«Ովքեր դեմ են արգելելուն, ասում են դա խոսքի ազատության սահմանափակում է»,-այսօր «Peoplemeter» մամուլի ակումբում խոսելով սոցիալական ցանցերում տեղեկատվական հոսքերի և մեկնաբանությունների վերահսկողության խնդիրների մասին՝ այսպիսի կարծիք հայտնեց սոցիոլոգ Ահարոն Ադիբեկյանը:
Նա նկատեց, որ «կարելի-չի կարելիի» սահմանը այս հարցում բավականին նուրբ է: Այնուհետև նշեց. «Բարեբախտաբար կայքեր կան, որ վերահսկում են նյութերը: Կան զտիչներ, որոնցով կարող են վերահսկվել նյութերը: Իրականում ինտերնետը մարդկության էության արտացոլումն է, վեհն ու նսեմն այնտեղ համատեղ են հանդես գալիս»:
Հոգեբան Իրինա Ծատուրյանը ինտերնետը նմանեցրեց ատոմային էներգիային, որը և շատ վատ, և շատ լավ գործ կարող է կատարել: Հետո էլ հոգեբանն ասաց. «Երբ մարդը շատ երկար է նստում ինտերնետի առաջ, հիվանդություններ, ֆիզիկական լուրջ խնդիրներ կարող են առաջանալ: Ինտերնետից օգտվելը դեռահաս տարիքից նման է երեխային՝ մութ անտառի սկզբում թողնելուն և գնալուն: Մենք չգիտենք՝ ինչ գազանի կհանդիպի նա այնտեղ: Ինտերնետը խոշորագույն ինֆորմացիա կրող է, բայց դա ոչ միշտ է ճիշտ: Ինտերնետով ծանոթությունների հետևանքով էլ են լուրջ խնդիրներ առաջանում, կարող է լինել թրաֆիքինգի վտանգ, շատ հաճախ սեռն են փոխում և այլն»:
Aravot.am-ի հետ զրույցում տեղեկատվական անվտանգության փորձագետ Սամվել Մարտիրոսյանը անդրադարձավ ՄԻԵԴ-ի այն որոշմանը՝ համաձայն որի՝ կայքը կարող է պատասխանատվություն կրել ընթերցողների մեկնաբանությունների համար: Այս առիթով պարոն Մարտիրոսյանը նշեց. «Փաստորեն, լրատվական դաշտը պարտադրվում է մարդկային ռեսուրսներ ծախսել մեկնաբանությունները վերահսկելու համար: ԵՄ-ն այս հարցը քննեց այն տեսանկյունից՝ արդյոք դա դե՞մ է խոսքի ազատությանը, թե՞ ոչ: Բայց եկավ այն եզրահանգման, որ ոչ: Ակնհայտ է, որ դրանով կարելի է լրատվամիջոցների վրա ճնշում գործադրել»:
Կարդացեք նաև
Մեդիա փորձագետի հետ զրույցում նշեցինք, թե մտահոգություններ կան, որ արդեն ՀՀ-ում ցանցային լրատվամիջոցներն են վերահսկվում: Նա այս առիթով ասաց. «Ցանցային լրատվադաշտը մեզ մոտ ակնհայտորեն կուսակցականացված է: Կայքեր կան, որ այս կամ այն կուսակցությանն են պատկանում: Բայց ակնհայտ ճնշումներ այն կայքերի վրա, որոնք չեն հանդիսանում իշխանական թևից, չեմ կարծում, թե նման բաներ կան:
ՀՀ-ում մի քանի խնդիր կա այս ոլորտում: Խնդիրներից մեկն այն է, որ մենք օգտվում ենք տարբեր լեզուներով ծառայություններից՝ Facebook, Youtube, և չունենք լծակներ ու ավելի խոցելի ենք: Մյուս խնդիրը վերահսկողությունն է: Բայց ինչքան էլ իշխանությունները փորձեն վերահսկել ցանցային մամուլը, գոյություն ունի քաղաքացիական լրագրությունը, որը անվերահսկելի է»:
Տաթև ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ
