Արվեստագետ Մարինա Հրուշեթսկան «Ալ Ջազիրայում» հրապարակած մուլտիկուլտուրալիզմի մասին հոդվածում պատմում է, որ մուլտիկուլտուրալիզմից նա հեռացավ, երբ կազմակերպել էր Հակոբ Հակոբյանի ցուցահանդեսը. «Նրա մռայլ նկարները պատկերում էին կամ չոր, միայնակ անապատներ կամ կարոտն աչքերում՝ չափազանց տխուր մարդկանց», – գրում է Հրուշեթսկան՝ նշելով, որ Լոս Անջելեսի հայ համայնքը խանդավառությամբ էր ընդունել իրենց դառը պատմության նկարագրությունը, իսկ ոմանք հայ մշակույթի հետ առաջին անգամ էին ծանոթանում:
Հրուշեթսկան պատմում է, որ տարրական դպրոցի աշակերտներին բերել էին ցուցահանդեսը նայելու, ու մի քանի երեխաներ միանգամից հարցրին, թե ինչու են նկարներն այդքան տխուր. «Արվեստի ուսուցիչը նրանց պատմեց Հայոց ցեղասպանության մասին, ինչից հետո մի հետաքրքրասեր փոքրիկ աղջնակ բարձրացրեց ձեռքն ու հարցրեց. «Իսկ ինչպիսի՞ն էին հայերի նկարները մինչև ցեղասպանությունը»»:
Պատրաստեց Հովհաննես ԻՇԽԱՆՅԱՆԸ
Կարդացեք նաև
