Բրիտանիայի ներքին գործերի նախարարությունը արգելել է ՌԴ 60 քաղաքացիների մուտքը իրենց երկիր: Պատժվածները այն բժիշկներն են, դատավորներն ու «կլուչնիկները», որոնք այսպես թե այնպես մասնակցել են փաստաբան Սերգեյ Մագնիտսկու սպանությանը: (Ավելի վաղ նմանատիպ որոշում էր ընդունել ԱՄՆ Կոնգրեսը): Ռուսաստանում ոմանք ուրախացել են՝ այսուհետ այդ մարդիկ, որոնք տանջում, խոշտանգում են ազատազրկվածներին, իրենց ավելի զգաստ կպահեն, կհասկանան, որ անպատիժ չեն: Ինձ թվում է՝ դա առնվազն միամիտ մոտեցում է: Որովհետեւ մարդիկ զգում են, որ իրենց հանցագործությունները արդար փոխհատուցում կստանան միայն այն դեպքում, երբ դա տեղի է ունենում իրենց սեփական երկրում, այսպես ասած՝ ազգային մակարդակով: Իսկ երբ դա անում է որեւէ երկիր կամ միջազգային կազմակերպություն, թեկուզ Եվրադատարան, միշտ էլ կա այն «արդարացումը», որ դրանք մեր երկրի դեմ նյութվող իմպերիալիստական դավեր են, որ Արեւմուտքը երեսպաշտ է, այնտեղ էլ են մարդու իրավունքները խախտվում եւ այլն: Ընդ որում, երեսպաշտության եւ խախտումների մասին դատողությունները սկզբունքորեն ճիշտ են, եւ դավերի պահն էլ չի կարելի բացառել: Բայց դա փոխում է խոսակցության ուղղվածությունը եւ մեր՝ տեղական հանցագործներին հնարավորություն է տալիս իրենց անպատիժ զգալու:
Ի՞նչ օգուտ է ունենալու, օրինակ, որ Լիսկայի եւ նրա ընտանիքի վերաբերյալ որեւէ երկիր եւ որեւէ միջազգային ատյան դատապարտող որոշում կամ հայտարարություն ընդունի: Մեր կյանքը լավանալո՞ւ է նրանից, որ նրան ու Զարզանդին, ենթադրենք, արգելեն մուտք գործել Մեծ Բրիտանիայի լորդերի պալատ: Բացարձակապես:
Կարեւորն այն է, որ նրանց հաջողվել է «ջրել» նախորդ գործերը, իսկ հիմա Սուրիկ Խաչատրյանը կարողացել է վարձել ամենալավ փաստաբանին: Բայց դա դեռ ոչինչ. շատ ավելի կարեւոր է, որ մեկ այլ փաստաբան ունի՝ ի դեմս զինդատախազ Գեւորգ Կոստանյանի, որն արդեն հասցրել է անել մի շարք «լիսկայամետ» հայտարարություններ (չնայած դա, որքան հասկանում եմ, դատախազի գործը չէ): Իսկ առավել կարեւորն այն է, որ նախկին մարզպետի երրորդ փաստաբանն է լինելու դատավորը, որը, ըստ ամենայնի, որոշում կընդունի, թե Լիսկայի ընտանիքը զբաղված էր անհրաժեշտ ինքնապաշտպանությամբ:
Հիմա ի՞նչն է ավելի կարեւոր՝ որ Հայաստանում նորմալ նախաքննություն եւ արդար դատավարությո՞ւն իրականացվի, թե՞ որ, ասենք, Պետդեպարտամենտը իր տարեկան զեկույցում նշի, որ մեր քննչական եւ դատական մարմինները անկախ չեն գործում: Նման զեկույցների «արդյունավետությունը» ամբողջությամբ արտացոլված է ռուսական ասացվածքում՝ «А васька слушает да ест»:
Կարդացեք նաև
ԱՐԱՄ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ
Գորիսի դեպքերի հետ կապված, բացարձակ կարծիք չունեմ, որովհետեվ տեղյակ չեմ իրականում ով, ում, ինչքան, ինչու տվել է կամ չի տվել, կամ խանգարել է եվ արդյոք դրա օրինական կամ անօրինակ իրավունքը ուներ թե …. մի խոսքով մութ է ինձ համար:
Իսկ մնացած հարցում ամբողջությամբ եմ կիսում ձեր մոտեցումները: Ցավոք լուծումը չեմ տեսնում, մեր հասարակությունը քաղաքացիական չէ, ավելին երթուղայունում եղել են դեպքեր խնդրել, հետո նաեվ պահաջել եմ, հետո անգամ ձայնս բարձրացրել, սպառանացել եմ, որ կբողոքեմ քաղաքապետարան, եթե հիմա այդ երաժշտության ձայնը չիջեցնի վարորդը եվ հենց այդ տհաճ պահին կանայք, ուղեվորներ ինձ կշտամբել են ԴԱՆՈՍՉԻԿԻ տիպի պիտակավորումներով: Այն բոլոր իմ հարեվանները, որոնք ընտրությունների ժամանակ դուրս են գալիս փողոց, չեն համաձայնվում, որ ես էլ իրենց հետ միացած բողոքենք, պահաջենք, որ բակում այս կամ այն անձին կարգի հրավիրեն, ավելին օգնում են, որ անօրինական կառուցապատում անեն: Մենք անկեղծ ու ազնիվ չենք անգամ մենք մեր հետ: Իհարկե, եթե լիներ մի փոքրիկ պարկեշտ ընդիմություն ու հեռթով բարձրացներ խնդիրները լուծեր դրանք մասսաների միջոցով, դա կլիներ իմ գնահատմամբ իդեալական:
Սակայն մարդիկ պատրաստ են ձեր թերթում, հայհոյել հիմնականում կարծում եմ անտեղի, սակայն, որ գործ անեն, պահաջեն, ջանք թափեն, գնան քաղաքապետարան ու ասեն փողոցում աղբամաններ չկան…. չեն անում, իրենց դա չի հուզում….
Մենք դեռ քաղաքցի չենք, մենք դեռ ապրում ենք օտարի լծի տակ գտնվող երկրի գյուղացու հոգեբանությամբ:
իսկական անաչառ իրավական համակարգում պատասխանատվության պետք է եթարկվեն երկուսնել, մի կողմ դնենք բարոյական կողմը, հարցին մոտենանք իրավական տեսանկյունից, զենքով հարաբերություններ չեն պարզում, օրենքն է դա արգելում, էն որ Բուդաղյանին պետք է պատասխանատվության ենթարկեն դա օրինական է, բայց որ մյուս կողմը իշխանության հովանավորությամբ ճողոպրում է պատասխանատվությունից այ դա արդեն կողմնակալություն է…..
Հետաքրքիր կլիներ կարդալ հարգարժան Արամ Աբրահամյանի կարծիքը մյուս կողմի՝ Բուդաղյանների , գործողությունների վերաբերյալ, արդար դատավարության սկզբունքներից ելնելով:
Իմ տպավորությամբ, նրանք էլ իրենց չափով պատասխանատվություն են կրում: Բայց հիմա կարծես միտում կա ողջ պատասխանատվությունը դնել Բուդաղյանների վրա:
Դե այսօր ի՞նչ լավ կամ նորմալ բան կարելի է սպասել….Թող ինձ ներեն ազնիվ մարդիկ, որոնք քիչ տոկոս են կազմում,հիմնականում մենք բոլորով իրար լավ սազում ենք՝( նկատի ունեմ կրիմինալ ղեկավարությանը և պատերի տակ խոսացող մեծամասնությանը): Ժողովրդական խոսք կա, որ լավ սազում է «Ոնց նախիրը, ընենց էլ նախրի մոզին»…
Հարգելի Արմեն: Ինչպես որ բացարձակ կարծիք չունես Լիսկայի գործով, նույնչափ և կարծիք չունես
թե ինչ է կատարվում Հայաստանում, առավել ևս Երևանում: Իսկ ինչի մասին, որ նշում ես որպես
թերություններ, ուղղակի անհարմար է:
Երկիրը կործանվում է հրեշավոր մարդկանց ձեռքերով, և ժողովրդի միջամտությամբ: Այսօր կա մի ուժ
որը հենց քո նշած ազնիվ, արդար, խելացի մարդիք են գլխավորում: Այդ ուժը չի պատկանում որևէ
կուսակցության, այն համազգային շարժում է: Նրանց ենք միացել նաև մեկ տասնյակից ավել սփյուռքի հայեր: Այդ շարժումը կոչվում է՝ ՆԱԽԱԽՈՐՀՐԴԱՐԱՆ: Մեր հերթական հանրահավաքը
լինելու է վաղը, Ազատուտյան հրապարակում, ժամը՝ 19 անց 30 րոպեին: Հրավիրում ենք բոլորին:
Դժբախտաբար, մեր դժբախտությունների հիմնական պատճառը ՝մեր ժողովրդի միջին մակարդակի շատ ցածր լինելն է,որը աչքի է զարնում ցանկացած պարագայում,՝լինի դա կարգապահության ,օրինապահության եւ վերաբմունքը ընտրություններին….,մի խոսքով, դեռ շատ ճանապարհ ունենք անցնելու։ «Վերեւներից» էլ օրինակ չեն ծառայում,որ հասարակ ժողովուրդը տեսնի,սովորի,որ ինչ՞ սովորի։
Եթե լիսկայի թալանածը որը ըստ լրատվամիջոցների գնահատականների $200 միլիոն ԱՄՆ դոլլար է բռնագանձվեր և բաշխվեր Սյունիքի բնակչությանը «164.000 մարդ» ապա, համարելով որ մեկ ընտանիքի միջին չափը 5 հոգի է, յուրաքանչյուր ընտանիք կստանար՝ 200.000.000:164.000×5=$6098 Սա մի հսկայական և արդարացի օժանադակություն կլիներ Սյունիքցիների համար:
Այ այդ $6098 -ը ժողովրդին տալը կլիներ արդարադատության իրականցում:
Գողերին այս երկրում չեն դատում: