1988-ի երկրաշարժից ի վեր Գյումրու տնակային ավաններում բնակվում են բազմաթիվ այնպիսի ընտանիքներ, որոնք պետության կողմից բնակարանային փոխհատուցման ենթակա չեն: Նրանց թվում շատ են երկրաշարժի հետևանքով բնակարան չկորցրած ընտանիքները, թեև նրանցից շատերը Խորհրդային Միությունում գործող կարգի համաձայն իրենց աշխատանքի վայրերում հաշվառված են եղել բնակարանային հերթերում: Նրանք այդ տարիներին բնակվել են վարձով տներում կամ գործարարնային հանրակացարաններում :
«Շիրակ կենտրոնի» դիտարկումները ցույց են տալիս, որ նման կարգի անօթևանների շարքում զգալի թիվ են կազմում միայնակ և անժառանգ տարեցները: Ներկայումս նրանց մեծ մասն անօգնական վիճակում են կամ լավագույն դեպքում նրանց օգնում ու խնամում են հարևանները:
Այսօր ներկայացվող տեսանյութը 82-ամյա Գոհար Վարդանյանի մասին է, որն ավելի քան 40 տարի աշխատել է Լենինականի թեթև արդյունաբերության երբեմնի հզոր ձեռնարկություններից մեկում, սակայն չի ունեցել իր բնակարանը և ապրել է վարձով: Իսկ աղետի գոտում երկրաշարժի հետևանքով անօթևան ընտանիքներին բնակարանների տրամադրման կարգի համաձայն նա չի համարվում երկրաշարժից անօթևան դարձած և ենթակա չէ բնակարանային փոխհատուցման:
Առավել մանրամասն` «Շիրակ կենտրոնի» պատրաստած տեսանյութում:
