Անհետ կորած ազատամարտիկ Նորայր Մուրադյանի որդին՝ Արտաշ Մուրադյանը, ազատամարտիկ հոր դեմքը չի հիշում: Ինչպես նա է ասում, երեք տարեկան է եղել, երբ հայրը մեկնել է ռազմաճակատ:
Արտաշը հիմա սովորում է Հայաստանի պետական ագրարային համալսարանում, եւ համադրելով հարազատների պատմածները՝ պատմում է, որ հայրը ծառայել է Կոտայքի մարզի կամավորական ջոկատներից մեկում եւ անհետացել է Մարտակերտի շրջանում:
Երբ խոսքը գնում է կառավարության ու պետական օժանդակության մասին, ազատամարտիկի որդին նշում է. «Ես չեմ հիշում դեպք, երբ կառավարությունից օգնություն խնդրեմ, ու կառավարությունն իր հնարավորության սահմաններում ինձ չօգնի: Ինչ իրավիճակ որ եղել ա, կառավարությունն ինձ օգնել ա: Միայն հայրական սիրո կարիք ունեմ»,- նշում է Արտաշը՝ համոզմունք հայտնելով, որ եթե ինքը չդիմի կառավարությանն օգնության համար, ապա կառավարությունը չի իմանա, որ ինքն ու իր ընտանիքը օգնության կարիք ունեն:
Արտաշն երկու տարի բանակում ծառայելուց հետո որոշել է ծառայությունը շարունակել ուժային համակարգում: Ինչպես նա է ասում՝ որոշումն իրենն է եղել:
Կարդացեք նաև
Աշոտ ԱԹԱՅԱՆ
Լուսանկարը՝ tumblr.com-ից
