь и горжусь, когда гость Армении говорит, что Армения прекрасная страна, уважаю его, когда он добавляет, что его родина для него прекраснее, но презирал бы, если бы он сказал, что моя родина лучше, чем его, будь он хоть азербайджанцем….
С той же логикой избалованный ребенок может считать, что его мама не самая прекрасная на свете, потому что у нее не хватает денег купить ему ту или иную вещь!
Вы обижены на конкретных людей, и сами же возвышаете их, приравнивая их с понятием РОДИНА, хотя это вовсе не одно и то же. У вас есть полное право критиковать этих людей, боротся с ними, говорить о своей боли…. вот и говорите, только не заговаривайтесь!
Hayk. Ես շարքային մեկն եմ, գուցծե մի քիչ մեծախոսեցի: Հայաստանում գիտեմ մի քանի մեծ խելքի տեր մարդկանց, որոնք ասում են՝ կամ մեր գիտելիքը կծառայեցնենք հանուն մեր երկրի
բարգավաճման, կամ էլ հետներս այն աշխարհ կտանենք: Նրանք տասնյակ հազարներ չեն, բայց
կարող են տասնյակ հազարների գործ կատարել: Ես ապշած եմ նրանց խելքի ու տաղանդի վրա:
Իմ ասածը այն է, որ երկիրը՝ այսինքն կիսագրագետ Լֆիկի մակարդակի մարդիկ, այդ թվում, նաև առաջինը՝ գործող նախագահը, բացարձակապես չեն հասկանում նրանց արժեքը, ավելի ճիշտ նրանց
չի էլ հետաքրքրում այդ արժեքները: Նրանցը թալանն է, իսկ նշածս մարդկանց համբերությունը մի
օր կհատնի, և նրանք էլ կբռնեն գաղթի ճանապարհը: Եթե հանցագործ վարչախումբը՝ ամենայն հավանակությամբ մտածում է, որ մի անգամ է աշխարհ եկել՝ և թալանում է, որքան կարող է, ապա այդ մարդիկ էլ իրավունք ունեն մտածելու, որ մեկ անգամ են աշխարհ եկել և աստծու տված իրենց խելքը օգտագործեն իրենց բարեկեցիկության համար, վերջապես որքան կարելի է դրամներ խնայելով
գոյատևել: Բարդ է, շատ բարդ, քանի որ նորից եմ կրկնում՝ Բաղրամյան 26-ում կոտրել են երկրի բարոյական ողնաշարը: