Հայաստանի վարչական դատարանում կայացավ Գեւորգ Ղարագյոզյանի հայցով նախնական դատական նիստը: Գեւորգը հայցադիմումի պահանջում անդրադարձել էր ՀՀ ՏԿՆ միգրացիոն պետական ծառայության կողմից իրեն փախստականի տեղեկանք չտրամադրելու որոշմանը: Մինչ այդ դատական նիստը, Գեւորգը 2009 թվականին եւս դիմել էր Հայաստանի վարչական դատարան, որպեսզի դատարանն անվավեր ճանաչի ՄՊԾ-ի կայացրած վարչական ակտը, որով Միգրացիոն պետական ծառայությունը դադարեցրել էր նրա փախստականի կարգավիճակը: Ուշագրավ է, դատարանը բեկանել էր ՄՊԾ-ի վարչական ակտը մասնակի՝ ճանաչել էր Գեւորգին որպես փախստական, սակայն չէր պարտավորեցրել ՄՊԾ-ին հաստատել նրա փախստականի կարգավիճակը՝ բարենպաստ վարչական ակտ կայացնելով, որի հետեւանքով էլ ծառայությունը չի տրամադրում Գեւորգի՝ Հայաստանում փախստական լինելու մասին տեղեկանք:
Այս դատական նիստին բացակա էր ՄՊԾ-ի կողմից ներկայացուցիչը, սակայն այդ մասին փոստային ծանուցմամբ տեղեկացրել էր դատարանին, որ գործը քննվի առանց իրենց ներկայության: Ուշագրավ է, ՄՊԾ-ն Գեւորգի հայցադիմումին պատասխան չէր ուղարկել, սակայն դատարանին ուղարկել էր, որն էլ պատճառ եղավ, որ հայցվորի ներկայացուցիչ Աշխեն Եսայանը դատարանից խնդրի 5 րոպե ընդմիջում: 5 րոպե հետո Աշխեն Եսայանը հայտնեց պատրաստակամություն՝ դատական նիստը շարունակելու: «Նշեմ, որ դատարանի կողմից հատատվել է Գեւորգի՝ Հայաստանում փախստական լինելու հանգամանքը, որը դատարանը հղում էր կատարել «Փախստականների մասին» ՀՀ օրենքի 25-րդ հոդվածին, ուստի Գեւորգի՝ փախստական լինելու վերաբերյալ ապացուցման կարիք չկա: Հետեւաբար, գտնում ենք, որ անձը հաստատված լինելով որպես փախստական, իրավունք ունի ունենալու փախստականի անձնագիր»,- դատական նիստի ժամանակ նշեց հայցվորի ներկայացուցիչ Աշխեն Եսայանը: Ներկայացուցիչն անդրադարձավ ՄՊԾ-ի պատասխան գրությանը, որով նրանք նշում էին, թե՝ 1994 թվականին փախստականներին տեղեկանք տրամադրելու պահանջի մասին չի եղել որեւէ որոշում: Աշխենը հերքեց այդ մեջբերումը եւ հաստատեց, որ այդ ժամանակ եղել է հանձնաժողով, ովքեր տրամադրել են տեղեկանքներ: Նախագահող դատավոր Աղասի Դարբինյանը լսելով հայցվորի ներկայացուցչի փաստարկները, պահանջները, անհրաժեշտ համարեց պատասխանող կողմ ՄՊԾ-ին պարտավորեցնել, որպեսզի դատարանին ներկայացնի անհրաժեշտ փաստաթղթերն այն մասին, թե ինչպե՞ս է եղել, որ Գեւորգն ունեցել է փախստականի վկայական, որն ուժի մեջ է եղել մինչեւ 2005 թվականը եւ ինչպե՞ս է տրամադրվել փախստականի կոնվենցիոն ճամփորդական փաստաթուղթը՝ տրամադրման հիմքերը: Դատավորի այն հարցին, թե ինչպե՞ս է 2013 թվականին Գեւորգին տրամադրվել ճամփորդական փաստաթուղթ, Աշխենը պատասխանեց, որ դա տրամադրվել է ՀՀ ոստիկանության անձնագրային եւ վիզաների վարչության կողմից, քանի որ վերջնական դատական ակտ դեռ չկա, իսկ արդյունքում կա փախստականների մասին օրենք, որով փախստականներին տրամադրվում է ժամանակավոր անձանգիր, քանի դեռ գործը գտնվում է դատարանում: Այդուհետեւ դատավորը եւս մեկ հարց ուղղեց Աշխենին. «Դուք հայցապանջի հիմքում նշել էիք, որ հայցվորը 2009 թվականին դիմել է ՄՊԾ՝ տեղեկանք ստանալու համար, որպեսզի դա ներկայացնի ԱՎՎ-ում՝ անձնագիր ստանալու համար: Հայցվորը 2005-2009 թվականների ընթացքում ունեցե՞լ է որեւէ փաստաթուղթ, թե՞…»: Աշխենը պատասխանեց, որ հայցվորն այդ ժամանակահատվածում որեւէ անձնագիր չի ունեցել:
Աղասի Դարբինյանն անհրաժեշտ համարեց նշանակել եւս մեկ նախնական դատական նիստ, որպեսզի դատարանին ամբողջությամբ ներկայացվի կողմերի ապացույցները:
Հաջորդ նախնական դատական նիստը կծանուցվի փոստային առաքմամբ:
Կարդացեք նաև
Հատկանշական է, որ դեռեւս 2009 թվականին դատարանը Գեւորգի փախստական լինելու հանգամանքն ապացուցել էր, սակայն Միգրացիոն պետական ծառայությունն այդպես էլ չէր տրամադրել նրան փախստական համարվելու մասին տեղեկանք, իսկ արդյունքում՝ ՄՊԾ-ն անգործության է մատնում դատարանում՝ իրեն պատասխանողի կարգավիճակում լինելու հանգամանքը եւ հազվադեպ է ներկա գտնվում դատական նիստերին՝ նախընտրելով ծանուցել դատարանին, որ գործը քննվի առանց իրենց ներկայության:
ՍԵՐԳԵՅ ՀԱԿՈԲՅԱՆ
«Առավոտ» օրաթերթ
