Մաքսային միությանը անդամակցելու որոշումը քաղաքական ուժերի հետ քննարկելու և հնարավոր հանրաքվեի ներկայացնելու մասին հարցին ի պատասխան, որ հնչեց Ստրասբուրգում Սերժ Սարգսյանի ելույթից հետո ԵԽԽՎ պատգամավորների հարցերի շարքում, նա հայտարարեց, թե քաղաքական ընդդիմության հետ խորհրդակցելու կարիք չկա, իսկ հանրաքվեն էլ հազիվ թե իմաստ ունի, որովհետև իրենք գիտեն, որ հասարակության մեծ մասը հավանության է արժանացնում իրենց որոշումը:
Այդպիսով, Սերժ Սարգսյանը Ստրասբուրգում օգտվեց Հայաստանի քաղաքական դաշտի, այսպես ասած, ընդդիմադիր կուսակցությունների օգնությունից, որ նրան ընձեռվեցին սեպտեմբերի 3-ից հետո այդ կուսակցությունների առաջնորդների կամ առաջնորդող կազմերի մի քանի հայտարարություններով: Նախ` այդ կուսակցությունները հենց սկսեցին ակնարկել կամ ուղղակի հայտարարել, որ Հայաստանում հասարակության մեծամասնությունը ռուսամետ է, և ինչպես գնաս Արևմուտք, եթե տնտեսապես կախված լինելով Ռուսաստանից` նաև հասարակական կարծիքն է նման կախվածություն պարտադրում: Իսկ ընդհանրապես, Հայաստանի ընդդիմադիր կամ այլընտրանքային ուժերի մեծամասնությունը` իր բացահայտ լոյալությամբ և Ռուսաստանին չբարկացնելու հավատամքով Սերժ Սարգսյանի որոշումը նրա եվրոպական ելույթից առաջ լիովին լեգիտիմացրեց, և նա Ստրասբուրգում ցույց տվեց, որ ամբողջ քաղաքական դաշտն իր վերահսկողության տակ է: Իսկ որպես թարմ ապացույց, Սերժ Սարգսյանը Ստրասբուրգում ելույթից առաջ մատուցեց գլխավոր դատախազի պաշտոնի համար քվեարկությունը խորհրդարանում, որտեղ ընդդիմությունը պարզապես հայտնվեց ծիծաղելի վիճակում:
Այս ամենից հետո Սերժ Սարգսյանը կարող էր Ստրասբուրգում նույնիսկ ոչինչ չասել, որովհետև ցույց էր տվել, որ Երևանում, միևնույն է, ուրիշ բան ասող չկա: Բանն այն է, որ Եվրոպային բացարձակապես չեն հետաքրքրում խոսքերի գեղարվեստական կառուցվածքաձևերը, դարձվածաբանական ձեռքբերումներն ու լեզվաբանական նորարարությունները: Նրանց հետաքրքրում է քաղաքական ուժի ասելիքի գաղափարական և բովանդակային կողմը, իսկ այդ տեսանկյունից Սերժ Սարգսյանը Ստրասբուրգից առաջ կարողացավ հստակ ցույց տալ, որ այդպիսի կողմ գոյություն չունի: Հենց այդ դիրքերից էլ նա Ստրասբուրգում ինչ-որ առումով նույնիսկ հաթաթա տվեց Եվրոպային` այն իմաստով, թե ամենասկզբից հայտարարել ենք, որ Ռուսաստանի դեմ ոչ մի բանի գնացողը չենք, և հետևաբար` այսօր ոչ ոք Հայաստանին չի կարող մեղադրել պայմանավորվածություններ խախտելու կամ անակնկալ մատուցելու համար:
Արամ Ամատունի
Կարդացեք նաև
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Ժամանակ» թերթի այսօրվա համարում
