Ինչպես արդեն բազմիցս նշել եմ, Զարուհի Փոստանջյանի «հարցը» նախագահին ինձ դուր չի եկել: Հասկանալի է, որ դա հարց չէր, այլ մեղադրանք էր, որն ընդդիմադիր պատգամավորը ցանկանում էր շպրտել Սերժ Սարգսյանի երեսին, եւ պարզ քաղաքացիների կենցաղային պատկերացումների շրջանակում թեման բավականին հնչեղ է, նման զանգվածի կողմից գուցե արժանի է ծափահարությունների: Բայց պատգամավորի, քաղաքական գործչի ֆունկցիան ես տեսնում եմ նրանում, որ նա փորձում է բարձրանալ կենցաղային մակարդակից եւ իր մեղադրանքներում խոսում է ավելի սկզբունքային, ավելի համակարգային խնդիրների մասին՝ այն խնդիրների, որոնք, ի տարբերություն կազինոյի, միանգամայն ակներեւ են եւ ապացուցելի: Բայց դա, իհարկե, ճաշակի հարց է. հնարավոր է, որ ես սխալվում եմ, եւ քաղաքական գործիչների ու, ինչու չէ, լրագրողների, մեկնաբանների հիմնական գործը «շշպռելն» է:
Բայց եթե «հարցի» բովանդակության վերաբերյալ կարող է լինել որեւէ քննարկում, ապա տիկին Փոստանջյանին ՀՀԿ-ականների արձագանքը («թուրքական» թեմաներով) ընդհանրապես չի տեղավորվում քաղաքական բանավեճի շրջանակներում: Իսկ նույն կուսակցության անդամ, «Հայոց արծիվներ» կազմակերպության ղեկավար եւ (ուշադրություն դարձրեք) երիտասարդության եւ սպորտի հարցերով փոխնախարար Խաչիկ Ասրյանի մեկնաբանությունը մաքուր կրիմինալ է: Հիշեցնեմ, որ այս երիտասարդը ԱԺ պատգամավորին անվանեց «թուրքի բոստանից զորացրված դաշտամուկ»: Արդեն առիթ եմ ունեցել գրելու, որ մեր քաղաքական եւ հասարակական գործիչների «թուրքական» լեքսիկոնը վկայում է որոշակի մտավոր մակարդակի, ինչպես նաեւ 21-րդ դարի իրողությունները բացարձակապես չընկալելու մասին: Բայց փոխնախարարը ավելի հեռուն է գնացել՝ ասելով՝ «Զարուհի Փոստանջյանին խարույկի վրա կենդանի պետք է այրել, ոչ թե որպես Ժաննա Դ’արկի, այլ որպես Ռամիլ Սաֆարովի»:
Խարույկի վրա մարդկանց հրկիզելը՝ որպես այս կամ այն զանցանքի համար պատիժ, չի կիրառվում արդեն մի քանի դար: Գուցե աֆրիկյան ջունգլիներում, որոնք բավականին հեռու են Սյունյաց լեռներից, մարդակեր ցեղերի մոտ պահպանվել են այդ ավանդույթները: Բայց այդ ցեղերը Եվրոպայի ժողովրդական կուսակցության անդամ չեն, ինչպես ՀՀԿ-ն է, նրանք ԵՄ-ի հետ խորը եւ համապարփակ առեւտուր չեն ուզում եւ չեն մասնակցում Բոլոնյան գործընթացին: Նույնիսկ Մաքսային եւ Եվրասիական միությունում բարքերն այդքան դաժան չեն:
20-րդ դարում Եվրոպայում խարույկներ, այո, վառում էին: Դա անում էին գերմանական նացիստները: Բայց վերջիններս այրում էին ոչ թե մարդկանց, այլ գրքերը (այդ թվում նաեւ իրենց՝ գերմանացի մեծ գրողների եւ փիլիսոփաների), որպեսզի մարդիկ չվարակվեն վտանգավոր գաղափարներով: Գուցե միջնորդավորված՝ նժդեհականության միջոցով այդ՝ նացիստական գաղափարնե՞րն են ներթափանցել ՀՀԿ-ական փոխնախարարի ուղեղի մեջ:
Մասնագետ չեմ, բայց հակված եմ ենթադրելու, որ պարոն Ասրյանի ասածները պարունակում են բռնության եւ ինքնադատաստանի կոչեր: Բայց դրա վրա, բնականաբար, ոչ ոք ուշադրություն չի դարձնի:
ԱՐԱՄ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ
“Գուցե միջնորդավորված՝ նժդեհականության միջոցով այդ՝ նացիստական գաղափարնե՞րն են ներթափանցել ՀՀԿ-ական փոխնախարարի ուղեղի մեջ: ”
Նժդեհին նացիստական գաղափարներ վերագրելը մոլորություն է:
Ահա մի մեջբերում նրա <> հոդվածից.
Հայուն ծանօթ չէ չարութեան ուրախութիւնը: Չարախնդալ, չէ՛, նա կ՛ուզէ իր գոյութեան թշնամիներին իսկ միայն պարտուած տեսնել, բայց ոչ ե՛ւ դժբախտ:
Երբ Գիշանգղները իրենց Նժդեհական են հայտարաում, դա Նժդեհին վարկաբեկելու համար է:
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այս հասցեով՝ https://www.aravot.am/2013/10/11/395215/
© 1998 – 2013 Առավոտ — Նորություններ Հայաստանից
-ի մեջ պետք է լինի “Հայը”
Պարեն Աբրահամյան, հարգելով Ձեզ և Ձեր պրոֆեսիոնալիզմը, կուզեյի պատասխանել Ձեզ հետևյալ կերպ` այ Դուք ասում եք, որ փորձում է բարձրանալ կենցաղային մակարդակից վեր: Իսկ ինչ մակարդակում է Սերժ Սարգսյանը` տոկոս խփող, խիյարը թարս տեսնող, կեղծող և կեղծավոր, հայտարարում է թե Հայաստանի քաղաքացու հետ պետք է Դուքով խոսել, իսկ գորիկ հակոբյանը էշ և ոչխար է անվանում Հայաստանի քաղաքացուն, իսկ Ս.Ս.-ն նրան կարգի չի հրավիրում, տեսնում ենք, թե ինչպիսի կրիմինալ անցյալ ու ներկա ունեցող մուտանտներ են` իդեմս խաչիկ ասրյանների, շմայիսների և այլոց, մի ձեռքում սապոն /ներողություն եմ խնդրում թուրքերեն բառի համար/ , մյուսում `լուցկին, հայհոյախառն լկտի արտահայտություններով, չեմ մոռացել, որ ինքնասիրահարված գալուստիկը տռասս էր հանում Զարուհուն, լֆիկներ, բուռնաշներ,թոխմախներ,լիսկաներ,կարմիր դիպլոմավոր համբալներ, կռճոյան,օֆշոր, սպիտակ ջարդ-ցեղասպանության ֆոնի վրա նորակառույց եկեղեցիներ Հայաստանում ու Հայաստանից դուրս, կամուֆլյաժով ծաղրածուներ և այլոք, Դուք ինձնից լավ գիտեք, շարեք իրար կողք, կստանանք մի շուրջպար, որի տեսարանից մտածող հայ մարդը կխելագարվի, բայց ոչ էն հայը, որ էսօր լֆիկնա հավաքում Փակ շուկայի մոտ, դատարկ գյուղեր, իսկ ես գիտեմ, ինչու է Սերժը ատում իմ ժողովրդին, որովհետև այս ժողովրդի մտածող հատվածը ԱԶԱՏ է, իսկ սերժը` ստրուկ, իսկ ստրուկները բոլոր ժամանակներում ատում են ԱԶԱՏ-ներին: Դուք միշտ շատ սառն եք դատում, գուցե նրանից է , որ լրագրող եք, իսկ իմ խոսքը գուցե շատ հուզական է, բայց ճշմարիտ:
Դա է ճշմարտությունը: Ինչ խոսք կարեի էր մի 18 տարի էլ հետ գնալ որ մեծ պատկերը ավելի ամբողջական լիներ:
(P.S.Հայաստանում էք դրա համար է հուզական, եթե լինեիք մեկ այլ զարգացած երկրում կարղ է եվ խենթանայիք:)
Հարգանքներով
Viktor A Badalyan
Չէ,ես դրան Հիտլերիկ չեմ անվանի,անկախ նրանից,որ բացի բարոյա-հոգեբանական տիպանմանությանը,առկա է նաև արտաքին նմանությունը…Ոչ էլ թուրք-յանիչար կանվանեմ,քանզի նրա վարքում առկա են համապատասխան ախտորոշերը…Ես նրան,ներողություն կրկնվելու համար,ուղղակի կանվանեմ ֆաշիստական գաղափարախոսության հետևորդ ՀՀԿ-ի՝ ,,Հիտլերյուգենդ,,-ի ֆյուրերիկ…
Հ.Գ.
Այս սահմռկեցուցիչ փաստի առիթով,նամակ եմ հղել,կցելով համապատասխան ելույթի տեսագրությունները, ԵԽ գրասենյակին ու ՌԴ Պետդումային,ակնկալելով նրանցից հստակ պատասխաններ իմ հետևյալ հարցերին.
1.Դուք տեղյա՞կ եք արդյոք,որ գործ ունեք ֆաշիստական գաղափարախոսություն կրող ՀՀԿ կուսակցության պարագլուխ՝ ՀՀ Նախագահ Սերժ Սարգսյանի հետ.
2.Ի՞նչ գնահատական կտաք նույն կուսակցության երիտասարդական կառույցի ղեկավար ու միևնունյն ժամանակ ՀՀ ,,Երիտասարդության ու սպորտի,, փոխնախարարի ելույթին.
3.Պատրաստվու՞մ եք արդյուք կիրառել միջազգային համապատասխան իրավական ակտեր ու կոնվենցիաներ ստորագրած ու դրանց համարժեք պարտավորություններ ստանձնած ՀՀ-ի իշխող խունտայի պարագլուխների նկատմամբ կիրառել համապատասխան պատժամիջոցներ:
Պատկերացնում եմ թե ինչ խառնաշփոթություն է առաջացրել այդ նամակը և մանավանդ կցված տեսաձայնագրությունները ԵԽ գրասենյակում և ՌԴ պետդումայում…
Հանաք բան չէ, ոչ ավել, ոչ պակաս` ֆաշիստական գաղափարախոսություն ռևանշի ահասառսուռ վտանգն է կախված մեր մոլորակի վրա…
Կծոտելու ու հեգնելու անհաջող փորձն առանց մեծերի՝ ինտերնետային անիմաստ հղումների՝ չստացվեց…Բա դա քեզ սազե՞ց…
Ես լիովին համաձայն եմ հոդվածագրի հետ: Պետք է հասկանալ, որ առաջադեմ թերթի խմբագրի հոդվածները պիտի իրենց մեջ չափավորության մեծ բաժին պարունակեն, ինչը և անում է պ. Աբրահամյանը: Դրանից հոդվածի բուն ասելիքն իմ կարծիքով չի տուժում: Ավելին, հաճախ նա օգտագործում է գույների խտացման իր տարբերակը, դրա հետ մեկտեղ պահպանելով տեսակետների տեսանելի հավասարակշռությունը: Իսկ ամենից շատ նրա հոդվածներում ինձ դուր է գալիս նրբորեն թաքնված սարկազմը, երբ իր ասելիքը ստիպված է լինում սահմանափակել կոռեկտությամբ պայմանավորված իմիջի վարագույրների ետևում… Մի բանում համաձայնեք ինձ հետ պարոնայք, չի կարելի նրա հոդվածներն անվանել անճաշակ կամ անորակ, և մի պահանջեք, որ նա հանդես գա ինչ որ մեկի կողմից, կրքերը բորբոքված հասարակության մեջ ներդաշնակության էլեմենտներ ներդնելու գործը ոչ ոք նրանից լավ չի անի… Իսկ դա անհրաժեշտ է, համաձայնեք:
Լիովին կարելի է համաձայնել:
Այն, որ Զարուհի Փոստանջյանը ստիպված էր հարցերը բարձրաձայնել Եվրոպաներում՝ դա նրա մեղքը չե, դա հետեւանքն է այն բազմաթիվ պատճառահետեւանքային երեւույթների,այն է՝ իշխանությոնների ջայլամային, թե ընդիմության հարցապնդումների, թե ժողովրդն՝թքածունենալու քաղաքականության։ Զարուհու ձայնը՝ ԺՈՂՈԲՐԴԻ ՃԻՉՆ էր Բարձր ամբիոնից, իսկ պնակալեզներ ՝միշտ էլ կգտնվեն,նրանք էլ՝ այդպես էն աշխատում իրենց հացը ու իրենց մեղքի թողությունը կստանան այն աշխարհում,այս աշխարհում նրանք ՝մեջք-մեջքի էն իշխանության հետ։
Ես ոչ մի վայրկյան չեմ կասածում, որ ժողովուրդը «կայֆ է ստացել» կազինոյի հարցից։ Եթե քաղաքականության նպատակը ժողովրդի սիրտը հովոցնելն է, ապա նպատակն իրականացված է։
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=582588351801990&id=104714256256071&comment_id=5138553&offset=0&total_comments=15
Ուզում եմ նորից կրկնել, որ Զարուհու ելույթը ուղղված էր ԵՎՐՈԽՈՐՀՐԴԻ ղեկավարությանը, ոչ թէ Սերժիկին: Զարուհին փաստորեն թքեց նրանց երեսին, որոնք իրենց հովանավորությամբ Ռոբոին ու Սերժիկին Նախագահ կարգեցին Հայաստանում…
Համամիտ եմ բոլոր մեկնաբանությունների հետ, բացի շատ հարգելի Արամ Աբրահամյանի այն
մտքից,՝ -Ես ոչ մի վայրկյան չեմ կասկածում, որ ժողովուրդը ,,կայֆ է ստացել,, կազինոյի հարցից:
Թեպետ ես հարգում եմ նրա բոլոր կարծիքները, բայց ինչպես կարող է՝ խափված, առհամարված, թալանված, վիրավորված, սրբապղծված ժողովուրդը կայֆ ստանալ որևէ բանից: Ժողովրդի նման վերաբերմումքը՝ կազինոյի հարցին, նրա անհնար ու անկատար վրեժխնդրության ծարավն է տվյալ պահին: Նա ավելի քան հուսախաբված է՝, առանց ելքը տեսնելու և կարծես գտնվում է հավերժ մղձավանջի մեջ:
Եթե ժողովրդի իրական ընտրյալին ցանկանում էն խարույկի վրա այրել,այն էլ՝ իշխանությունը յուրացրած չընտրյալները, արդյոք դա չի՞ բերում …հոկտեմբերների….
ՈՉ ԱԴԵԿՎԱՏՆԵՐ ԲՈԼՈՐ ԵՐԿՐՆԵՐԻ` ՄԻԱՑԵՔ…
Ուզում եմ նորից կրկնել, որ Զարուհու ելույթը ուղղված էր ԵՎՐՈԽՈՐՀՐԴԻ ղեկավարությանը, ոչ թէ Սերժիկին: Զարուհին փաստորեն թքեց նրանց երեսին, որոնք իրենց հովանավորությամբ Ռոբոին ու Սերժիկին կարգեցին Նախագահ Հայաստանում…
Кот Васька слушает, да ест.Իսկ “քյաքուլը” իսկ ու իսկ Հիտլերինն է:
Հարգելի admin-ներ, այս մեկնաբանությունը, իմ կարծիքով, անձնական հարձակում եւ վիրավորանք է պարունակում իմ հասցեին՝ իմ անունը չտալով, սակայն իմ միտքը միտումնավոր աղավաղելով: «Էս ամեն ինչից հետո մեր հասարակության մի ստվար զանգված դեռ ձևականության ու աչքակապության պակաս ունի՝տեսեք-տեսեք լուրջ քաղաքական հարց էին ուզում լսել ուղղված Սերժին, որի պատասխանը երևի շատ բան կփոխեր իրենց կյանքում»
Շատ հարգելի Արամ Աբրահամյան, Ձեր վերեվում բերվածը «անձնական հարձակման» մասին ինձ առիթ տվեց նորից վրընթերցել Ձեր հոդվածը, որ ինձ մոտ էլ որպես ընթերցողի, «պարզ, գուցե նույնիսկ պարզունակ քաղաքացու» մոտ որ գուցե եվ երբեմն դատողություններ է անում կենցաղային «շրջանակում», որոշակի հարցեր առաջացրեց , որ առանց մի մտումնավորության կուզեի Ձեզ ուղղել: Նախ կուզեի համոզվել թե Դուք իսկապէս կարծում եք որ որեվե մի երկրի ղեկավարի հոգեբանական կախվածությունը կամ թուլությունը բավարար ՔԱՂԱՔԱԿԱՆ շարժառիթ չե որ որեվե քաղաքական ներկայացուցիչ կամ «զանգվածի» մաս կազմող մի պարզ քաղաքացի «հնչեցնի» կամ նունիսկ «շշպռեցնի» իր հարցով սեփական կամ նույնիսկ Եվրոպական երկրների մի որեվե լսարան: Այն փաստերը որ Ձեր իսկ թերթում հաճախ քննում եք (Սուրեն Խաչատրյանի որդուն բանտից ազատելը կամ Սամվել Ալեքսանյանի Փակ շուկայի հետ կապված «ոդիսականը») Ձեզ չի թվում որ այս ամենը ուղղակի կապակցված են «ԿԱԶԻՆՈՅՈՒՄ» անհոգ փող մսխելու հետ: Կարծում եմ որ ավելի հրատապ ՔԱՂԱՔԱԿԱՆ հարց քան «Օրինականության անբռնազբոսիկ աճուրդը» երկրի նախագահների կողմից վերջին տասը տարիների ընթացքում,չի կարող լինել:
Ես էլ իհարկե շատ բարձր քաղաքական «ճաշակ» չունեմ եվ նույնիսկ գիտլիքներ էլ չունեմ, բայց կարծում եմ որ համակարգային խնդիրների մասին պատգամավորը հարց ում ուղղի? մի մարդու որը անօրինականորեն ուզուրպացրել է նախագահի աթոռը, եվ օրենքը վաճառում է քրեական հանցագործներին կազինոյի գրավի դիմաց…
Հարգելի Արամ ես հույսով եմ որեվե միտումնավոր աղավաղում չեմ թույլ տվել, եվ իսկապես հարգում եմ Ձեր անկախ լրագրողի մոտեցումները եվ կարծում եմ որ ընթերցողն էլ պիտի հնարավորության սահմաններում գուցե եվ «պարզունակ» բայց իր տեսակետը արտահայտի եվ հարկ չկա վիրավորվելու: Ձեր թերթի այս բաժինը ընթերցողին իսկապես հնարավորություն է տալիս ի մի բերելու, հասկանալու մեր երկրի այս խրթին քաղաքական եվ տնտեսական իրավիճակի հրատապ խնդիրները, որի համար շատերս շնորհակալ ենք Ձեզանից:
Այո, ես իսկապես կարծում եմ, որ երկրի ղեկավարի կախվածությունը թղթախաղից, որը տվյալ դեպքում ինձ եւ Ձեզ հայտնի է ասեկոսեների, բամբասանքների մակարդակով, պակաս կարեւոր է, քան այդ երկրի նույն ղեկավարի ոչ լեգիտիմ լինելը, քան այդ երկրում արտագաղթը, կոռուպցաին, մարդկային արժանապատվության պարբրական ստորացումները, կամ թեկուզ այն, որ այդ երկրի մարզպետներից մեկի որդին եւ թիկնապահը սպանություն են կատարել եւ ազատության մեջ են:
Սա պատճառա-հետևանքային կապի փոխատեղում է…Հնարավոր չէ այլասերված,անբարոյական,մոլահար,չտես,կիսագրագետ,թմրամոլ,մարդասպան ու խրոնիկ ստախոսից պահանջել գործողություններ,որոնք հակասում են նրա աշխարհաընկալման ու կենսսփիլիսոփայության նորմերին:Զորօրինակ՝գայլի գլխին ավետարան են կարդում,ասում է՝ համաձայն եմ,բայց շտապում եմ հասնել սարի ետևն անցնող գառան հոտին…Նրան պետք է հրապարակայնորեն պախարակել,տրորել բարոյապես ոչնչացնել,գցել ծուղակն ու հանձնել սպանդանոց,այս պարագայում՝ նետել բանդախուց ու այնտեղ պահել ցմահ՝ իր հարազատ կիլլեր հունանյանի հետ միասին…
Ընդհանրապես ոչ մի տեսակի մարդուց էլ իրատեսական չէ սպասել “գործողություններ,որոնք հակասում են նրա աշխարհաընկալման ու կենսսփիլիսոփայության նորմերին”, առավել ևս` “այլասերված, անբարոյական, մոլահար, չտես,կիսագրագետ,թմրամոլ,մարդասպան ու խրոնիկ ստախոսից”… Սա այնքան էլ անհայտ ճշմարտություն չէ: Ես ուղղակի ուզում եմ հասկանալ` Դուք ուղղակի ցիտում էիք այդ հայտնի միտքը, թե՞ ինչ որ մեկին նկատի ունեիք հարգելիս, քանզի անձնավորված լինելու դեպքում Ձեր հայտարարությունը կախված իր ապացուցողական բազայից, տարբեր կերպ կարող է գնահատվել` լուրջ մեղադրանքից մինչև մերկապարանոց հայտարարություն, վիրավորանք կամ երբեմն էլ` ուշադրության ոչ արժանի և ոչ ադեկվատ բլթոց..
Հարգելի Արամ, իհարկե «ԿԱԶԻՆՈՆ» ներառում է ոչ միայն թուլությունը …խաղամուլությունը այլ տգետ ԳԵՂԱՑՈՒ ճղճիմ հոգեկան աշխարհը որը հետեվանքն է այն այն ԿՈՌՈՒՊՑԻԱՅԻ, որ բնութագրել է հարգելի Համլետը …ես պարզապես կարծեցի որ հասկանալի է «ԿԱԶԻՆՈ» բառը գրելուց: Եվ Ռոբոն եվ Սրժիկը չտես գեղացու ամենահագնելի դրսեվորումներ են որոնց նման թերեվս մեկ էլ ներկայիս Ռուսաստանի թագավորն է…
Ես հարգում եմ Զարուհու «ճաշակը», հատկապես որ նա Եվրոպացիներին ցույց տվեց որ բացի երկու «գեղացի Նախագահներից» կան նայեվ խելահաս հայեր մեր հայրենիքում, որ Եվրոպացի ծախված «Արիստոկրատներին» «շշպռեց» իրենց իսկ «դաշտում»:
Հաչգելի Գալուստ, հավատացնում եմ Ձեզ, որ ՀՀ առաջին նախագահը շատ հարուստ եւ գեղեցիկ ներաշխարհ ունի, նա մեր լավագույն, խղկված մտավորականներից մեկն է: Բայց նրա իշխանության օրոք տեղի էին ունենում նույն այլանդակությունները: Խնդիրը, վստահ եմ, նախագահի անձը չէ:
Շնորհակալություն հարգելի Վիկտոր: Իսկ պարոն Աբրահամյանին ասեմ,քանի որ ես հայ ժողովրդի մի մասնիկն եմ, շատերի նման ինձ զգում եմ թալանված,արհամարհված, անարդարված, բայց ես երբեք հաճույք չեմ ստացել, ընդհակառակը` ավելի շատ մտածելու բաներ տվեց այդ միջադեպը, ամաչեցի, որ այսպիսի մարդ է Հայաստանի նախագահը, որը գուցե իրավամբ վաստակել էր այդպիսի հարց լսելը և ստիպված լիներ պատասխան տալու: Ես էլ նույն հարցը կտայի: Իսկ Ձեր հոդվարծի հետ համամիտ եմ, Ձեզ անձամբ ես չեմ վիրավորել, հարգանքներս:
Ապրելով ՝թշնամական՝ միջավայրում՝ Հայերից հեռու, զգում ես ոչ միայն կարոտդ քո ազգի ու հողի հանդեպ, նաւեվ հասկանում ես, ինչքան մյուսները հեռու են քեզնից, հա, սրանք լավն են, քաղցր-մաղցր են, հա, բայց Հայի համար Հայից լավը չկա, մերի վատը սրանց բոլորի լավից հազար անգամ լավն ա: Հա, ես զզվում եմ լեվոնիկ-ռոբիկ-սերժիկների տարած ոչ հայերեն քաղաքականությունից, բայց դրանք հազար գլուխ բարձր են մյուսներից, որովհետեւ իրանք իրանց ՀԱՅ են անվանում (եթե ՀԱՅ են իրենց զգում, հակառակ դեպքում դրանք թուրքեր են):
Ուզում եմ շնորհակալություն հայտնել Galust Yenokyan-ին իր մենկանաբանության համար և միևնույն ժամանակ փաստել, որ ցավոք պարոն Աբրահամյանը հեռացնելով իմ ամբողջ մեկնաբանությունը և ենթատեքստից կտրելով ու մեջբերելով միայն վերջին նախադասությունը, աղավաղել է իմ միտքը: Բայց ես երևի այդքան փափկասուն չեմ, մի կերպ կդիմանամ
Կրկին հիշեցնեմ, որ որեւէ մեկնաբանություն դնել-հանելը իմ պարտականությունների մեջ չի մտնում: Ես կարող եմ միայն իմ կարծիքը հայտնել, իսկ admin-ները կարող են ինձ լսել կամ չլսել:
Նորից ցավով պիտի նշեմ (անկեղծ, հիասթափությունս մեծ է), որ ինձ համար հեղինակություն վայելող թերթերից մեկի գլխավոր խմբագրի պատկերացումները կարծիքների արտահայտման ազատության և խոսքի ազատության մասին ժամանակ առ ժամանակ չեն տարբերվում Սերժ Սարգսյանի և Ռոբերտ Քոչարյանի պատկերացումներից: Նույն պարոն Աբրահամյանի տրամաբանությամբ մեր հասարակության մտածելակերպի, մենտալիտետի ու կարծրատիպերի մասին նրա ցանկացած վերլուծություն կարելի է դիտարկել որպես ՛՛անձնական հարձակում՛՛ և ՛՛վիրավորանք՛՛ մեր՝ հասարակության անդամներիս հասցեին: Երևի նույն այդ տրամաբանությամբ է ոմն Խաչիկ Ասրյան ընկալել Զարուհի Փոստանջյանի հարցը և քանի որ նա այլևս հնարավորություն չունի ջնջել կամ չեղյալ հայտարարել այդ հարցադրումը, նման քարեդարյան կոչերով փորձում է ջնջել Զարուհի Փոստանջյանին:
P.S. Փորձեք հանդուրժել նաև այն կարծիքները, որոնք Ձեզ համար հաճելի չեն և հիշատակում չեն պարունակում Ձեր պրոֆեսիոնալիզմի մասին, ինչին ես ամենևին չեմ կասկածում
Ok, կփորձեմ 🙂
Փոխանակ իրենց մեխքի գիտակցումից գետինը մտնեն ընդհակառակը ազնիվ մարդկանց են ուզում խարոույկի վրա այրել:
Ես լիովին համաձայն եմ Ա. Աբրահամյանի հետ:Տիկին Փոստանջյանի հարցը հեշտությամբ կարող էր պատասխանել ցանկացած անձ, առանց դժվարության,քանի որ լրջություն չեր պարունակում և ԵԽԽՎ-ում,
իմ կարծիքով, լուրջ չեն վերաբերվի, մինչդեռ կարելի եր առիթը օգտագործելով հնչեցնել ՀՀ-ի համար մեծ կարևորություն ունեցող հարցեր,ավելի հստակ,փաստարկված հարցադրուներ անել(օր. մաքսային միության միանալու , կոռուպցիայի,մարդու իրավունքների հետ կապված հարցեր),որը ավելի մեծ դժվարություններ կառաջացներ պատասխանելու հետ կապված:Ինձ թվում է նախագահը տվյալ հարցից ավելի շատ ուրախացավ ,քան տխրեց: