«Ադրբեջանական վանդալիզմի հետեւանքով ավերվել է 27.000-ից ավելի հայկական խաչքար, վանք եւ եկեղեցի: Պետպաշտոնյաները հետամուտ չեղան հայկական խաչքարերի կործանման համար Ադրբեջանին պատասխանատվության ենթարկելու գործում»,-այսօր «Տեսակետ» ակումբում ասաց ՀՀ մշակույթի վաստակավոր գործիչ, հայագետ, նախիջևանագետ Արգամ Այվազյանը, որը նշեց, թե մեծ դժվարությունների գնով եւ արգելքներ հաղթահարելով` 1987թ-ին ուսումնասիրություններ է կատարել Նախիջեւանի տարածքում:
Պարոն Այվազյանը պետպաշտոնյաներին եւ լրատվամիջոցներին հորդորեց չշփոթել Նոր Ջուղան եւ Հին Ջուղան. «Նոր Ջուղան Պարսկաստանի տարածքում է, իսկ Հին Ջուղան` Նախիջեւանի (Ադրբեջան)»:
Այվազյանի համոզմամբ. «ՀՀ-ում խաչքարագիտության արվեստն ուսումնասիրված չէ, իսկ որմնանկարչական արվեստի մասին աշխատություն չկա»:
Խաչքարագործ Վարազդատ Համբարձումյանի խոսքով. «Խաչքարը չունի անցյալ, ներկա եւ ապագա, այն մեր ժողովրդի դիմագիծն է: Խաչքարի մեջ կա երգ, աղոթք, մշակույթ…»:
Կարդացեք նաև
Վարպետը փաստեց, որ Սովետական ժամանակաշրջանում Ջուղա գնալը եւ խաչքարերը նկարելը հերոսություն էր, ինչպես պարոն Այվազյանն է արել:
«Ժամանակակից խաչքարերը տարբերվում են, որովհետեւ նոր ժամանակը խաչքարագործների համար նոր մտածելակերպ է բերում: Այս տեսանկյունից լավ կլինի, որ արվեստագետներն ու պատմաբաններն ավելի մեծ ուշադրություն դարձնեն խաչքարագործներին եւ ուղղության ցույց տան իրենց գործում»,-հավելեց Արգամ Այվազյանը:
Ինչ վերաբերում է մշակութային ցեղասպանության ենթարկված հայկական խաչքարերի վերականգնմանը, հայագետը նշեց, որ չորս տարի առաջ առաջին անգամ իրեն դիմել են խաչքարագործներ` խաչքարերի լուսանկարները տրամադրելու խնդրանքով. «Վերականգնվել է մոտ երեսուն խաչքար»:
Բանախոսները փաստեցին, որ բավարար միջոցներ չկան` խաչքարերի վերականգնման եւ պահպանության համար:
Լուիզա ՍՈՒՔԻԱՍՅԱՆ
