Երկու օր առաջ եթերով ցուցադրվում էր Տիգրան Առաքելյան երիտասարդ տղայի դատական նիստը, ճիշտն ասած, չեմ հասկանում, թե իշխանություններն ինչո՞ւ են զոռով քաղաքական մարտիրոս դարձնում այդ տղային, թող ականջը մի հատ ոլորեին ու ասեին՝ գնա տուն: Գիտեք, չէ՞, որ մեր ժողովուրդը մարտիրոսներին, հալածյալներին շատ է սիրում, «Հայոց աշխարհ» թերթի հետ զրույցում ասել է գրող Ալվարդ Պետրոսյանը:
Ըստ նրա, «ժամանակին մի հոդված գրեցի Աշոտ Բլեյանի դեմ սկսված դատավարության առիթով: Գրեցի՝ կամ շնորհքով դատավոր բերեք, որը կապացուցի Բլեյանի մեղքերը, ու դատեք, կամ էլ ազատ արձակեք, եւ այդ մարդուն զոռով մի դարձրեք քաղաքական հալածյալ: Այդ մասին ասացի նաեւ Ռոբերտ Քոչարյանին: Բլեյանը հեռուստաեթերով հեռարձակվող բոլոր դատական նիստերն իբրեւ ամբիոն էր ծառայեցնում իր՝ մեզ համար մերժելի քաղաքական հայացքները տիրաժավորելու համար:
Նույնը կատարվում է այսօր Տիգրան Առաքելյանի շուրջ: Երկու օր առաջ այս երիտասարդի դատական նիստն էր, երիտասարդ ոստիկանին մոտեցավ քաղաքականությամբ զբաղվող մեկը, անունը չեմ ուզում տալ, այդ մարդը շատ է սիրում գետնին պառկել, այս պրովոկատորը սկսեց ուղղակի սադրել ոստիկանին՝ անհավատալի զազրախոսելով: Երիտասարդ ոստիկանը, եթե չհասկանար, թե ով է իր առաջ կանգնածը, թե որտեղ է ինքը, կարող էր նաեւ ապտակել, նույնիսկ ծեծել սադրիչին»:
Կարդացեք նաև
Հոդվածն ամբողջությամբ` «Հայոց աշխարհ» թերթի այսօրվա համարում:
Տիկին Պետրոսյանին ինչն է ավելի հուզում, շատ հետաքրքիր է՝ Տիգրան Առաքելյանի հայացքների տիրաժավորումը և իշխանությունների կամքից անկախ Տիգրանի հեղինակության և ժողովրդական համակրանքի աճը, թե ՀՀ արդարադատության ապաշնորհությունը և մի երիտասարդի ճակատագիրը? Համոզված եմ, որ առաջինը: Եվ նման հարցազրույցներով ոչ մի հարգանքի նշույլ չթողնելով նույնիսկ իր տարիքի հանդեպ (քանի որ իր անձի հանդեպ հարգանքը նա վաղուց է կորցրել) պիտի ասեմ, որ իր ականջները հաստատ արժե մի լավ ոլորել և բաց թողնել
Իսկ կլինի խոսեք այն բաների մասին ինչից հասկանում եք: