Գիտեմ, որ իմ ապաքաղաքական ցանկությունը շատ է քաղաքականացվելու, բայց ասեմ՝ Հայաստանում պետք չէ շատ հաճախ ընտրություններ անցկացնել: Որովհետեւ դա վեր է ածվում ինչ-որ կենաց-մահու պայքարի, չափից դուրս շատ է զբաղեցնում քաղաքացիների մտքերը եւ ամենակարեւորը՝ իզուր թշնամացնում է մարդկանց: Ես, օրինակ, կուզեի, որ Երեւանի քաղաքապետ լիներ Վահագն Խաչատրյանը եւ, եթե Երեւանի բնակիչ լինեի, ձայնս կտայի ՀԱԿ-ի ցուցակին: Բայց ոչ մի սարսափելի բան չեմ տեսնում, եթե մնա Տարոնը կամ դառնա Օսկանյանը, կամ երեք Արմեններից մեկը: Այդ ի՞նչ մի ճակատագրական խնդիր է, որ այդպիսի չարությամբ եւ թույնով լցվեցին մեր հարգարժան կուսակցականները: Ընդ որում՝ բոլորը բոլորի դեմ, անկախ նրանից՝ «ռեժիմ» է, «ռեժիմ» չէ, գործընկեր է, գործընկեր չէ:
Ամենակարեւոր բանը, որը կուսակցական գործիչները կարող են անել, իրար բզկտելու փոխարեն, ընտրությունների նկատմամբ հասարակության վստահության աստիճանը բարձրացնելն է: Այդ առումով ինձ դուր է գալիս ԲՀԿ-ի գաղափարը՝ Երեւանի բոլոր 464 տեղամասերում տեսախցիկ տեղադրելու մասին: Հրաշալի կլիներ, եթե հիմա դա տեխնիկապես հնարավոր չէ, գոնե 2017 թվականին ցանկացած մարդ Հայաստանում կամ աշխարհում, ով ունի համակարգիչ եւ համացանցի մուտք, կարողանա on-line հետեւել, թե ինչ է տեղի ունենում տեղամասերում բացվելու պահից մինչեւ վերջին քվեաթերթիկի հաշվառումը, որպեսզի գոնե 70 տոկոսով բացառվեն խոսակցությունները քվեարկության նենգափոխման մասին: Խոսքը, իհարկե, կարող է լինել միայն քվեարկության մասին, որը ընտրությունների մի մասն է միայն:
Բարեբախտաբար, թե քաղաքագետների ու թե որոշ խելամիտ կուսակցականների շուրթերից վերջերս առիթ եմ ունեցել լսելու, որ պետք է պատրաստվել բուն ընտրություններին, ոչ թե հետընտրական պրոցեսներին, եւ հույս չդնել վերջիններիս վրա: Սակայն, ցավոք, առայժմ քարոզչության մեծ մասն ուղղված է հենց հետընտրական պրոցեսների՝ ցույցերի, բողոքների արդարացմանն ու հիմնավորմանը:
Այստեղից՝ իրար ոչնչացնելու թաքնված եւ բացահայտ խոստումները: Մինչդեռ ես վերջերս պազեցի, որ Հայաստանի իշխանության եւ ընդդիմության միջեւ հակասությունները չափազանցված են: Երկուսն էլ, օրինակ, պնդում են, որ Հայաստանում օլիգարխներ չկան՝ կան խոշոր գործարարներ, որոնք իրենց ունեցվածքը վաստակել են բացառապես սեփական քրտինքով, ինտելեկտով, տաղանդով: Դե, մոտավորապես Բիլ Գեյթսի կամ Սթիվ Ջոբսի նման: Եվ մեր խոշոր գործարարները, բնականաբար, երազում են մտնել հարկային դաշտ, այսինքն՝ ոչ թե «նալոգ» տալ կոռումպացված իշխանավորներին եւ զբաղվել նախընտրական բարեգործությամբ, այլ դրանից մոտավորապես 10-20 անգամ ավելի մեծ գումարներ մուծել պետական բյուջե: Բայց ինչ-որ մեկը խանգարում է, որ այդ երազանքը իրականություն դառնա: Ըստ երեւույթին, լրագրողները:
Կարդացեք նաև
ԱՐԱՄ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ
Երևանում չե՞ք բնակվում, պրն. Աբրահամյան
չէ, այս անգամ լավ պրծա 🙂
Մի քիչ շտապեցիր՝ հայտրարելով,որ ,,լավ պրծար,,…:))
Արամ,իմ այս մեկնաբանությունը առաջին հայացքից՝ կարծես թե թեմային չի վերաբերվում…Քիչ առաջ ծանոթացա Արմեն Երիցյանի գույքի նասին ներկայացրած հայտարարագրին ու մտածեցի՝ հալալ է նրա օեկականությունը…Որեմն ասեմ,որ նշված անձը ունի.
1.Առանձնատուն լորդերի թաղամասում՝ Թոխմախի Մհերի դղյակի հարևանությամբ.
2.Սևանի ափին մի հսկայական տարածք՝ իր բոլոր հարմարություններով կառուցապատված (դղյակ,պիրս,զբոսանավակ և այլն).
3.Համարյա նույն մակերեսի հողամասեր Ծաղկաձորում ու Աղվերանում:
Այժմ էլ ներկայացնում եմ ,,թունդ,, նժդեհականի ավելի ,,թունդ,, զավակ՝ Տարոն Մարգարյանի չհայտարարագրված ունեցվածքը
1. Արմավիրում՝ 60 հա այգի.
2. Մասիսում՝ 12 հա այգի և պահածոների գործարան.
3. Երևանի Կրկեսի շենքը.
4. Փամփուշտների գործարան՝ 50 տոկոս փայաբաժին.
5. ,,Հանրապետական,, մարզադաշտի մուտքի մոտ երկհարկանի շինանյութերի հսկայական խանութ.
6. ,,Միլենա,, տաքսի ծառայությունը,
7. Ավան-Առինջում երկհարկանի սուպերմարկետի տարածք, որն այժմ տրված է SAS-ին.
8. Ավանի տարածքում 60 հատ խանութ-կրպակ.
9. ,,Բունար,, գովազդային գործակալությունը, որը Երևանում ունի մոտ 50 վահանակ ու պետական բյուջե որևէ հարկ չի մուծում.
10. Մետրոյի կայարանների անցումներում՝ կրպակներ:
Եթե այս անձիք ստով,կեղծիքով և այլ ՕԵԿականություններով ու ,,նժդեհականություններով,, հանդեձ,ձգտում են էլ ,,ավելի ապահով Հայաստան,, կառուցելուն,ապա ինչպե՞ս կարելի է՝ ,,ոչ մի սարսափելի բան չտեսնել ու սրանց հայտնվելը (Աստված մի արասցե) համարել քաղաքացու համար ոչ ճակատագրական,,…
Համլետ, երևում է լավ տեղեկացված ես, իսկ ու՞մ կուզեիր տեսնել քաղաքապետի պաշտոնում:
Համլետ ջան խի էս գաղջ մթնոլորտ ստեղծում? Սերժն ասել է չէ, ԹՂԹՈՎ ստուգել է, ըտենց բան չկա:
Ինչ ջիգյարով Համլետ ջան ասեցիք, իսկ ինչից վերցրիք, որ մթնոլորտը գաղջ դարձավ, եթե անգամ ճիշտ է այդ ցուցակը դրանից հետևեցրիք, որ …., իսկ միգուցե Հայաստանի բնակչության մի զգալի մաս ավելին ու էլ ավելին ունի: Հա պիտի էքսպերտիզան անցնի ոմանց սուբյեկտիվ գնահատականին արժանանա անպայման: Դեռ Լենինին հրաժեշտ չտված, հիմա էլ ամենաարժեքավոր մոտեցումը դարձրել են նաև ձեր համար ազատ, արդար, մրցակցային, ժողովրդավարական, համասեռամոլական, բաց, թափանցիկ…… ընտրությունները:
Բոլորը գիտեն թե ով որքան փող ունի լումայի ճշտությամբ: Բայց իսկապես ճղճիմություն կա
շատերիս մեջ, բացարձակապես անտեղյակ ենք Հայաստանի Հանրապետության խնդիրներից, միայն բամբասելու թեմա լինի ու լիքը սուտը համ մեր ուղեղներում է համ շուրթերին: Լավ թե վատ հոդվածագիրը միտք է առաջ քաշում, որևիցէ մեկը չի արձագանքում, չի ուզում ուղեղին նեղություն տալ, միևնույն է ամեն ինչ գիտենք, դեռ մի քանի բան էլ ավելին: Մեր միակ թերությունը մեր մեջ արժեքային համակարգի բացակայությունն է իրականում: Պարզապես սա գիտակցելն է շատ բարդ:
Այժմ բոլոր հնարավորությունները կան էլեկտրոնային եղանակով ընտրական քվեարկություններ կազմակերպելու համար: Այսպես՝ տեղամասում փակ խցիկում կարող են դնել քվեաէկրան, որի վրա արտացոլված էլեկտրոնային քվեաթերթիկին ընդամենը մատով հպվելով (ինչպես էկրաններով հեռախոսներն են, օրինակ iPhone-ները, Galaxy-ները և այլն) կկատարեն ընտրություն և այդ արդյունքը միանգամից կարող է ամփոփվել ԿԸՀ-ի համապատասխան սերվերում: Այստեղ կարող են այնպես անել, որ համապետական ընտրություններում նույնիսկ հնարավոր չլինի պարզել, թե կոնկրետ գյուղը, քաղաքը կամ մարզը ինչպես է քվեարկել: Այս առումով մարզպետների, քաղաքապետների ու գյուղապետների վրա այլևս ձայն ապահովելու պլան չեն կարող դնել: Էլեկտրոնային ընտրություններ անցկացնելու համար ընդամենը քաղաքական կամք է պետք: Սա մի օր անպայման լինելու է: Գիտատեխնիկական առաջընթացը վերջնականապես մի օր կործանելու է ընտրակեղծարարության այս մեխանիզմները: Դրան հասնելու ենք և ժողովրդի համար անցանկալի իշխանության փոփոխության հարցը րոպեների խնդիր է լինելու…
Իսկ լսեցիք, որ ԱՄՆ-ի դեպանը խոսում և դիտողություններ է անում մեր քաղաքի ավագանու ընտրությունների վերաբերյալ: Նույն ժամանակ ԱՄՆ արտգործնախարարը ասում է Թուրքիայի դերը
պիտի մեծացվի Ղարաբաղյան հարցի կարգավորման հետ կապված: Չեք լսել, դա կարոր չէ հայի համար, կարևորը ԸՆՏՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐՆ են: Իսկ ամենակարևորը հետընտականը, սա կարգին թեմա է:
Թուրքիայի դերի մեծացումը Ղարաբաղյան կարգավորման հարցում եղել ու մնում է Քոչարյան Ռոբերտի ու Սարգսյան Սերժիկի վարած արտաքին քաղաքականության անկյունաքարը…
Շատ լավ է որ վարչապետի պաշտոնում մնացել է Տիգրան Սարգսյանը: Կոռումպացված օլիգարխներին միմիայն գրագետ և հետևողական քայլերի միջոցով կարելի է օրենքի դաշտ բերել, ինչ էլ որ անում է Տիգրան Սարգսյանը; Դե իսկ այն որ դա դուր չի գալիս ասենք Ծառուկյան Գագոյին կամ այլոց — ոչինչ: Կնշանակի եկել է հարկերը մուծելու ժամանակը …….