Սեւան Ղազարյանը 2008 թ. ավարտել է Երեւանի պետական տնտեսագիտական համալսարանը, 2011-ին՝ Հայաստանի ամերիկյան համալսարանը: Երիտասարդն այժմ սովորում է Լոնդոնի համալսարանական քոլեջում: Նա պատմեց իր հաջողությունների մասին:
– Ի՞նչ մասնագիտություն ես ուսումնասիրում:
– 2012թ. սեպտեմբերից սովորում եմ Լոնդոնի համալսարանական քոլեջի (UCL) միջազգային մագիստրատուրայում «Տնտեսություն, պետություն եւ հասարակություն» (IMESS) ծրագրով «Տնտեսագիտություն եւ բիզնես» մասնագիտացմամբ: Մագիստրոսական այս ծրագրի յուրահատկությունն այն է, որ ուսումնական ծրագրի շրջանակներում ուսումնասիրվող տնտեսա-քաղաքական խնդիրներն ունեն հստակ տարածաշրջանային ընդգրկում՝ Արեւելյան Եվրոպա եւ հետկոմունիստական երկրներ, որոնց տնտեսական եւ քաղաքական համակարգերը հաճախ բնութագրվում են որպես «անցումային»: Սա ինձ համար լրացուցիչ խթան է, քանի որ Հայաստանը եւս գտնվում է այս տիրույթում, եւ արծարծվող հարցերը, մասնավորապես՝ բարեփումների քաղաքականությունը, տնտեսական համակարգի ազատականացումը, օրակարգային նշանակություն ունեն Հայաստանի համար: Ուսումս ավարտելուն պես մտադիր եմ ներգրավվել տնտեսական քաղաքականության հետ կապված հետազոտական աշխատանքներում:
– Անցյալ տարի քո համալսարանը լավագույն տասնյակի յոթերորդն էր, իսկ այս տարի` 4-ը: Դժվա՞ր է սովորել նման հեղինակավոր բուհում:
– Այս ընթացքում ինձ մոտ ավելի ամրապնդվեց այն մտայնությունը, որ ինքնակրթությունը սովորելու ամենաարդյունավետ միջոցն է: Համալսարանում առաջադրված պահանջները բարձր են, իսկ մատուցվող կրթությունը՝ որակյալ, սակայն ուսանողի անհատական նպատակամիտվածությունից են կախված նրա մասնագիտական հեռանկարները: Այս առումով, համալսարանն ընդամենը ուսանողին իր մասնագիտական որոնումներում տրամադրում է անհրաժեշը տեխնիկական եւ խորհրդատվական ռեսուրսներ: Երբ ունես մասնագիտական հավակնություններ, դժվարությունները միջոց են քննելու եւ վերագնահատելու դրանց իրատեսական լինելը: Հեղինակավոր համալսարանում սովորելը կարեւորում եմ այնքանով, որքանով գիտելիքներիդ մակարդակը գնահատվում է համաշխարհային սանդղակով եւ, համապատասխանաբար, հնարավորություն ունես մրցունակ լինել նաեւ միջազգային ասպարեզում:
– Լոնդոնի համալսարանական քոլեջը մտնում է «Լույս» հիմնադրամի կողմից հովանավորվող համալսարանների ցանկը: Դիմե՞լ ես «Լույսին» կրթաթոշակ ստանալու համար:
– Երբ անցյալ տարի սովորելու առաջարկ ստացա, տեխնիկական պատճառներով չհասցրեցի դիմել «Լույս» հիմնադրամին մինչեւ դիմումների վերջնաժամկետը՝ հունիսի 15-ը: Այս տարի արդեն դիմեցի հիմնադրամին ապրիլի 1-ին՝ հենց այն օրը, երբ դիմումի հայտաձեւը առցանց հասանելի դարձավ: Եվ, բարեբախտաբար, «Լույս» հիմնադրամն այս տարի ինձ շնորհեց կրթակոշակ:
– Տարբերվո՞ւմ է ուսանողական կյանքը Երեւանում եւ Լոնդոնում:
– Բնականաբար տարբերությունները շատ են: Ամենացայտունը միջազգային ուսանողական միջավայրն ու բազմամշակութային շփումներն են: Լոնդոնում ուսանողներին ընձեռված են լայն հնարավորություններ՝ առօրյան կազմակերպելու անհատական նախասիրություններին համահունչ: Օրինակ, համալսարաններին կից գործում են բազմաթիվ սպորտային, մշակութային կամ ժամանցային ակումբներ: Սակայն, միեւնույն ժամանակ կուզենայի նշել, որ Երեւանում եւս տպավորիչ եւ հիշարժան ուսանողական կյանք եմ ունեցել: Կարծում եմ՝ ուսանողական կյանքը ամենալավ ժամանակաշրջանն է՝ որտեղ էլ որ այն անցկացնես:
– Ամառը եւս անցկացնելու ես Լոնդոնում, քանի որ կարեւոր աշխատանքային պայմանագիր ես կնքել Եվրամիության կողմից ֆինանսավորվող Anticorrp ծրագրի շրջանակներում: Ի՞նչ ծրագիր է դա, եւ նչ աշխատանք ես կատարում:
– Ուսումնական տարվա ավարտին առաջարկ ստացա՝ հետազոտական աշխատանք իրականացնելու Anticorrp ծրագրի շրջանակներում: Այն մեծամասշտաբ հետազոտական նախագիծ է, որում ներգրավված են 21 հետազոտական խմբեր Եվրամիության 16 երկրներում՝ հիմնականում հեղինակավոր համալսարաններում: Հետազոտական խմբերից մեկն էլ գործում է Լոնդոնի համալսարանական քոլեջում (UCL), որում եւս ընդգրկված եմ: Ծրագրի նպատակն է՝ ուսումնասիրել այն գործոնները, որոնք նպաստում են կամ խոչընդոտում են արդյունավետ հակակոռուպցիոն քաղաքականության իրականացմանը ինչպես Եվրամիության, այնպես էլ հարակից երկրներում: Ներկայումս ծրագրի շրջանակներում ուսումնասիրում եմ Վրաստանի հակակոռուպցիոն քաղաքականության եւ կառավարման համակարգի բարեփոխման խնդիրները:
Զրուցեց
ՍՅՈՒԶԻ ԹՈՐՈՍՅԱՆԸ
«Առավոտ» օրաթերթ
