Այսօր Երեւանում բացվեց Հունգարիայում կացնահարված ՀՀ բանակի սպա Գուրգեն Մարգարյանի հուշարձանը:
Համաձայն «Հեղինակային իրավունքի եւ հարակից իրավունքների մասին» օրենքի՝ լրատվական նյութերից քաղվածքների վերարտադրումը չպետք է բացահայտի լրատվական նյութի էական մասը: Կայքում լրատվական նյութերից քաղվածքներ վերարտադրելիս քաղվածքի վերնագրում լրատվական միջոցի անվանման նշումը պարտադիր է, նաեւ պարտադիր է կայքի ակտիվ հղումի տեղադրումը:
Ի՞նչ է այս հուշարձանի ասելիքը: Արդարացնում ենք Գուրգեն Մարգարյանի վարքագիծը, որ ադրբեջանցու կողքը հանգիստ քնում է ու թույլ է տալիս իրեն մորթե՞լ: Վարքի ա՞յս գիծն ենք քարոզում հայերին:
1920 թ. Շուշին գրաված թուրք զորապետներ նուրի և խալիլ փաշաները, տեղի խոսրով-բեկ Սուլթանովի հետ հրդեհել է քաղաքի հայկական թաղամասը, կոտորել հայ բնակչությանը` 35 հազար :
Կոտորածը գիշերն է սկսվել երբ հայերը քնած են եղել:
Բոլոր խառը բնակչությամբ քաղաքներում կոտորածները սկսվել են գիշերը:
Այս ամոթալի վարքագիծը՝ թուրքի ներկայությամբ խաղաղ քնելը պետք է դատապարտել:
Իմ կարծիքն է, որ Գուրգեն Մարգարյանի հուշարձանը պետք չէր կանգնեցնել: