Երեք-չորս օր է՝ մամուլն ու համացանցը ակտիվորեն քննարկում են Մոսկվայի մատույցներում, Պոդոլսկ քաղաքի մերձակայքում տեղի ունեցած վթարը: Բեռնատարը բախվել է ավտոբուսին, զոհվել են 18 հոգի, հիմնական մեղավոր է դիտվում բեռնատարի վարորդ` ՀՀ քաղաքացի, 46-ամյա Հրաչյա Հարությունյանը: Նա կալանավորված է:
Դժբախտ պատահարներ մեծաքանակ զոհերով, ցավոք, լինում են բոլոր մեծ քաղաքներում, ցավալին ու մեզ` հայաստանցիներիս համար անընդունելին, ռուսական լրատվամիջոցների մի մասի արձագանքի, ավելի ճիշտ՝ դրա ձեւի ընտրությունն է: Դեպքից թեթեւ վնասվածքներով դուրս եկած Հրաչյա Հարությունյանը դատարանի դահլիճ է բերվել կանացի ծաղկավոր խալաթով ու լրատվամիջոցները տեսարանը հաճույքով են ցուցադրում, ոչ ոք չի հարցնում` ինչո՞ւ կանացի խալաթով, ինչո՞ւ ոչ հիվանդանոցային հանդերձանքով կամ թեկուզ վթարից պատառոտված հագուստով, ո՞վ է կնոջ խալաթ հագցրել Հրաչյա Հարությունյանին:
Իսկ ես հիշեցի մարդասպան Ռամիլ Սաֆարովին: Մարդասպան Ռամիլ Սաֆարովին դատարան էին բերում տղամարդու սոլիդ տեսքով` կոստյում-փողկապ, Հրաչյա Հարությունյանին` կնոջ խալաթով:
Մարդասպան Ռամիլ Սաֆարովի դատավարությանը Ադրբեջանի ղեկավարությունն էր հետեւում եւ ի վերջո մարդասպանին «իրենով արեց» եւ ներում շնորհեց: Հրաչյա Հարությունյանին նվաստացնելու դեմ Հայաստանի իշխանությունից ոչ ոք չի ընդվզել, միայն ՄԻՊ Կարեն Անդրեասյանն է Ռուսաստանին խնդրել, որ Հարությունյանի մարդկային արժանապատվությունը ոտատակ չտան:
Կարդացեք նաև
Ռամիլ Սաֆարովը 2006 թվականին Բուդապեշտի քաղաքային դատարանի դատավճռով դատապարտվեց ցմահ ազատազրկման` 30 տարի առանց ներման թույլտվության, սակայն` 6,5-7 տարի անց վերադարձավ հայրենիք, Հրաչյա Հարությունյանին սպառնում է մինչեւ 7 տարի ազատազրկում:
Ռամիլ Սաֆարովին դատապարտած ԵՄ անդամ Հունգարիան եւ Ռուսաստանը հեչ համեմատելի չեն: Մարդասպան Ռամիլ Սաֆարովի եւ վարորդ Հրաչյա Հարությունյանի համեմատությունը լացելու աստիճանի տխուր է:
Ռուսաստանը կանացի խալաթ կհագցնե՞ր Հրաչյա Հարությունյանին, եթե նա լիներ Ֆրանսիայի, Իսպանիայի կամ ասենք՝ Էստոնիայի քաղաքացի: Ռուսաստանը կանացի խալաթ կհագցնե՞ր Հրաչյա Հարությունյանին, եթե գազի գնի բարձրացմանն ի պատասխան՝ Հարությունյանի երկիրը վերանայեր ռուսական ռազմաբազաների տեղակայման պայմանները: Ռուսաստանը կանացի խալաթ կհագցնե՞ր Հրաչյա Հարությունյանին, եթե ռուսական զորքերը չմասնակցեին Հարությունյանի երկրի անկախության զորահանդեսին: Ռուսաստանը կանացի խալաթ կհագցնե՞ր Հրաչյա Հարությունյանին, եթե միջազգային դիտորդների գնահատմամբ կեղծված ընտրությունը Ռուսաստանը օրինական չճանաչեր: Եվ այլն, եւ այլն, եւ այլն…
Ինձ թվում է՝ ես գիտեմ, թե ինչու է Ռուսաստանը կանացի խալաթ հագցրել Հայաստանի քաղաքացի Հրաչյա Հարությունյանին: Գիտեմ նաեւ, թե ինչու է Հայաստանի քաղաքացի Հրաչյա Հարությունյանը Ռուսաստանում վարորդ աշխատում` հաստատ կանացի խալաթ հագնելու համար չի: Բայց դե իմ իմանալ-չիմանալը առաջնային չի: Իսկ ում տեղեկացվածությունը առաջնային է՝ լռում է: Ու դրա համար Ռուսաստանը բարձրացնում է գազի գինը, մասնակցում մեր անկախության զորահանդեսին ու ՀՀ կասկածյալ քաղաքացուն կանացի խալաթ հագցնում:
Ուզում եմ լացել եւ արտագաղթել, կամ արտագաղթել ու լացել: Արտագաղթել հաստատ ուզում եմ, լացել` դեռ չեմ հասկանում:
Արամ ԶԱՔԱՐՅԱՆ
Հեղինակ ջան լացել պետք չէ, արտագաղթել` դու գիտես… բայց որ Ռուսաստանի հետ այլ «եղբայրություն» եւ «բարեկամություն» է պետք` անհերքելի է:
Ծաղկավոր խալաթ պետք է հագցնել պուտինին ու սերժիկին։