Այսօր Հայաստանի թատերական գործիչների միության դահլիճում տեղի ունեցավ «Համազգային հայ կրթական և մշակութային միության» «Լևոն Շանթ» թատերգության մրցանակաբաշխության արդյունքների ամփոփման և մրցանակների արժանացած դրամատիկական ստեղծագործությունների հեղինակների պարգևատրման արարողությունը:
Մրցանակաբաշխության թեման ազգային և համամարդկային արժեքների, անհատի ինքնության, մեր ժամանակի հերոսի փնտրտուքն էր, որին իրենց մասնակցությունն էին ունեցել հեղինակներ Հայաստանից, Արցախից եւ սփյուռքից։ Ըստ մրցույթի կանոների, ընդունվել են միայն չտպագրված, չբեմադրված կամ չհրապարակված աշխատանքներ՝ առանց ժանրային սահմանափակման, արևելահայերեն և արևմտահայերեն, շուրջ 51 աշխատանքներ:
Կարդացեք նաև
Ժյուրիի անդամ, Համազգային հայ կրթական եւ մշակութային միության նախագահ Լիլիթ Գալստյանի փոխանցմամբ`մրցանակաբաշխության նպատակն է՝ նպաստել ժամանակակից հայ թատերգության զարգացմանը, ստեղծագործող նոր անունների, թատերգության ժամանակակից ուղղությունների բացահայտմանը, հայ թատերարվեստի լավագույն ավանդույթների շարունակականության ապահովմանը, ինչպես նաև աջակցել նոր պիեսների բեմադրությանը։
Յոթ հոգուց բաղկացած ժյուրիի անդամներն առաջին փուլում ընտրել են այն 12 լավագույն պիեսները, որոնք պետք է ընդգրկվեն ժողովածուում, ինչպես նաև «Լևոն Շանթ» թատերգության մրցանակաբաշխությունը նախատեսել էր երեք մրցանակ՝ 1-ին տեղ՝ 1.000.000 դրամ, որին արժանացավ Գուրգեն Խանջյանը` «Արտավազդ- Շիդար» պիեսի համար, 2-րդ տեղ՝ 800.000 դրամ Սամվել Խալաթյանի «Գնացքի երկու տոմս», 3-րդ տեղ՝ 600.000 դրամ` Արմեն Ճգնավորյանի «Աստվածային կատակերգություն»-ը, եւ եւս 2 խրախուսական պարգև` 200.000-ական դրամի չափով արժանացան՝ Հրաչ Բեգլարյանի «Ես, Մանվելը, համակարգիչը» եւ Նուշիկ Ղազարյանի «Վաճառականներ» պիեսները:
Լիլիթ Գալստյանի խոսքով` ներկայացված պիեսներից գրեթե յուրաքանչյուր երկրորդը արցախյան ազատամարտի կամ արտագաղթի մասին էր, որն իրեն չցավեցնել չէր կարող, հավելելով, որ առաջին մրցանակի արժանացած պիեսը կբեմադրվի Համազգային հայ կրթական և մշակութային միության աջակցությամբ եւ եւս երկու պիես Մշակույթի նախարարության աջակցությամբ:
Առաջին մրցանակակիր Գուրգեն Խանջյանն անգամ չօգտվեց իրեն հասնելիք խոսելաժամանակից, միայն ասաց. «Ես եթե խոսել կարողանայի, չէի գրի: Գրում եմ, որովհետև խոսել չեմ կարողանում»,-ասաց մրցանակակիրը:
Քրիստինա ՄԻՐԶՈՅԱՆ
