Արցախի արտգործնախարար Կարեն Միրզոյանը հունիսի 12-ին «France 24» TV-ին տված հարցազրույցում արտահայտել է մտքեր, ինչի պատճառով Հայաստանում նրա հրաժարականն են պահանջում։ Նախախորհրդարանն արդեն հանդես է եկել նման պահանջով։
ԼՂՀ արտգործնախարարը պատասխանելով լրագրողի հարցին, թե նա այլեա Արցախի՝ Ադրբեջանի մաս կազմելու հեռանկար չի՞ տեսնում, ասել է՝ «կան որոշ հեռանկարներ, կան որոշ հույսեր»։ Արցախի ճակատագրով մտահոգ շրջանակներին նաեւ մտահոգել է նախարարի՝ ազատագրված տարածքները որպես «անվտանգության ապահովման բուֆերային գոտի» բնորոշումը։ Այս ամենի վերաբերյալ զրուցեցինք ԼՂՀ նախագահի մամլո խոսնակ Դավիթ Բաբայանի հետ։
– Արցախը Ադրբեջանին վերամիավորման կամ վերաբնակեցման տարբերակն ընդհանրապես չի կարող քննարկվել որեւէ մեկի կողմից։ Նույնիսկ խենթի մտքով այդպիսի բան չի անցնի, եթե նա հայ է։ Ես ավելի քան համոզված եմ, ճանաչելով Կարեն Միրզոյանին, նա չի կարող էդպիսի բան ակնկալել, մտածել կամ պատկերացնել։ Խնդիրը կապված է հարցի ընկալման հետ։ Անգլերեն լեզվի խնդիր կա։ Միրզոյանը լրագրողի հարցը ընկալել է ոչ թե Ադրբեջանին միանալու տարբերակի մասին հարց, այլ՝ հակամարտության կարգավորման հեռանկար կա՞, թե չէ։ Այդ մասին է նա խոսել։
– Այդ մասին ձեզ Միրզոյա՞նն է հայտնել։
– Իհարկե։ Նաեւ՝ ես հարցազրույցը դիտել եմ։ Միրզոյանը պատահական մարդ չէ, որ էդպիսի բան ասի։
– Արցախի ԱԳ նախարարը անգլերեն իմացության խնդիր ունի՞։
– Որոշակի խնդիրներ կան, այո։ Բացի այդ, լրագրողը շտապեցնում էր, որ քիչ ժամանակ է մնացել եթերին, եւ Միրզոյանն ուզում էր ուղղակի հիմնական գաղափարը տալ, որ՝ մենք ակնկալում ենք խնդրի լուծում, ոչ թե՝ որ մենք պետք է լինենք Ադրբեջանի կազմում։
– Եթե արտաքին գերատեսչության ղեկավարը միջազգային լեզվին տիրապետելու խնդիր ունի, ճիշտ չէ՞ հարցազրույցները թարգմանչով անցկացնել այսպիսի խնդիրներից խուսափելու համար։
– Այդ ամենը մենք հաշվի ենք առնում։ Իհարկե, կարելի է հարցազրույցները անել թարգմանչի միջոցով։ Դրանք տեխնիկական խնդիրներ են եւ իրավիճակի էությունը չի արտացոլում։ Կ. Միրզոյանն առաջին անգամ էր ուղիղ հարցազրույց տալիս անգլերենով։ Մարդ է, չէ՞, հուզվում է։ Մեծ պատասխանատվություն է, հատկապես էդպիսի ալիքի հետ հարցազրույց անցկացնելը։
– Ի՞նչ է նկատի ունեցել նա՝ Արցախի ազատագրված տարածքները բուֆերային գոտի անվանելով։
– Բուֆերային գոտի հասկացությունը երկու հարթությունում է պետք դիտարկել՝ քաղաքական եւ ռազմական։ Քաղաքական առումով, եթե նախկինում՝ ազատագրված տարածքները համարվում էին բուֆերային գոտի, այս պահի դրությամբ, արդեն 7-րդ տարին է, դա շրջանառությունից դուրս է եկել Արցախում եւ Հայաստանում։ Կա Արցախի հանրապետություն, կա ԼՂՀ տարածքային ամբողջականություն եւ սահմաններ՝ Սահմանադրությամբ ամրագրված։ Բուֆերային գոտի՝ ռազմական առումով, նշանակում է
սահմանի երկայնքով բուֆերային տարածքներ, որտեղ մեր պաշտպանական գծերն են։ Նույնը ունի նաեւ Ադրբեջանը, Հայաստանը, ունեն բոլոր պետությունները, որոնք ունեն սահմաններ։ Այս երկուսը իրար հետ երբեք
չպետք է փորձել խառնել։
– Պարոն Բաբայան, Բակո Սահակյանն ինչպե՞ս ընդունեց Կ. Միրզոյանի այդ վրիպումը։
– Դա մեր ներքին խոհանոցն է եւ ես չեմ ուզում այդ մասին խոսել։ Բնական է՝ որեւէ բան անպատասխան չի մնում։ Եվ չպետք է դրա համար, եթե այդ մարդն այդպես չի մտածում, պատմություն սարքել։ Կան մարդիկ, ովքեր փորձում են այդ ամենը քաղաքականացնել։ Այս ի՞նչ «37 թվականի» մթնոլորտ է ստեղծվել։
– Միրզոյանը կշարունակի՞ պաշտոնավարել։
– Դա ես չեմ որոշում։ Բայց պետք է լինենք տոլեռանտ, եթե դա վրիպում է, ոչ թե՝ քաղաքական մտածելակերպի արդյունք։ Եթե Միրզոյանը էդպես մտածի, բնական է, որ չի կարող աշխատել։ Բայց նա այդպես չի մտածում։ Եվ հիմա բերել կեղտ շպրտել իրար վրա, ճիշտ չի։ Հազարումի գործ ունենք հիմա։
Գագիկ ԱՂԲԱԼՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հայկական ժամանակ» թերթի այսօրվա համարում
