Հարցազրույց ԱԺ ՀՅԴ պատգամավոր Արծվիկ Մինասյանի հետ:
– ՀՅԴ բյուրոյի անդամ Վահան Հովհաննիսյանը համաձայնել է Գերմանիայում դեսպանի պաշտոն զբաղեցնելու առաջարկին: Նրա անձնական որոշումը որքանո՞վ կարող է ազդել ՀՅԴ-ի` Հայաստանի արտաքին քաղաքականության հարցում ունեցած դիրքորոշման վրա:
– Որոշումը ոչ մի ձևով չի կարող ազդել: Ես վստահ եմ, որ պարոն Հովհաննիսյանի անձնական դիրքորոշման վրա էլ չի կարող ազդել, որովհետև նա սկզբունքային մարդ է, որի նման քաղաքական գործիչները մեր իրականության մեջ շատ քիչ են: Ոչ պարոն Հովհաննիսյանը, ոչ Դաշնակցությունը իրենց դիրքորոշումն այդ հարցերում չեն փոխելու: Եթե առաջարկ է արվել, նշանակում է, որ գուցե իսկապես իշխանությո՞ւնն էլ մտածում է արտաքին քաղաքականության մեջ փոփոխություններ կատարելու մասին: Սա կարող է լավ ազդակ լինել արտաքին քաղաքականության մեջ ազգային-պետական ուղեգծին վերադառնալու համար: Վստահ եմ, որ որևէ մեկը չի կասկածում ոչ պարոն Հովհաննիսյանի անկեղծությանը, ոչ էլ ՀՅԴ պատրաստակամությանը` օգնելու պետականությանը:
– Տեսակետներ կան, որ Վահան Հովհաննիսյանի որոշումն այնուամենայնիվ կարող է ազդել ՀՅԴ-ի մոտեցումների փոփոխության վրա: Հնարավո՞ր է, որ ՀՅԴ-ն դադարի լինել ընդդիմություն:
Կարդացեք նաև
– Ես պարզապես շատ կցանկանայի, որ նրանք, ովքեր թերահավատորեն են մոտենում այս որոշմանը, տարբերակեն պետություն և իշխանություն հասկացությունները: Երբ Դաշնակցությունը խոսում է պետության, պետականության, ժողովրդի հզորացման մասին, իշխանությունն այստեղ կապ չունի: Լինի արտաքին ճակատում, թե ռազմաճակատում, ՀՅԴ-ն իբրև համազգային ներկայացված ուժ, կանգնած է լինելու մեր պետականության կողքին: Միգուցե դժվար է այս տարբերակումը տեսնել, բայց ավելի խորը նայելով հարցին, հույս ունեմ տարբերակումը կտեսնեն: Երբ կանգնած ես պետականության, պետության կողքին, չի նշանակում, որ դու իշխանության կողքին ես: Մենք մեր կարգավիճակը քաղաքական դաշտում չենք փոխել, չենք փոխում և որևէ ձևով, եթե նշանակումը ստացվի, եթե գերմանական կողմը տա իր համաձայնությունը, մենք մնալու ենք որպես ընդդիմություն և ավելին` մեր առաջարկներն ու ծրագրերը միշտ փորձելու ենք մղել: Մենք մնալու ենք ընդդիմություն` անկախ նրանից, թե պարոն Հովհաննիսյանը կնշանակվի՞ դեսպան, թե՞ ոչ:
ՏԻԳՐԱՆՈՒՀԻ ՄԱՐՏԻՐՈՍՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «168 ԺԱՄ» թերթի այսօրվա համարում
