«Հացադուլը պայքարի ծայրահեղ միջոց է, որ կարող է կիրառելի լինել այն ժամանակաշրջաններում, երբ տնտեսական համակարգ է փոխվում», հայտարարել է Գալուստ Սահակյանը։
«ՉԻ» – Որեւէ բան հասկացա՞ր։ Այսինքն՝ հացադուլը կիրառելի է միայն այն դեպքում, եթե տնտեսական համակարգ է փոխվում, իսկ եթե քաղաքական համակարգ է փոխվում՝ հեչ կիրառելի չէ։ Նույն հաջողությամբ Գալուստ Սահակյանը կարող էր հայտարարել, թե «ավտոմեքենան որպես տրանսպորտային միջոց կիրառելի է միայն այն դեպքում, եթե դրանով գնում ես Չարբախում ապրող մորաքրոջդ տեսության, իսկ քեռիների եւ այլ ազգականների այցելության դեպքում ավտոմեքենայի կիրառումն անթույլատրելի եւ անընդունելի է»։
Հետաքրքիր է՝ Appie-ը կամ Samsung-ը երբեւէ կկարողանա՞ն ստեղծել այնպիսի սարք, որը հնարավորություն կտա պարզել, թե ինչ մեխանիզմով է աշխատում Գալուստ Սահակյանի ուղեղը, կամ՝ ինչ է նա ցանկանում ասել իրականում, ու ինչպես է պատահում, որ արդյունքը միշտ գերազանցում է բոլոր սպասելիքները։ Կարծում ենք՝ կկարողանան։ Չնայած՝ նման աշխարհահռչակ ընկերությունները սովորաբար դատարկ բաների վրա փող չեն ծախսում:
«Չորրորդ ինքնիշխանություն»
