Հայաստան-Վրաստան միջպետական ճանապարհին, Կիրանց-Ոսկեպար շրջանցիկ հատվածում, Ոսկեպարի գյուղի բարձունքում, ճանապարհի եզրին աղբակույտ է: Դրա վերաբերյալ ռուսերեն լեզվով ցուցանակը «օրինականացնում է» աղբավայրը: Այդ տարածքում մշտապես կանգ են առնում, դեմ-դիմաց գտնվող Ջողազի ջրամբարի, Գվարզին եւ Փայտասար լեռների գեղեցիկ պատկերները լուսանկարում արտասահմանցի զբոսաշրջիկները: Նրանք նաեւ աղբավայրն են լուսանկարում:
Զբոսաշրջությունը Տավուշի մարզի զարգացման գերակա ուղղություններից է: Տավուշի մարզպետ Արմեն Ղուլարյանը մարզխորհրդի նիստերում բազմաթիվ անգամ մարզպետարանի աշխատակիցներին, համայնքների ղեկավարներին հանձնարարական է տվել միջպետական ճանապարհի եզրին գտնվող աղբավայրերը վերացնելու համար, սակայն դրանք այդպես էլ չեն վերացվում:
Կարդացեք նաև
Ոսկան ՍԱՐԳՍՅԱՆ
Եթե աղբի քանակով գնահատական տանք ողջ մարդկությանը, ապա համոզված եմ, որ մեր ժաղովուրդը իրոք կհամարվի՝ ամենատաղանդավոր ժողովրդներից մեկը:
Իսկ գուցե արժեր հարցնել, թե ցուցանակն ինչու՞ է տեղադրվել։ Մինչ ցուցանակի տեղադրելը այդ հարգարժան արտասահմանցի ու հայ զբոսաշրջիկներն այդ ,,մուսոր,, կոչվող աղբը թափում էին հուշաղբյուրի ներսում․․․ Բայց ոչ-ոք դա չէր նկատում։ Ցուցանակ դրվեց, ցուցանակի մոտ էլ փոս փորվեց աղբի համար և հիմա էլ հուշաղբյուր կառուցող մարդը այդ զբոսաշրջիկ կոչվածներին պիտի անձամբ բացատրե՞ր, որ աղբը լցնեն փոսի մեջ, այլ ոչ թե ուր պատահի․․․
Իսկ գուցե պետք է արգելե՞լ հուշաղբյուր կառուցելը, որովհետև զբոսաշրջիկներն ու մնացած այցելուները ոչ միայն նման հասարակական հանգստի վայրերից օգտվել չգիտեն, այլ նաև սիրում են ուրիշների գործերի մեջ միայն վատը տեսնել․․․
Երևի ավելի ճիշտ կլինի նոր ցուցանակ տեղադրել այսպիսի վերտառությամթ՝ ,,Ձեր աղբը տարեք ձեզ հետ, որովհետև այն հուշաղբյուրում չի աճում, այլ դուք եք ստեղծում,,․․․