Անասելի խորն էր ցավը, երբ տեղեկացանք մեր սիրելի Քլեո տատիկի կյանքից հեռանալու մասին: Ասես մի դառը կսկիծ բույն դրեց «Օրրանի» սրտում, որն, ավաղ, այլեւս երբեք չի անցնի: Ու թերեւս այժմ կարող ենք մխիթարվել միայն նրան ճանաչելու բացառիկ հարստությամբ: Քլեո տատիկը միշտ սիրված ու սպասված էր «Օրրանում»: Ամեն անգամ Հայաստան գալիս վստահ էինք, որ նա անպայման կայցելի իր 100 թոռնիկներին, որոնցից ամեն մեկի ընտանիքին, նրանց խնդիրներին ու հոգսերին քաջատեղյակ էր: Նա անձամբ էր այցելում «Օրրանի» սաների տները, կարողանում էր կյանքի հանդեպ անսահման լավատեսություն սերմանել նույնիսկ ամենահուսահատ մարդու մեջ: Իր խաղաղ ու հանգիստ կերպարով լուսավորություն էր սփռում շուրջը եւ ստիպում հավատալ յուրաքանչյուր դժվարություն սեփական ուժերով հաղթահարելուն: Մնաս բարով, սիրելի Քլեո տատիկ: Թող Աստված լուսավորի քո հոգին: Մենք գիտենք, որ երկնի անծայր կապույտից քո մեղմ ու բարի ժպիտով միշտ կհետեւես մեր սաներին՝ արեւի շողերի հետ ջերմացնելով նրանց:
«Օրրան» բարեգործական
հասարակական կազմակերպություն
«Առավոտ» օրաթերթ
