Գյումրեցի Հրանտ Պետրոսյանի համոզմամբ` ռուսաստանաբնակ հայ ունեւորներին հնարավոր է հայրենիք վերադարձնել՝ Գյումրին «սպորտսիթի» դարձնելով:
Գյումրիում աղջիկների հոկեյի դպրոցի հիմնադիր Համլետ Պետրոսյանը, ով մոտ 16 տարի ապրում է Նովոսիբիրսկում ու զբաղվում է գործարարությամբ, այժմ որոշել է Գյումրու ռուսական Պետուշոկ թաղամասի հարևանությամբ հիմնել Gyumri sportcity-ն , որը նրա բնութագրմամբ, կլինի քաղաք ` քաղաք մեջ: Այն տարբեր սպորտային համալիրների միավորում լինելուց զատ, կլինի խոշոր բիզնես կենտրոն, որը միջազգային ասպարեզ կհանի Գյումրին: Իսկ որ ամենակարևորն է, ըստ հիմնադրի, հայրենի քաղաք կվերադարձնի Ռուսաստանում բնակվող ունևոր հայերին:
«Ինչքան հնարավոր է այս ծրագիրը պետք է շուտ կյանքի կոչել, որովհետև կա շատ լավ շանս, ես անձամբ խոսել եմ շատ-շատ չեմպիոնների` Իսկանդարյանի, Արմեն Նազարյանի հետ, Հունաստանի մարզիչն է , էն մյուսը` Ուկրանիայի: Սպորտսմեններ են պատրաստում, ուրիշի սելին հորովել ենք երգում ու բոլորին որ հարց ես տալիս` իսկ Հայաստան կգա՞ ս, առաջին արձագանքը հետևյալն է` իսկ գամ ի՞նչ անեմ, այսինքն այստեղ «ինչը» չկա: Մեծ հաճույքով շատերը կգան. Ռուսաստանում ունենալով ինչ ասես , միևնույնն է Հայաստանի , հատկապես Գյումրու օդն ու ջուրը ոչ մի տեղ չկա: Համոզված եղեք Ռուսաստանում էսպես ասած առաջ ընկած հայեր շատ կան, որոնք գոնե իրենց հասարակ բիզնեսը ունեն , բայց կարող են իրենց բիզնեսը թողնել ու գան Հայաստանում ապրելու: Այսինքն թոշակի պես իրենց փողը կա , մեծ հաճույքով կգան Գյումրի, բայց քանի որ ժամը 5-ից հետո կյանք չկա, ճամփեքը քանդած, ոչ մի բան չկա անելու , էրեխեքը դատապարտված են ընդհանրապես ոչինչ չանելուն, այդ պատճառով էլ առաջին հարցն է` գամ ի՞նչ անեմ: Դրա համար եմ ասում Գյումրին sportcity պետք է դարձնել: Ես համոզված եմ, որ ես միակը չեմ, էս ծրագիրը միայն Հրանտինը չէ, ինձ պես մարդիկ շատ կլինեն, որոնք կգան, ներդրումներ կկատարեն 2500 տարվա քաղաքի համար»,- ասում է մեր զրուցակիցը :
Քանի որ 6 տարի շարունակ գործարարի այս ծրագիրը չէր հաստատվում, Aravot.am-ը նրանից հետաքրքրվեց, թե ճի՞շտ են արդյոք այն խոսակցությունները, թե գործարարները Գյումրիում ներդրումներ չեն կատարել այն պատճառով, որ իշխանությունները փորձել են 50 տոկոսով փայատեր մտնել: « Կոնկրետ իմ հետ կապված էդպիսի բան չի եղել, դրանք ավելի շատ խոսակցություններ են, և հետո հայի բնավորությունն այնպիսին է, որ ամեն բան պատմողը էնպես կպատմի, որ իրեն էլ հետաքրքիր լինի: Հարցը այն է , որ էնքան մարդիկ կան, որոնք ոչ մի բան չեն ուզում անել ու պատճառ են բռնում: Կան ինչ-որ բաներ,առաջարկներ լինում են, թե էս մեկն արա, կամ հարցնում են` ես ի՞նչ պտի ունենամ, բայց էդ երևի ամբողջ աշխարհում կա, ուղղակի մեզ մոտ օրինաչափ է դարձել: Ու ամենամեծ խոչընդոտն այն է, որ մենք կորցրել ենք ամաչելու զգացողությունը: Մենք չենք ամաչում ոչ մի բանից, « մենք տուն ենք պահում, երեխա ենք պահում» վերնագրի տակ ինչ ուզում անում ենք: Ու եթե նույնիսկ շատ մոտիկ շրջապատում ասում ես `էս մարդը էս վատ բանն արեց , կողքից արդարացնում են` հա բա ի՞նչ պիտի աներ, ուսանող երեխա ունի: Այսինքն բոլոր տեսակի անվայել բաները կարելի է էդ պատրվակով արդարացնել : Չկա երկար մտածել, մեզ մոտ ստամոքսի թագավորություն է , ոչ միտքը, որ սիրտը, այլ ստամոքսն է բոլորին հաղթել : Ճապոնիայում ցունամի ելավ, 2 տարի չի անցել գնացեք տեսեք հետքերը չի էլ երևում, իսկ Գյումրիում ոնց որ երեկ ելած լինի երկրաշարժը: Ու մենք հետևություններ չարեցինք: Եթե մի տարվա Ռուսաստանում հայերի կողմից կատարված ասֆալտը տեղափոխենք Հայաստան, Հայաստանը երեք կռուգ կասֆալտվի, էլ չեմ ասում Բելոռուսիա, Ուկրանիա: Ամենավատն այն է, որ բոլորը մեղադրում են պրեզիդենտին, բայց պրեզիդենտը ի՞նչ անի , նախ մեզ ամեն տեսակ պերզիդենտն էլ ափսոս է , որովհետև մենք ոչ մի մարդու արժանի չենք` մեր էս արժանիքներով : էսօր մեկս մյուսիցս փախչում ենք, եթե դուք էսօր նստեք Ռուսաստանի սամալյոտ, ոնց որ զինկոմի ավտոբուսը լինի, սաղ աշխատող մասսան գնում է այնտեղ: Գյումրիում ծերերը դարձել են իրենց տան պահակը, որ մեծին նայում ես չարի վերջը լինի, իհարկե բացառություններ կան, բայց խոսքս հիմնական մասսայի մասին է: Ու ես չգիտեմ էս սերնդի հետ 5-10 տարի հետո ի՞նչ կկատարվի, դրա համար պետք է էս տեսակ ծրագրերը արագ կյանքի կոչել»:
Կարդացեք նաև
Մեր զրուցակիցը պատրաստ է Գյումրի բերել խոշոր ներդրողների, արդեն իսկ հետաքրքություն կա Արաբական երկրներից, Չինաստանից, սակայն, ըստ նրա, անհրաժեշտ են արտոնյալ պայմաններ շնորհել ներդրողների համար, որպեսզի նրանք ոտք դնեն ռիսկային համարվող մեր երկիր : Այս մասին գործարարի առաջարկները ընթերցեք վաղվա տպագիր « Առավոտ»-ում:
Նունե ԱՐԵՎՇԱՏՅԱՆ