«Սա շատ նման է այն պատմություններին, երբ աղքատ մարդը պարտք է մնում հարուստներին և այդ պարտքի պատճառով ստիպված սկսում է իր տան կահույքը վաճառել»,- «Մեդիալաբի» հետ զրույցում այս գործարքն այսպես է մեկնաբանում քաղաքագետ Երվանդ Բոզոյանը:
Նա նշում է, որ Հայաստանն այսօր աղքատ վիճակում է, և մաս-մաս վաճառում են այն, ինչ կա: Ռուսաստանից կախվածության մեջ գտնվող Հայաստանին, ըստ քաղաքագետի, ռուսները պաբերաբար հիշեցնում են, որ ամեն ինչ ունի իր գինը:
«Իրականում գազի գինը ոչ թե մոտ 18 տոկոսով բարձրացվեց, ինչպես սպառողների համար է սահմանվել, այլ ավելի շատ, պարզապես 30 տոկոսը Հայաստանի կառավարությունը սուբսիդավորում է, որպեսզի սոցիալական բունտ չլինի: Բայց ինչի՞ հաշվին պիտի սուբսիդավորի դա, չէ՞ որ Հայաստանը փող չունի: Հիմա Հայաստանը զբաղված է իր կահույքը վաճառելով: Այստեղ առողջ հարցադրումը պետք է լինի հետևյալը՝ ի՞նչ պետք է անենք, որ հիվանդ ու աղքատ չլինենք: Եթե մարդը հիվանդ է ու աղքատ և իր կահույքը վաճառում է, մենք ոչ թե պետք է քննարկենք, թե ինչո՞ւ է վաճառում, այլ ընդհանրապես պետք է քննարկենք, թե այս մարդը ինչո՞ւ է աղքատ, ինչո՞ւ չի կարողանում փող աշխատել»,- ասում է քաղաքագետը:
Ըստ Բոզոյանի՝ պետք է քննարկել, թե կառավարությունը ոնց արեց, որ վերջին հինգ տարիներին երկիրը գցեց փոսը:
Կարդացեք նաև
Նա չի բացառում, որ 20 տոկոս բաժնեմասը հայկական կողմը վաճառում է, որպեսզի կառավարությունը կարողանա սահմանում սուբսիդավորել գազի գնի 30 տոկոսը, ինչպես վարչապետն է խոստացել ժողովրդին: Խոստումներ կան, բայց անհրաժեշտ գումարը չկա:
«Եվ քանի որ Հայաստանի իշխանությունն արդեն վարկաբեկվել է աշխարհով մեկ, քանի որ փող է մուրացել, վարկեր է վերցրել ու մսխել, տնտեսությունն էլ չի զարգացրել, ոչ ոք չի հավատում, փող չի տալիս: Հիմա երկիրն էս վիճակի մեջ է ու վաճառում է ունեցվածքը»,- ընդգծեց նա:
Տնտեսագետ Սամվել Ավագյանը հիշեցնում է, որ սա համանման երկրորդ գործարքն է: «Երբ մենք «Գազպրոմին» զիջեցինք «Հայռուսգազարդի» 80 տոկոսը, դրա դիմաց մի քանի տարով էժան գազ ստացանք: Ընդ որում, Ռոբերտ Քոչարյանն այնպես արեց, որ այդ ժամկետը համընկնի իր պաշտոնավարման հետ, ժամկետն ավարտվելուց հետո Ռուսաստանն աստիճանաբար բարձրացնում է գազի գինը, իսկ չբարձրացնելու դիմաց, ըստ երևույթին, այլ ակտիվներ է պահանջում: Այդ 20 տոկոսը տարբերակներից մեկն է, հնարավոր է՝ «Գազպրոմն» այլ, ավելի խիստ պահանջներ ներկայացրած լինի, օրինակ՝ Որոտանի կասկադը»,- «Մեդիալաբին» ասում է Ավագյանը:
Հայաստանի տնտեսության վրա դա, ըստ տնտեսագետի, կարող է ազդել այնքանով, որքանով կապահովվի բնականոն գազամատակարարում: Հայաստանի կառավարությունը ցանկության դեպքում, նրա խոսքով, կարող է վերահսկել ցանկացած ռեզիդենտի գործունեություն, անկախ նրանից, թե օտարերկրյա մասնակցի բաժնեմասը կանոնադրական կապիտալում որքան է՝ 80 կամ 100, դա էական չէ:
Մանրամասն՝ կարդացեք այստեղ
