«Երևանի ավագանու ընտրություններից առանձնակի սպասելիքներ չունեմ: Եթե մեր պատմությանը սթափ նայենք, կհասկանանք, որ երկրի ղեկավարները սպանդի եւ գերության մեջ են եղել: Միանգամից ստանալ սերունդ, որը կարող է լուծել բոլոր խնդիրները, սուտ կլինի եւ ծիծաղելի: Մի քանի սերունդ պետք է անցի, որ «փախեփախ» ապրելը եւ վախը վերանա»,-այսօր «Տեսակետ» ակումբում Երևանի ավագանու ընտրությունների շուրջ կարծիք հայտնեց երաժիշտ Արտավազդ Բայաթյանը:
«Գուցե մտածենք, որ կանաչապատումը եւ բարեկարգումը իրենց գործն է, որը միշտ պետք է արվի, բայց քանի որ լուրջ խնդիրներ ունենք, ակնկալիքներս մեծ չեն»,-հավելեց նա:
Գեղանկարիչ Նիկոլ Աղաբաբյանն արձանագրեց, որ Հայաստանը Երևանն է. «Երևանից դուրս ենք գալիս` թշվառության մեջ ենք ապրում: Երևանը արտաքուստ է «եսիմ ինչ» երեւում, բայց բարոյահոգեբանական առումով բոլորի աչքի առաջ անկում է ապրում: Այս առումով քաղաքապետ ընտրելն իրականում մեծ կարեւորություն ունի, որովհետեւ քաղաք-պետության կարգավիճակում ենք կարծես. ամեն ինչ Երևանում է կենտրոնացած»:
Գեղանկարիչը նշեց, որ նախագահական ընտրություններից հետո մեծ մասշտաբների է հասել արտագաղթը, իսկ թուրքերը մեզանից լավ գիտեն դրա ցուցանիշները: «Միանգամից շատ շենքեր են սարքվում, բայց դատարկ են: Եթե Հայաստանն արտագաղթում է, ո՞ւմ համար են այդ շենքերը: Արևմտյան Հայաստանում էլ այդպես եղավ` հայերին դատարկեցին եւ ինչ «կենդանի» ասես լցրեցին»,-ասաց Աղաբաբյանը:
Կարդացեք նաև
Ճարտարապետ Սաշուր Քալաշյանի դիտարկմամբ` Երևանի ավագանու ընտրությունները կարեւոր իրադարձություն են, բայց առայժմ պետականություն իրականում չունենք. «Չունենալ` չի նշանակում համամիտ լինել դրա հետ: Զանգվածային դժգոհություններն ուղղված են մեր պետականության կայացմանը: Մեծամասնությունը երկրից գնում է անարդարությունից դրդված, ոչ թե գումար չունենալուց: Այսօր ամեն ինչ մոռացել ենք, անգամ մեր ձեռքով մշակույթ ենք ավիրում, ինչի վառ ապացույցն է ծածկած շուկան»:
Սաշուր Քալաշյանի խոսքով. «Ով էլ լինի քաղաքապետ, այս կառավարության դեմ պայքարելու ուժ չի ունենա. ճնշումների կենթարկվի եւ չի դիմանա»:
Լուիզա ՍՈՒՔԻԱՍՅԱՆ
