Աստծո բարեհաճությունն է, որ Հայոց եղեռնի 100-րդ տարելիցի շեմին հայերս ունեցանք մի այնպիսի գործ, որն իսկապես դիվանագիտական նախաձեռնություն արժե: Խոսքը Տիգրան Մանսուրյանի Հայոց ցեղասպանությանը նվիրված ռեքվիեմին է վերաբերում: Այսօր հայկական առաջին ռեքվիեմի պրեմիերան է, մինչդեռ 2011-ին այդ մեծակտավ երկի պատվիրատուն՝ Գերմանիան, նույն երեկոյի ընթացքում հնչեցրել է եւ Մանսուրյանի, եւ Մոցարտի ռեքվիեմները: Գիտակցելով մշակույթի ուժը՝ վստահ կարող ենք ասել, որ եթե ջանանք ու մեր ռեքվիեմը ներկայացնենք աշխարհի եկեղեցիներում եւ բեմերում, ապա աշխարհը ռեքվիեմների (Բեռլիոզ, Վերդի, Բրամս, Ֆորե եւ այլն) լատինական կանոնական տեքստի միջոցով ի վերջո կհասկանա, թե ում է ոգեկոչում հայ կոմպոզիտորը: «Առավոտի» հետ զրույցում Տիգրան Մանսուրյանն ասաց. «Այս կտավը կյանքիս տասը տարին է արժեցել: Պետք էր ներխուժել արդեն ստեղծված ռեքվիեմների աշխարհը: Համարձակությունս ներեց, մուտք գործեցի ու երաժշտությանս մեջ հայ միաձայնության սկզբունքով պահանջվող բազմաձայնության բոլոր տեսակները կիրառեցի: Որոշ հատվածներ եմ ներմուծել ռեքվիեմ, որտեղ սոպրանոն եւ բարիտոնը առանց նվագակցության ներկայացնում են հայկական երաժշտարվեստի հպարտ ու անսասան մտածողության ձեւը»:
Կոմպոզիտորի հետ հարցազրույցը
«Առավոտ» օրաթերթ՝
Շնորհավորում եմ Մանսուրյանին պրեմիերայի համար… Աշոտ Բաբայան