Րաֆֆի Հովհաննիսյանը շարունակում է իր այցելությունը մարզեր:
Հաշվի առնելով, որ մեկ ամսից տեղի կունենան Երեւանի ավագանու ընտրություններ, պետք է ենթադրել, որ մի շարք կուսակցություններ մայրաքաղաքում նույնպես կանցկացնեն համայնքային եւ բակային հանդիպումներ: Ոչ այդ միջոցառումները, ոչ Րաֆֆիի մոտակա հանրահավաքը, ոչ էլ «նոր Հայաստանի երդմնակալությունը», հուսով եմ, չեն խոչընդոտվելու իշխանությունների կողմից: Բայց որպեսզի դրանք անցնեն ջերմ, հանգիստ եւ անվտանգ մթնոլորտում, պետք է լուծվի առնվազն երկու հարց: Առաջինը՝ իշխանության, ուժային կառույցների ներկայացուցիչները պետք է բացատրեն, թե ինչի համար են գաղտնի հետեւում եւ երբեմն նաեւ՝ գաղտնի նկարահանում այդ միջոցառումները:
Ես նորմալ եմ համարում, երբ բացեիբաց դա անում է համազգեստով ոստիկանը. եթե, Աստված մի արասցե, որեւէ միջադեպ լինի, պետք է ունենալ դրա հնարավորինս ամբողջական տեսագրված պատկերը: Բայց երբ դա անում են գաղտնի, մարդիկ, որոնք քաղաքացիական հագուստով են, ընդ որում՝ այնքան «արհեստավարժ», որ հանդիպման բոլոր մասնակիցներին պարզ է, թե ովքեր են նրանք ու որտեղից, դա արդեն անհասկանալի է: Նման «թաքուն» աշխատանքն ավելորդ լարվածություն է ստեղծում եւ կասկածների տեղիք է տալիս: Եթե դա լիներ 7-10 տարի առաջ, ես, օրինակ, կմտածեի, որ նկարահանման նպատակն այդ հանդիպումների մասնակիցներին շանտաժելը, նրանց ոստիկանության բաժիններ «զրույցների» հրավիրելն է: Բայց հիմա, կարծես թե, նման «զրույցներ» տեղի չեն ունենում: Հանդիպումները անցնում են բոլորի աչքի առաջ, մի քանի «օրինական» (լրատվամիջոցներին եւ «բացահայտ» ոստիկաններին պատկանող) տեսախցիկներ ամեն ինչ գրանցում են, էլ ի՞նչ կարիք կա «շպիոն Օնիկ» խաղալու: Եթե, այնուամենայնիվ, դրա կարիքը կա, ապա պետք է դա պարզ բացատրել:
Երկրորդ հարցն ավելի բարդ է: Թե Րաֆֆի Հովհաննիսյանի մարզային հանդիպումների ժամանակ եւ թե, վստահ եմ, երեւանյան քարոզարշավի ժամանակ կան եւ անպայման կլինեն մարդիկ, որոնք հայտնում են ոչ ընդդիմադիր կամ ավելի ճիշտ՝ «ընդդիմությանը ընդդիմացող» տեսակետներ: Ընդդիմադիրները վստահ են, որ այդ մարդկանց գործողությունները «ինքնաբուխ» չեն, որ նրանց ուղարկում են մարզպետները, քաղաքապետները կամ տեղական օլիգարխները՝ իշխանությանն իրենց հավատարմությունը այս ձեւով արտահայտելու նպատակով: Դրա մեջ տրամաբանություն կա. եթե դու տվյալ ընդդիմադիր կուսակցության կողմնակիցը չես, ի՞նչ գործ ունես այդտեղ՝ շատ մեծ է հավանականությունը, որ դու հատուկ եկել ես միջադեպ սադրելու: Ե՞րբ, ո՞ր պահին պետք է սաստել այդ «այլախոհին» եւ խնդրել ոստիկաններին հեռացնել նրան դեպքի վայրից:
Կարդացեք նաև
Ի վերջո, բացառված չէ նաեւ հոգեկան հիվանդի հնարավորությունը: Իսկ հասկանալու համար, որ մարդը տառապում է նման հիվանդությամբ, պետք է առնվազն 2-3 րոպե: Պատմեմ մի դեպք, որը երեկ տեղի է ունեցել անձամբ ինձ հետ: Մամուլի շենքի վերելակ նստեց մի կին, որը սկզբում բավականին հանգիստ եւ քաղաքավարի հետաքրքրվեց ինձնից, թե երբ է վերջ տրվելու հեռուստասերիալներին: Սակայն այդ կնոջ հաջորդ ռեպլիկն այն էր, որ այդ սերիալներից Հայաստանում մահացել է 200 հազար մարդ: Մինչեւ որ մենք 15-րդ հարկից հասանք առաջին հարկ, իմ զրուցակիցը հասցրեց հնչեցնել մի քանի 15 հարկանի անեծքներ: Ես, բնականաբար, ուղարկեցի նրան՝ ուր որ հարկն է: Բայց քաղաքական գործիչները նման դեպքերում ստիպված են մարդկանց լսել: Նրանց գործն ավելի ծանր է:
ԱՐԱՄ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ
Այո, կան չնչին բացթողումներ և իսկապես շնորհակալ ենք պատկան մարմինների ուշադրությունը դրանց վրա հրավիրելու համար: Վստահ եմ սեղմ ժամկետներում այդ չնչին բացերը կշտկվեն և մենք միասին կշարունակենք կերտել մեր պայծառ ու ապահով ապագան:
Հիմա իհարկե շանտաժ չկա ինչպես Քոչարյանի օրօք էր. ինչպիսի դիպուկ ու տեղին դիտարկում, չեմ դադարում հիանալ մեր իմաստուն առաջնորդի կերտած լուսավոր ու պայծառ իրականությամբ:
Ինչ վերաբերում է սերիալ չսիրող մարդկանց, որոնք Րաֆու հանրահավաքների հիմնական զանգվածն են կազմում, ապա նրանց իսկական տեղը հոգեբուժարանն է, որտեղից էլ գրում եմ այս տողերը: Ոչինչ, պատկան մարմինները շուտով այդ բացն էլ կշտկեն սեղմ ժամկետներում:
Լավն էր…)))))
Շնորհակալություն Պապիկյան ջան: Մենք իրար լավ հասկանում ենք: Ապշում եմ, կան մարդիկ, որ բողոքում են սերիալներից, հաղորդումներից: Այ մարդ, ասա սսկվեք տանը էլի: Թե չէ էտ Րաֆին յանիմ ինչ, մի կարքին հումոր էլ չի կարում անի, գոնե տատը մի ծիծաղելի բան ասած լիներ: Ոչինչ, հեսա Ջաղինյան Ռուբոն 32 չէ 64՛ատամ մեզ կհրամցնի: Ախր շատ լավն ա է, ну такой симпатичный он, քեֆս գալիս է: Դե ռուսական կրթությամբ մարդիկ ուրիշ են էլի, прямо как наш редактор. Դու էլ երևի ռուսական կրթություն ունես չէ՞, Պապիկյան:
Հայկական կրթություն, բայց մեդալով: Ռուբոյի հետ էլ ամենաառաջին КВН -ի մասնակիցներից եմ: Բայց պիտի հիասթափեցնեմ, ասելով, որ սերիալներից զզվում եմ: Ի դեպ երբեմն ինձ թվում է, որ որոշ վերջին սրտաճմլիկ քաղաքական սցենարները Դիանան է գրում ))))) Где глупость – образец, там разум – безумие. (И. В. Гете)
Առավոտյան քաղաքացի
Ձեր խոսքում դուք ասում եք, որ գրելու պահին գտնվում եք հոգեբուժարանում: Երեվի տառասխալ եք թույլ տվել, հասկանլի է, գովերգում եք ռուսական կրթությունը ու երևի չեք կարևորում հայերենի իմացությունը: Սակայն հետևելով ձեր մտքին, ճաշակին, իմաստունի մասին պատկերացումներին, ինչպես նաև իրականության պատկերի ձեր ըմբռմանը՝ տառասխալի վարկածը այնքան էլ համոզիչ չի թվում:
Տառասխալ չկա: Իսկապես գրում եմ հոգեբուժարանից: Մի ժամանակ ես էլ էի ընկել ընդիմության ջրերը, լևոնական, րաֆիական էի խաղում: Բայց արդեն բուժվել եմ, կարդում եմ միայն Առավոտ և այլ պաշտոնաթերթեր: Օրինակելի վարքի համար ինձ շուտով ազատ են արձակելու: Նույնիսկ խոսնակի պաշտոն են խոստացել նոր բացվելիք ԲՀՀԿ կուսակցությունում:
Պատկան մարմինները շատ արագ արձագանքեցին մտահոգ զանգվածների կոչերին. Կեցցե՛ մեր ապերատիվ ոստիկանությունը:
https://www.aravot.am/2013/04/04/227004/
Արձանագրենք մի քանի փաստ. ընտրվողն ընտրվել ա, գնացողը գնացել ա, մնացողն էլ…մնացողից էլ բան չի մնացել:
Իսկ հիմա՝ նյութականից անցնենք բարոյական կողմին.
Եթե սերիալատյաց, բայց անեծքասեր տիկինը հոգեկան հիվանդ չէր, այլ պարզապես այս անիմաստ դարձող կյանքից դառնացած մի մարդ, որն անզորությունից տուրք էր տվել կուտակված բացասական էներգիայի արտապարպմանը, ապա գտնում եմ, որ նրան հոգեկան հիվանդ որակելը մարդու արժանապատվությունը նսեմացնող արարք է, իսկ եթե, իրոք, 2 -3 րոպեի ընթացքում հնարավոր է եղել ճշգրտորեն տալ նրա ախտորոշումը, որից անմիջապես հետո ՛՛ուղարկել նրան՝ ուր որ հարկն է՛՛, ապա դա արդեն վիրավորանք է մարդ տեսակի նկատմամբ:
Սահմանադրության երրորդ հոդվածը ՛՛ձեռք է բարձրացրել՛՛:
Պարոն Արամ Աբրահամյան կարծում եմ շատ էական չէ, բայց քանի որ բավականաին այս
հոդվածում տեղ եք հատկացրել, այդ պատճառով արձագանքում եմ:
Առայժմ հոգեկան հիվանդությամբ չեմ տառապում, սակայն Հայաստանյան
անհանգիստ, կոչենք հետընտրական շրջան, վիճակը երբեմն ինձ ստիպում է
մտորել, թե ինչ պիտի անեմ ես, որ մարդը եկեղեցուն չհայհոյի, մյուսներին չխաբի,
իրեն հիմանականում 80% ընտրված, տեղ-տեղ ( Կապանում 90% ասաց ) ու դեռ իմ սուբյեկտիվ
գնահատմամբ այլ փորձանքների չբերի մեզ: ՈՒ լուծումներից մեկն էլ Րաֆուն հենց ազատության
հրապարակում կոպիտ ձևով սթափեցնելն է: Որովհետև պրովակատոր ասելով դեռ
խնդիրը չի լուծվում, չէ? որ անգամ 100%-90%=10%, այսինքն ես պրովակատոր չեմ… ու ոչ էլ
հոգեկան հիվանդ: Հակառակորդի տանկերը հավաքվել են սահմանին, մենք գնում Գորիս
ամոթանք ենք տալիս սյունիքի մարզպետին: Դուք էլ ասում եք հոգեկան հիվանդ է, ով գնում է
այդ հավաքներին, եթե չի կիսում տեսակետը: Հասկանում եմ, որ արգումենտներս նորույթ չեն,
սակայն դա կապ չունի վտանգը ռեալ է….
Ուշացել եք, ձեր կուսակցական ընկերը ՛՛բիրտ ուժի՛՛ մասին ավելի վաղ է արտահայտվել, ճիշտ է՝ հետո ներողություն խնդրեց, բայց դրանից նրա մղումները դժվար թե փոխված լինեին: Հետաքրքիր է,
ձեր 58%- անոց քվեաթերթիկները մասնակցելու ե՞ն ինքնակուռացիային:
Ես գրել եմ այլ բանի մասին, անվտանգության; Դուք ընկել եք ընտրությունների ետևից:
Իրականում հիմա ինչ գրելու եմ այդպես չեմ մտածում, սակայն ձեզ հասնում է, որովհետև,
նախ չեք փորձել անգամ հասկանալ ինչի մասին եմ գրել և փորձել եք մեր ու ձեր անել, որը
իմ մոտցումներին չի համապատասպանում:
Մարգար դու ընտրություններում պարտվել ես, որովհետև դու քիչ ձայն ես հավաքել, դու
ինձ ես պարտվել նաև, որովհետեև իմ թեկնածուն շատ ձայն է հավաքել:
Իմ համոզմունքը հիմնաված է ՀՀ օրենքների ու փաստերի վրա ընտրություւների հարցում:
Երազախաբությունը պատանի տարիքում բժիշկների կողմից նորմալ է դիտվում, իսկ այ
հասուն տարիքի համար դա վտանգավոր ու վնասակար է, այցելի բժշկի:
Եթե բժշկությունից ես խոսում, ուրեմն առնվազն բժշկականի ուսխորհրդի կադր ես եղել, քանի որ տողումեջ ես գրում՝ պաշտոն էլ կունենաս, բայց միևնույնն է, եթե հազար անգամ էլ ասես շաքար՝ բերանդ չի քաղցրանալու, և որպեսզի հավելյալ մանրամասներ չներկայացնեմ շորտիկավոր անցյալից և մոտակա ապագայից, մի հանելուկ եմ առաջարկում.
Այն ի՞նչն է
Ցանեցին որպես հակաբոլշեվիկ՝
Ծլեց պնդերես նեոբոլշեվիկ,
Բայց ժամանակի հատու պահանջով
Քաղհան արեցին որպես մենշեվիկ:
Հարգելի Արմեն
Եթե ճիշտ հասկացա ստեղծված իրավիճակի ձեր մեկնաբանությունը, դուք պատկերավոր կերպով արտահայտում եք իշխանությունների ՛՛խրատը՛՛ իր ժողովրդին. հնազանդվե՛ք, թէ չէ ՛՛գայլը՛՛ սարի ետևն է: Իսկապես որ լուջ արգումենտներ են, հաշվի առնելով այն փաստը, որ ՛՛գայլը՛՛միշտ էլ լինելու է սարի ետևում: Բարեկա՛մս, ես ծայրահեղական հայացքներ չունեմ, բայց ձեր խոսքերը ստրկամտության եմ նմանեցնում:
Ես ձեր մտքերրը չեմ անվանի որևէ կերպ, սակայն 1915 և այլ տարեթվերին ( դրանից առաջ ու
հետո) մեր ոխերիմ բարեկամները ստրկամիտ չանվանելով բռնաբարում ու մորթում էին նաև
կարծում եմ քո արյունակիցներին: Վերջին անգամ մասայաբար դա մեկ-երկու տասնամայակ
առաջ էր:
Դուք այն մարդկանց տեսակին եք պատկանում ( որոնք քիչ չեն մեր մեջ ), որ մոռանում կամ
անտեսում են ոչ վաղ անցյալում տեղի ունեցած սարսափելի իրադարձությունները, որից
հետո հանգիստ տեղափոխվում եմ կամ Բաքու կամ Սումգայիթ կամ Ստամբուլ ապրելու, դրամ
վաստակելու և արդյունքը իր կամ իր ժառանգների հետ լինում է այն ինչ լինում է; Լավագույն
դեպքում մազապուրծ, բռնաբարված փախչում են, երեևի ոչ ստրկամտորեն: Իսկական հավի
կերպար …. Գիտեի, որ նախորդ գրածս ակտուալ թեմա չի հավային կերպարների համար,
սակայն իրական աշխարհը ավել դաժան է նաև ու չի ներում նաև ոչ ստրկամիտներին:
Մինչև գրելը ամեն անգամ պետք է մտորել, դա բոլորին է օգտակար:
Արմեն
Երբեք մտքովս չի անցել, որ նման հանճարեղ գաղափարների հեղինակի կհանդիպեմ այսպես անսպասելի: Իսկապես, դուք այնպիսի լուրջ վերլուծություն արեցիք հայերի կոտորածների մասին և այնքան ճիշտ գնահատական տվեցիք դրանց պատճառների մասին՝ որակելով հավի կերպար, որ դժվարանում եմ բառեր գնտել արտահայտելու այն զգացմունքը, որ առաջացրիք իմ մեջ: Կարծում եմ կհաստատեք, որ այս ՛՛փառունակ մտքերը՛՛ արտահայտելիս դուք գտնվել եք դեպրեսիաի մեջ և միայն ձեր մթագնած ուղեղի բարբաջանքների հետևանք են այդ խրթին կարծիքները: Հավատացե՛ք, ես միայն փորձում եմ ինչ որ կերպ արդարացնել ձեզ:
Եթե որևէ կառույց նկարահանումներ է կատարում, ուրեմն այդ նկարահանումներն անհրաժեշտ են նրան: Եվ մեզ համար չպիտի անհասկանալի լինի, թե ինչու են դա անում: Մեր իրականության մեջ ամեն ինչ աստիճանաբար վերահսկելի է դառնում՝ թվային տեխնոլոգիաների միջոցով: Վերջիններս շատ մեծ ազդեցություն ունեն մարդկության զարգացման վրա, բայց նաև իրենց բացասական դերն են կատարում մարդու իրավունքների սահմանափակման առումով: Երևանի ավտոճանապարհներին դրված տեսախցիկները այդ վկայություններից մեկն են: Ազատ քաղաքացու գործը բարդանում է: Բոլորս էլ գիտենք,որ տեխնիկայի օգնությամբ դժվար չէ նաև պարզել, թե օրինակ՝ հոդվածների տակ մեկնաբանություններ գրողները ի՞նչ IP հասցեներից են տեղեկատվություն ուղարկում և այլն: Հիմա արդեն նույնականացման քարտերն են գործի մեջ դրվել: Եվս մի 10-20 տարի և աշխարհը կդառնա մի մեծ արգելոց… Իսկ մինչ այդ անհրաժեշտ է պայքարել: Կյանքը պայքար է՝ գուցե այդ պայքարով կարողանանք հաղթել չարին և փրկել աշխարհը՝ մեր սերունդներին ավանդելու նպատակով:
Իհարկե ակնհայտոր է, որ ոչ մի տեսակի տրամաբանության մեջ չի տեղավորվում ՛՛շպիոն Օնիկների՛՛ գործողությունները: Իմ խիստ սուբյեկտիվ կարծիքն է, որ դա ավելի փոքր կալիբրի ՛՛իշխանիկի՛՛ ինքնագործնեություն է, ինչը ՛՛այլախոհների՛՛ ակցիաներին զուգընթաց միտված է ցուցադրելու ՛՛նվիրյալ՛՛գործում սեխական ավանդը ունենալու հանգամանքը: