Չնայած այն բանին, որ առաջին իսկ օրերից հայ գործարարները մեծ ցնծությամբ ընդունեցին Մաքսային միությանն անդամակցելու լուրը՝ դա ընկալելով որպես ռուսական մեծ շուկայում իրենց ապրանքներն ավելի դյուրին ու մեծ շահույթով ռեալիզացնելու հնարավորություն, այդուհանդերձ, այսօր էլ նրանք կոնկրետ չեն կարողանում բացատրել, թե ինչ արտոնություններ են ստանալու ՄՄ անդամակցությունից։
Խմիչքներ եւ պահածոներ արտադրող «ՄԱՊ» ընկերության գործադիր տնօրեն եւ խորհրդի նախագահ, հանրապետական պատգամավոր Ալեքսան Պետրոսյանն այսօր էլ պնդում է, որ դա միայն դրական է անդրադառնալու կոնկրետ «գյուղմթերք վերամշակող» բիզնեսի վրա, ռուսական շուկայում իրենց արդեն ճանաչում են, իսկ եվրոպական շուկա մուտք գործելու, այնտեղի սպառողին իրենց արտադրանքը ներկայացնելու համար իրենց տասնյակ տարիներ եւ միլիոնների ներդրումներ են պետք։
«Մեր գյուղմթերքների շուկան անկախության հռչակումից ի վեր եղել է միայն ռուսական շուկան։ Ավելին ասեմ՝ Ռուսաստանն արդեն իննսուն տարի ճանաչում է հայկական խմիչքը, ռեկլամի խնդիր չկա՝ ի տարբերություն Եվրոպայի»,- ասում է Պետրոսյանն ու վստահեցնում, որ ամբողջ Հայաստանն «իր բիզնեսների» 90 տոկոսն արտահանում է Ռուսաստան։ Ճանաչելիությունից բացի, հարկային արտոնություններ կլինե՞ն։ «Դե, հարկը մի հարկ ա, տարբերություն չկա, եթե ԱԱՀ ես վճարում, էդ հարկը պետք է դու վճարես։ Մանրամասն տեղյակ չեմ, գիտեք՝ ԱԺ-ն դեռ պետք է 50 օրենք ընդունի դրա վերաբերյալ, մենք էլ պիտի աշխատենք, որ Հայաստանը շահավետ վիճակում հայտնվի»։
Թե ինչու է պատգամավորն առանց մանրամասներին ծանոթանալու պնդում, որ ՄՄ-ին անդամակցությունը դրական ազդեցություն է ունենալու իր բիզնեսի վրա, Պետրոսյանը պատասխանում է. «Որովհետեւ, երբ եվրոպական 27 պետություններ մտան մի տնտեսական գոտի, մի ընդհանուր մաքսային սահման ունեն, մենք տեսանք, թե ինչքան լավ եղավ, չէ՞ (խոսքը ԵՄ-ի մասին է), ո՞վ չի ուզենա, որ մեծ՝ 150 մլն-անոց շուկայում ինքն էլ լինի։ Տնտեսական մեկ ընդհանուր շուկայում գտնվելով, այլեւս տարբերություն չի լինի՝ Հայաստանո՞ւմ ես արտադրում, թե՞ Ռուսաստանում, ոչ թե հիմա՝ տամոժնի, թույլտվություն, թույլատրել՝ մտնի, թե չմտնի, մեր սերտիֆիկատ եւ այլն, այն ժամանակ գործելու է մի օրենք բոլորի համար»։
Կարդացեք նաև
Իսկ եթե հետագայում ընդհանուր դրամային միավորի գոտում հայտնվենք, ինչի մասին արդեն խոսվում է, այդ ժամանակ ինչպե՞ս պետք է կարգավորվի։ «Մի քիչ վաղ է դրա մասին մտածելը»։
Ինչ վերաբերում Է եվրոպական կես միլիարդանոց որակյալ շուկային, որտեղ Հայաստանը կարող էր անարգել մուտք ունենալ, եթե ստորագրվեր Եվրամիության հետ Խորը եւ համապարփակ ազատ առեւտրի
պայմանագիրը, ապա, պատգամավորի համոզմամբ, դա ավելի
անհեռանկարային է։ «Դրա համար առնվազն մի 50-100 տարի էլ պիտի սպասես, որ քո ապրանքը եվրոպացիները ճանաչեն»:
Լուսինե ՇԱՀՎԵՐԴՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հրապարակ» թերթի այսօրվա համարում
