Aravot.am-ի հետ զրույցում թատերագետ-հրապարակախոս Լևոն Մութաֆյանը, գնահատելով նախորդ կիրակի ԱԺ պատգամավոր Սամվել Ալեքսանյանի կողմից իր երեխաներին կնքելու նպատակով Մալաթիայի եկեղեցու դռները հավատացյալների առջև փակելու տհաճ փաստն, ասաց. «Ամբողջ խնդիրը հետևյալն է` Սամվել Ալեքսանյանը և ես բավական լավ բարեկամներ ենք, բայց երկու փաստ ինձ հանել է իր դեմ. առաջինը փակ շուկայի խնդիրը, և հատկապես իբրև հայ մարդ, հայ հավատացյալ, հայ եկեղեցին սիրող, գնահատող, զայրացած, վիրավորված եմ այն քայլով, որ կատարվեց: Գոնե հայ եկեղեցու պատմության մեջ բացի պաշտպանական ժամանակներում, երբ անհրաժեշտ էր եկեղեցու դռները փակել`փրկելու համար այնտեղ պատսպարված մարդկանց, այլ դեպքեր չեն եղել, որ որևէ մեկը համարձակվեր փակել եկեղեցու դռները: Ռուսերեն բառ կա` кощунство, ես չեմ թարգմանի, բայց հայերեն մոտավորապես համարժեքը կասեմ` սրբապղծություն, եկեղեցին Աստծո տունն է, եկեղեցու դռները միշտ բաց պետք է լինեն, բայց մենք արդեն էնքան ենք կորցրել մեր արժեհամակարգերը, որ մի օլիգարխ, ավելի շատ փող թռցնող մեկը, որը բիրդան աղա է դառել, փակում է եկեղեցու դռները: Էստեղ, իհարկե ես միայն Սամվել Ալեքսանյանին չեմ մեղադրում, ցավոք սրտի էսօր մեր եկեղեցի թափանցել են նաև կրոնավորներ, կրոնական ծառաներ, որոնց համար փողն է գլխավորը և որոնք դողում են, գլուխ են խոնարհում փող ունեցողի կամ իշխանավորի առջև: Հազար Սամվել Ալեքսանյան լիներ, հավատավոր կրոնավորը չպետք է թույլ տար այս քայլը:Ես կրոնավորների նման պահվածքը համարում եմ անհանդուրժելի, անընդունելի: Ճիշտ այդպես, երևի հիշում եք Ծառուկյանի եկեղեցու բացման ժամանակ, երբ սեղաններ էին գցել, հասկանում եմ` հյուրասիրություն է և այլն, և այլն, բայց իրենք պիտի նախատեսին, թե ինչ կարող էր տեղի ունենալ: Մի խոսքով, էսօր փողով ծաղրում են մարդկանց, փողով վիրավորում են մարդկանց: Եկեղեցին հարսանյաց սրահի տեղ է օգտագործվում կամ ուրախությունների սրահի, որովհետև ես կարող եմ փող տալ, փակել որևէ ռեստորան իմ ընտանեկան տոնախմբությունները անելու, բայց եկեղեցու դռները փակել ընտանեկան տոնախմբության համար, արդեն էստեղ խոսում է անամոթ բիզնեսը: Ցավոք սրտի եկեղեցին էլ ընդունում է բիզնեսի հոգեբանությունը, դա անբարոյականություն է»,- ասաց մեր զրուցակիցը:
Նունե ԱՐԵՎՇԱՏՅԱՆ
Որ այսօրվա մեր Հայ Առաքելական եկեղեցին սրբապղծվել և սրբապղծվում է՝ գարեգին Բ-ի կողմից,
միանշանակ այդպես է: Որ երկիրը զավթել է այլասեռվածների մի խումբ, դա էլ է այդպես: Բայց ի՞նչ
կարող ենք ասել մի ամբողջ ժողովրդի մասին, ովքեր 5-10 հազար դրամով իրենց վաճառում են, առանց չնչին անհարմար զգալու: Եթե ես նման քայլի գնայի, ավելի լավ կլիներ՝ գետինը մտնեի, անկախ ինչ սոցիալական ծանր վիճակում լինեի: Հրեշավոր բան է տեղի ունենում, երբ ժողովուրդը
իրեն հոգեբանորեն վաճառված է զգում և ընդունում է այլասեռվածների խաղի կանոն, քանի որ արդեն ապրում է ստրուկի հոգեբանությամբ:
Այո,եկեղեցին էլ է ընդունում բիզնեսի, ես կասեյի չարչու հոգեբանությունը, որովհետև դրանց մեծամասնությունը ունեն առաջին հերթին ջհուդի հոգեբանություն և էություն:
Մի վախեցեք նրանցից, ովքեր մարմինն են սպանում, վախեցեք նրանցից, ովքեր հոգին ու մարմինն են մորթազերծ անում` մարդկանց վերածելով քայլող անշունչ ու կամազուրկ դիակների: Դժբախտաբար այսօր Հայ Ժողովրդին Մայր Հայրենիքում վերածել են քայլող անշունչ ու կամազուրկ դիակների: Այդ դիվային սրբապղծության մեջ իր լուման ունի նաև ներկայիս հայ եկեղեցին` հանձինս գարեգին երկրորդականի: Շատ ցավալի է, սակայն փաստ է: Բայց որքան կարելի է գրել, այլևս հոգնեցինք, հավանաբար ամեն ինչ պիտի թողնենք ինքնահոսի կամ Բարի Աստուծո նախախնամությանը, քանզի անամոթությունն ու անպատժելիությունը սահման չունեն: Ուստի ժամանակի ընթացքում կամ էշը կսատկի, կամ էլ էշատերը:
,,Ամբողջ խնդիրը հետևյալն է` Սամվել Ալեքսանյանը և ես բավական լավ բարեկամներ ենք…,, ու ,,…որ մի օլիգարխ, ավելի շատ փող թռցնող մեկը, որը բիրդան աղա է դառել…,,:Հոդվածի այս 2 մեջբերումներին կարելի էր ուշադրություն չդարձնել,եթե հոդվածի իմաստն համատարած անբարոյականության ու ու ,,մեր կորցրած արժեհամակարգի,, պախարակումը չլիներ…
,,Ասա ո՞վ է ընկերդ (բավականին լավ բարեկամդ),կասեմ՝ ո՞վ էս դու,, ժողովրդական ասացվածքն է՞լ է արժեզրկվում…
Ամեն ինչն էլ արժեզրկվել է ու սրանից լավ բանի հոտ չի գալիս,սա վերջն է ամեն ինչի (ականջդ կանչի,Աբրահամյան Արամ,որ նման դեպքերում կասեիր՝ ,,ոչ ադեկվատ,, պահվածք ու մտածելակերպ է՝ հաստատ):)
ոչ մեր եկեղեցին է մի բան, ոչ առավել ևս էս կեղծ մտավորականը