Անահիտ Բախշյանը համոզված է, որ թե՛ Սուրեն Խաչատրյանի, թե՛ Ռուբեն Հայրապետյանի հրաժարականի հայտարարությունները գրվել են նույն կենտրոնից կամ առաջինը «թխել» է երկրորդից:
Սյունիքի արդեն նախկին մարզպետ Սուրեն Խաչատրյանը երեկ 168.am-ի հարցին, թե Սյունիքում իր առանձնատան մոտ տեղի ունեցած կրակոցները ինչպե՞ս պատահեցին՝ պատասխանել էր. «Իսկ եթե քո տան վրա զինված հարձակում լիներ, ի՞նչ կանեիր»:
Այսօր Aravot.am-ը «Ժառանգություն» կուսակցության անդամ, ԱԺ նախկին պատգամավոր Անահիտ Բախշյանին նույն հարցն ուղղեց՝ եթե Ձեր տան վրա զինված հարձակում լիներ, ի՞նչ կանեիք: Նա պատասխանեց. «Նախ, իմ տան վրա զինված հարձակում չէր լինի, հետո մեր տանը զենք չկա: Ես անմիջապես կզանգեի ոստիկանություն ու դուռը չէի բացի: Հետեւաբար դա արդարացում չի, թե իր տան վա զինված հաձակում է եղել: Կարծես պետական սահմա՜ն էր, ի՞նչ էր իր տունը, որ անմիջապես զենքով թշնամու դեմը կտրեր: Չէ, դա հստակ կրիմինալ հոգեբանության արդյունք է: Դա այն բանի արդյունք է, որ մարդը կարծում է, թե ինքն է, իր զենքը, իր դարպասը եւ դրանից այն կողմ չկա պետություն, չկա աշխարհ, չկա հարեւան, չկա ընկերություն, չկա սանիկ-քավորություն, ոչ մի բան չկա, մարդկություն չկա»:
Անահիտ Բախշյանը համոզված է, որ թե՛ Սուրեն Խաչատրյանի, թե՛ Ռուբեն Հայրապետյանի այսպես ասած հրաժարականի հայտարարությունները գրվել են նույն կենտրոնից. «Հենց որ կարդացինք մեր ընկերներով, ասացինք, այ մարդ, ոնց որ նույն մարդը գրած լինի, նույն կենտրոնից: Այո, միանշանակ նույն կենտրոնից եկած է, կամ Ռուբեն Հայրապետյանի տեքստի թխած տարբերակն է»:
Կարդացեք նաև
Կառավարությունը հաստատեց Սուրեն Խաչատրյանի հրաժարականը: Սա ի՞նչ է տալու եւ կարո՞ղ ենք ասել, որ դրանով պատժվեց Սուրեն Խաչատրյանը՝ մեր այս հարցին Անահիտ Բախշյանը պատասխանեց. «Այն, որ կառավարությունը այսքան տարիներ հանդուրժում էր Սուրեն Խաչատրյանի բոլոր այլանդակությունները, դա նշանակում է, որ ինքն էլ օրենքի շրջանակներում չէր գործում Սուրեն Խաչատրյանի նկատմամբ: Ինչ-որ կաշկանդող բաներ կան: Բայց այն, որ կառավարությունն այսօր հաստատեց՝ առանց մի բան ասելու, ոչ մի բան չասաց, ընդամենը ներկայացրած հրաժարականը հաստատեց, սա խոսում է այն մասին, որ կառավարությունը շատ մեծ ջանք իր վրա գործադրեց՝ հաղթահարելու համար իր մեջ եղած վախը, իր ձեռքերը կապող ինչ-որ հանգամանքներ: Հասարակական ճնշման տակ ստիպված կայացրեց այդ որոշումը: Հասարակությունը հաղթեց, իր կամքը կարողացավ թելադրել իշխանությանը: Բայց դա բան չի տալու, որովհետեւ դրանից Լիսկա երեւույթը չի վերանալու: Բայց դա քայլ է, որը ենթադրում է, որ այլեւս լիսկայանման կերպարներն ու երեւույթները պիտի երեւի զգաստանան»:
Տիկին Բախշյանը հիշեց «Հարսնաքարի» դեպքը եւ վստահեցրեց, որ իշխանություննեը դրանից հետո էլ չսթափվեցին. «Այս ամենը կշարունակվի այնքան ժամանակ, քանի դեռ հանրապետության նախագահը երկրի անվտանգությունը երաշխավորող անվտանգության խորհդի նիստում ոչ թե խոսում է մեր պետականության առջեւ ծառացած խնդիրների մասին, այլ մեկ-երկու տողով դա է ասում, բայց ամբողջությամբ իր ճառը նվիրում է Ալիեւին: Սա լավ նշան չի: Ասում են՝ քո աչքի գերանը չես տեսնում, ուրիշի աչքի փուշն ես տեսնում: Այո, գետինը մտնեն Ադբեջանի իշխանություններն էլ, բայց որպեսզի նրանց փնովենք երկրի նախագահի մակարդակով, պետք է մեր երկրի ներսում կարգուկանոն հաստատենք, օրինականություն հաստատենք, այն ժամանակ Ալիեւ չէ, ով ուզում է լինի՝ իսկապես կհաղթենք: Քանի դեռ տեսնում ենք արդարադատություն չկա, անպատժելիության մթնոլորտ է, շատ-շատ վտանգված է երկրի անվտանգությունը»:
Հռիփսիմե ՋԵԲԵՋՅԱՆ
Րաֆֆի Հովհաննիսյանը պահանջել էր Սյունիքի մարզպետի հրաժարականը, վերջինս առհամհարել էր պահանջը, և ահա արդյունքը։
Րաֆֆի Հովհանիսյանը շատ բան էր պահանջել, բայց չիրականացավ, անարդարության մեջ ապրող մեր ժողովրդի տաս տոկոսը դուրս ելավ պայքարի, մնացածները ձայնը տվին ու սպասում էին, թե Հ1 կասի ,։ Այնինչ պետք է ողջ հայությունը դորս գար, ինչպես 88-ին, իսկ հիմա մեղքը բոլորի վզին է, անարդարությունը, կեղծիքը հովանավորողները, հանդուրժողները՝ սատանի գործակից են։
Հ1 կասի ընդիմությունը հաղթեց չի երևում չակերտի մեջ է եղել