Ինչ-որ երիտասարդական կազմակերպություն իր առջեւ նպատակ է դրել պայքարել աղանդների դեմ եւ մեր էլեկտրոնային փոստը հեղեղում է նամակներով, ասուլիսներ տալիս, հայտարարություններ անում՝ բացահայտելով «ժողովրդի թշնամիներին»: Թողնենք մի կողմ, թե այս երիտասարդներն ինչու են իրենց վրա վերցրել նման «ազգափրկիչ» գործունեություն, եւ ով է նրանց ստիպում զբաղվել մի գործով, որից ակնհայտորեն վատ հոտ է փչում:
Դառնանք այն փաստին, որ Հայ-առաքելական եկեղեցուն դավանել-չդավանելը մարդու անհատական ընտրության հարց է: Եթե պետությունն ընդունել է «Խղճի ազատության մասին» օրենքը, թույլ է տվել, որ տարբեր կրոնական կազմակերպություններ գրանցվեն եւ գործունեություն ծավալեն իր տարածքում, կնշանակի հավատքի, դավանանքի, տարբեր կազմակերպություններին հարելու ազատություն է սահմանված մեզանում: Իսկ նրանք, ովքեր խախտում են օրենքը՝ կրոնական անհանդուրժողականություն են քարոզում, հետապնդում են այլ կրոնական դավանանք ունեցող անձանց, պետք է պատժվեն:
Արմինե Օհանյան
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հրապարակ» թերթի այսօրվա համարում:
