Բուսակեր Ալբերտ Էնշտեյնն ասել է. «Ոչինչ այդքան օգտակար չի կարող լինել մարդու առողջության և Երկրի վրա կյանքի հետագա զարգացման համար, ինչպես բուսակերության տարածումը»: Եվ իսկապես այսօր միլիոնավոր մարդիկ հրաժարվում են մսակերությունից՝ պնդելով, որ ամեն տարի միայն ուտելիքի համար սպանվում է շուրջ 60 մլրդ կենդանի:
Հայաստանում սա ևս լուրջ խնդիր է:
Անի Խաչատրյանը, ով արդեն մեկուկես տարի է, ինչ դարձել է բուսակեր, պատմում է, որ մեզ մոտ՝ Հայաստանում, այսօր գնալով շատանում են բուսակերները, ինչը իհարկե ուրախալի փաստ է:
« Հայաստանում թյուր կարծիք է ձևավորվել իբրև բուսակերների համար, սնունդ գտնելը դժվար է կամ կերակրացանկն է կրկնվող, սակայն Հայաստանում բուսակերների սնունդը բազմազան է և ընտրույթունն էլ մեծ է ու չհոգնեցնող» ,-ասում է Անի Խաչատրյանը:
Անցյալում մարդիկ հրաժարվում էին «սպանդային» կերակուրից` լոկ կրոնական կամ փիլիսոփայական նկատառումներից ելնելով, համաձայն որոնց` յուրաքանչյուր կենդանի արարած, ինչպես և մարդը, ապրելու իրավունք ունի:
Անին պատմում է, որ ինքը և իր 4-ամյա տղան արդեն մեկուկես տարի է, ինչ բուսակեր են և դա իր պատճառներն ունի:
«Չնայած բնական մորթի և կաշի չէի հագնում, սակայն սկզբում ահավոր շատ էի սիրում միս ուտել,- ասում է Անի Խաչատրյանը,- բուսակերությունը սկսվեց այն բանից հետո, երբ մի քանի հոլովակներ տեսա, թե ինչ էին անում կենդանիներին մեր ստամոքսները հասցնելու համար: Տեսահոլովակից հետո հասկացա, որ խղճիս ձայնն ավելի ուժեղ է, քան ստամոքսս: Հասկացա, որ ես կենդանիներին ավելի շատ սիրում եմ սիրում կենդանի վիճակում, քան իմ ափսեի մեջ: Երբ տղայիս բացատրեցի, թե որտեղից է ստացվում միսը, նա ինձ ասաց, որ չի ուզում կենդանիները մեռնեն, որ ինքը ուտի: Դրանից հետո արդեն մեկուկես տարի է ես էլ, փոքրիկս էլ բուսակեր ենք և մեզ ավելի թեթև ենք զգում»:
1987թ. գերմանական համալսարաններից մեկի կողմից իրականացված սոցհարցումների արդյունքում պարզվել է, որ արևմտյան երկրներում բուսակերության անցնելն ունի հետևյալ դրդապատճառները. առողջությունը պահպանելու ձգտում (78%), էթիկա (69%), բնապահպանություն (35%), Էսթետիկա (28%), կրոնական (23%), փիլիսոփայական (22%), տնտեսական (19%) և հիգիենիկ (9%):
Ըստ Անիի՝ ամեն մարդ ունի իր պատճառները՝ մեկը բուսակեր է դառնում առողջության համար, մյուսը կենդանիների, իսկ հաջորդն էլ մի օր արթնանում ու հասկանում է, որ էլ չի կարող միս ուտել, առանց հասկանալու, թե իր հետ ինչ կատարվեց:
Իսկ թե որքանով էր հեշտ մսից անցում կատարելը բույսերին և բանջարեղեններին, Անին պատասխանում է. «Ինձ մոտ ոչ մի խնդիր չի առաջացել, ընդհակառակը, քանի տարի ստամոքսի հետ խնդիրներ եմ ունեցել, մսից հրաժարվելով դա նույնպես անցել է: Իսկ տղաս գրեթե երբեք չի հիվանդանում, իսկ եթե հիվանդանում էլ է, դա տևում է շատ թեթև ու շատ կարճ: Բուսակերության հետ իմ իմունիտետն էլ բարձրացավ, մի ժամանակ շատ մրսկան էի ու շուտ էի հիվանդանում: Իսկ հիմա նույնիսկ աշնանն ու գարնանը լողանում եմ սառը գետերում ու լճերում և չեմ հիվանդանում, չնայած դա միայն բուսակերությունից չէ, ապրելակերպս ևս փոխվել է, անցել եմ առողջ ապրելակերպի: Ոչ կանոնավոր զբաղվում եմ նաև յոգայով,իսկ դա ևս մեծ նշանակություն ունի »:
Կարդացեք նաև
Ինչպես Անին տեղեկացրեց ՝ սեպտեմբերի 28-ին՝ Մաշտոցի պուրակում կազմակերպվելու է Վեգան ֆեստիվալ, որի ընթացքում լինելու են տարբեր միջոցառումներ՝ workshop-եր ՝ յոգայի, կենդանիների պաշտպանության և առհասարակ առողջ ապրելակերպի վերաբերյալ: Այդ օրը նաև կցուցադրվի ֆիլմ՝ կենդանիների պահպանման մասին: Նման ֆիլմ նկարահանելու գաղափարը ևս Անիին է եղել, նա, տեսնելով իր փոքրիկի ոգևորվածությունը այս խնդրի վերաբերյալ, փորձել է ֆիլմ նկարահանել, ֆիլմի հերոսներ ընտրելով՝ երեխաներին և կենդանիներին:
Օվսաննա Սիմոնյան
