«Դռան թակոց լսեցի: Մոտեցա, բացեցի: Մարդ չկար: Ինձ թվաց, թե սխալվել եմ: Նորից կրկնվեց թակոցը: Մոտեցա դռանս, ոչ մի ձայն, կամաց անցա խոհանոց, մեկ էլ նորից թակոցը: Թակոցը գալիս էր մի քանի ժամ առաջ իմ բնակարան բերված գազի բալոնից: Լսեցի մի ձայն. «Մի վախեցիր, բաց արա»,-պատմում է զրուցակիցս:
Գազի բալոնը բացվեց. այնտեղ թաքնված տղամարդ կար:
Տակառի վերնամասում տեղադրվել էր գործարանային արտադրության փոքր` երեքից հինգ կիլոգրամ տարողությամբ մեկ այլ բալոն, որը լիցքավորված էր գազով: Իսկ տակառի մասը լցված էր տղամարդու քաշին համապատասխան` քառասունից-քառասունհինգ կիլոգրամ այլ նյութերով:
Որպեսզի մետաղյա տակառի բացվող մասի պտուտակները եւ դրա ոչ գործարանային լինելու հանգամանքը չերեւար՝ «գազի մարդը» նախապես պատվիրել էր, որ այն երեսապատված լինի կաշվե պաստառով:
Հայաստանի ամենաարտառոց քրեական գործի մանրամասները կարդացեք վաղվա «Առավոտ» օրաթերթում:
Կարդացեք նաև
Ռուզան ՄԻՆԱՍՅԱՆ
Դեբիլ չեմ,սակայն չկարողացա հասկանալ.թե ինչ էր այս բոլորը նշանակում?