Չնայած այս տարվա ամառը քաղաքացիական աշխուժության իմաստով լավ էլ թեժ էր, այդուհանդերձ՝ շատերը ենթադրում են, որ քաղաքական ու ներքաղաքական հիմնական իրադարձությունները կծավալվեն աշնանը:
Հատկապես ընդդիմադիր ուժերն են էդ կարծիքին, եւ քանի որ էդ կարծիքին են, այժմվանից սկսել են ռազմավարական հնարքներ գործադրել՝ ակնկալելով, որ սպասվելիք ընդդիմադիր շարժումը կձեւավորվի ու կծավալվի միայն ու միայն իրենց առանցքի շուրջ:
Եվ վերստին առաջին պլանում են հայտնվել Րաֆֆի Հովհաննիսյանն ու «Ժառանգությունը», եւ դարձյալ Րաֆֆի Հովհաննիսյանն ու «Ժառանգությունը» միասնական պայքարի կոչեր են հնչեցնում, եւ նորից Սեֆիլյանն ու ընկերները կասկածով են վերաբերվում Րաֆֆիական ու ժառանգական էդ կոչերին ու կոչնակներին, եւ վերստին ՀԱԿ-ականները հեգնանքով են արձագանքում էդ հորդորակներին՝ դրանք անլուրջ համարելով, եւ դարձյալ այլընտրանքային ԲՀԿ-ն ու անձամբ Ծառուկյանը փիլիսոփայական լռություն են պահպանում, եւ, անկախ էս ամենից, երիտասարդ քաղաքացիականներն իրենց սկսածն են շարունակում՝ ոչ միայն տրանսպորտի գնի, այլեւ արդեն կարմիր գծերի, ուսման վարձի եւ այլ խնդիրների վերաբերյալ, ու դեռեւս պարզ չէ՝ ջահելական էս կրակի վրա ով է ավելի շատ յուղ լցնելու՝ ընդդիմությո՞ւնը՝ էդ կրակի շուրջ տաքանալով ու էդ կրակն իրենով անելով, թե՞ իշխանությունը՝ էդ կրակն իրենով եւ էդ կրակի բոցերն ապաքաղաքական ու ապակուսակցական ուղղությամբ ուղղորդելով:
Առայժմ պարզ չէ՝ Րաֆֆի Հովհաննիսյանն ու «Ժառանգությունը» հասկացե՞լ են, որ առանց ընդդիմության միասնության որեւէ ռեալ արդյունքի հնարավոր չէ հասնել, եւ դրա համա՞ր են միասնության կոչնակներ հնչեցնում, թե՞ ընդհակառակը՝ վերստին միասնության գործընթացի իրականացման առաքելությունն իրենց մենաշնորհն են դարձնում, որպեսզի միասնությունը վերստին իրականություն չդառնա:
Կարդացեք նաև
Հարցերն ու հարցականներն անթիվ ու անհամար են, եւ, ի տարբերություն Րաֆֆիի ու «Ժառանգության», ընդդիմադիր ու այլընտրանքային մյուսները խորիմաստ ու փիլիսոփայական լռություն են պահպանում, եւ խորիմաստ ու փիլիսոփայորեն լռողներից ոմանք Պուտինի մի բառին են սպասում, ոմանք էլ՝ Օբամայի ու Արեւմուտքի, եւ էս խորիմաստ ու փիլիսոփայորեն լռողներն ու սպասողները մեր էն քաղաքական ուժերն են, ովքեր համարում են, որ մեզ հետ կապված բոլոր հարցերը Հայաստանում ու մեր ժողովրդի կամքով են լուծվում, այլ ոչ թե դրսի հզորների, եւ էսպես բոլորին ու առաջին հերթին իրենք իրենց խաբելով՝ ուշի-ուշով եւ համբերությամբ սպասում ու փորձում են գուշակել, թե առաջիկա քամիները որ կողմից եւ որ ուղղությամբ են փչելու, եւ Հայաստանի անկախության էս շարունակվող իմիտացիան բոլորին է ձեռնտու՝ բացի ժողովրդից, որովհետեւ եթե Հայաստանը դրսի հզորներից է մշտապես կախված, ժողովուրդը նաեւ ներսի հզորներից է մշտապես եւ շարունակաբար կախված ու ասպատակված:
ՈՍԿԱՆ ԵՐԵՎԱՆՑԻ
