Քիչ առաջ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը երդվեց եւ երդվել տվեց հավաքվածներին՝ իր հետ միասին. «Հանուն Հայաստանի Հանրապետության, ես, ՀՀ քաղաքացիս այսօր լուծարում եմ իմ կապերը ներկա անօրինական իշխանության հետ, հայտարարում եմ, որ չեմ ճանաչում այսօրվա ղեկավարներին, չեմ հնազանդվելու սուտ օրենքներին, չեմ հնազանդվելու անօրեն հրամաններին, պաշտպանված եմ իմ իրավունքով, պաշտպանված եմ Սահմանադրությամբ եւ ես չեմ վախենում, ես չեմ վաճառվում, եւ ես չեմ նահանջում: Մենք, ՀՀ քաղաքացիներս, երդվում ենք մեր պապերի երազանքով, մեր երեխաների ապագայով, մեր պետության Սահմանադրությամբ, որ մենք պայքարելու ենք, որ մենք պայքարելու ենք ամենուր, պայքարելու ենք սիրով, պայքարելու ենք աղոթքով եւ չենք հոգնելու, չենք հիասթափվելու, հույս ենք տալու իրար, ուժ ենք տալու իրար եւ մենք հաղթելու ենք»:
Ավելի ուշ ավելացրեց՝ «Մենք, նոր Հայաստանի հպարտ քաղաքացիներս սուրբ Արարատի շուքի ներքո կառուցելու ենք մեր իսկական հայրենիքը, որտեղից չեն փախչում մեր քույրերն ու եղբայրները, այլ վերադառնում են բոլոր հայերը եւ ՀՀ քաղաքացիները»:
Հռիփսիմե ՋԵԲԵՋՅԱՆ
Դեպքերի քողարկված ներքին տրամաբանությունը բավական ուշագրավ է:
1989 թվականի կեսերին, մատենադարանի մոտ տեղի ունեցած հանրահավաքներից մեկի ժամանակ, հանրահավաքը Պ. Հայրիկյանին ընտրեց որպես Անկախ Հայաստանի վարչապետ:
Երկար տարիներ այդ բարձր պատասխանատվությունը իր վրա կրելուց հետո, առողջական վիճակից ելնելով, այսօր Պ. Հայրիկյանը նահագահի ձևափոխված իր այդ պաշտոնը հանձնեց Ր. Հովհաննիսյանին:
Ի դեպ, ընկերներիցս մեկից իմացա, որ այսօր նաև Ժան Փոլ Բելմոնդոյի ծննդյան ութսունամյակն է:
Բոլորին շնորհավորհում եմ այս էկզիստենցյալ ու դարակազմիկ օրվա կապակցությամբ: