Սեդրակյանի պատիժը նույնքան զարմանալի էր, որքան հունվարի 30-ին Տպագրիչների փողոցում, Հայրիկյանի տան մոտ հնչած կրակոցները։ Այդ օրը ծառացած հիմնական հարցը՝ թե ինչով էր նախագահի մի «ճ» կարգի թեկնածուն վտանգավոր մյուս «ճ» կարգի թեկնածուի համար, դատարանում այդպես էլ պատասխան չստացավ։
Զավեշտալի դրվագներով լի դատավարությունը մարիոնետների թատրոնի կանոններով էր ընթանում։ Այդ ընթացքում մահափորձի շուրջ նոր վարկածներ էին ծնվում։ Դրանցից մեկի համաձայն, Սեդրակյանին պատժում էին ինչ-որ անհասկանալի, հանրությանն անհայտ մութ գործարքի համար, եւ նրա դեմ օպերատիվ տվյալները հավաքվել էին դեռեւս Հայրիկյանի դեմ մահափորձից առաջ։ Պատահական չէ, որ սա միակն էր նախագահի թեկնածուներից, ում դեպքի օրը թույլ չտվեցին Հայրիկյանին տեսնելու գնալ եւ կանգնեցրին հիվանդանոցի մուտքի մոտ։
Հետագայում նա գնաց Հայրիկյանի հիվանդասենյակ ԲՀԿ անդամ եւ մամուլի պատասխանատու Բաղդասար Մհերյանի ուղեկցությամբ՝ հանգամանք, որի մասին հետագայում դատարանում հիշատակեց Պարույր Հայրիկյանը։
Քաղաքական շրջանակներում խոսում էին Սեդրակյանի անակնկալ հարստացման, շքեղ արտասահմանյան ավտոմեքենաների տեր դառնալու մասին՝ ակնհայտորեն ակնարկելով, որ Սեդրակյանը «ներդրված» թեկնածուներից է։ Ըստ այս վարկածի, մի հայտնի կուսակցական գործիչ ֆինանսավորել է Սեդրակյանին՝ ընտրություններին իր թեկնածությունը դնելու համար։ Հետագայում, սակայն, նրա առաջադրման հետ կապված քաղաքական որոշումը փոխվել է, բայց Վարդան Սեդրակյանը հետ չի կանգնել «հանձնարարությունից» եւ, այնուամենայնիվ, գրանցել է իր թեկնածությունը։ Այս արարքն է, որ նրան չի ներվել։
Կարդացեք նաև
Սակայն հիմնական վարկածը, որն այս անհասկանալի դատավարությունից հետո կրկին մտաբերվում է, «արեւմտյան դավադրությունն» է, որի համաձայն նախագահական ընտրությունների հետաձգումը ձեռնտու էր Արեւմուտքի ակնհայտ աջակցությունը վայելող Րաֆֆի Հովհաննիսյանի համար։ Նա այս դեպքում արագորեն ռեյտինգ էր հավաքում, եւ եթե մի քիչ էլ երկարեր քարոզարշավը, նրա ստացած ձայներն այլեւս անհնար էր լինելու կեղծել:
Սյուզան ՍԻՄՈՆՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հրապարակ» թերթի այսօրվա համարում
