Տավուշի մարզի Բերդ քաղաքի փողոցներում մուրացկանների չես հանդիպի, բայց դա չի նշանակում, թե մուրացկանություն չկա։
«Մուրացկանություն չի՞, երբ նախագահը գալիս է էստեղ ընտրարշավի, կամ որեւէ մեկը, մի թեկնածու, գնում են փեշերից կախվում, ասում՝ ինձ փող տուր»,- ասում է «Ուտիքի կանայք» հ/կ նախագահ Մարիետա Մանուչարյանը։
Տեղացիները կարծիքով՝ մուրացկանների պակասից չի ենթադրվում, թե քաղաքի սոցիալական դրությունը լավ է։ Մի քանի դպրոցներում էլ առաջին դասարանցիներ չկան։
«Էդ դպրոց չհաճախող երեխայի պատճառը ո՞րն ա՝ կոշիկ չունի հագը, շոր չունի հագը, սոված ա, նրա աչքը չի գալի»,- ասում է «Սոսե մայրերի ասոցիացիա» հ/կ ղեկավար Նինա Ադամյանը։
Կարդացեք նաև
Նա, իր բառերով, կյանքի կեսն է դրել սահմանամերձ Բերդի պաշտպանության համար, ո՞ւմ համար է արել դա, մարդիկ փախչում են սովից. «Տղամարդ չի մնացել իր ընտանիքում»։
Բերդի զինկոմիսարիատի բժշկի աչքի առջեւ են դատարկվում ոչ միայն քաղաքը, այլեւ մարզի սահմանամերձ գյուղերը, չափազանց քիչ են փամփուշտների տակ ապրող սահմանամերձ բնակավայրերի արտոնությունները
«Եթե դատարկվեցին, որ սալդատները ձեռք ձեռքից էլ բռնեն, էդ սահմանը պահել հնարավոր չի լինի»,- ասում է Բերդի զինկոմիսարիատի բժիշկ Սերգեյ Աբգարյանը։
Մանրամասն՝ կարդացեք այստեղ
